ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ & ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΕΟΡΤΩΝ ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 5 μ.μ. Ακολουθία των Μεγάλων Βασιλικών Ωρών των Χριστουγέννων.

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 7.30 π.μ. Εσπερινός της εορτής των Χριστουγέννων και Θεία Λειτουργία

του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 5.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία της εορτής των Χριστουγέννων.

5.00 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού.

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία της εορτής της Συνάξεως

της Υπεραγίας Θεοτόκου. 5.00 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού.

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία εορτής Αγίου

Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου.

5.00 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού και Ιεράς Παρακλήσεως της Παναγίας της Μεγαλόχαρης.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

επί τη εορτή της Περιτομής του Χριστού και μνήμης του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα γίνει η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιττας

της ενορίας μας.

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και Ακολουθία των Μεγάλων Βασιλικών Ωρών

των Θεοφανείων.

5.00 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού και Ιεράς Παρακλήσεως της Παναγίας της Μεγαλόχαρης.

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 7.00 π.μ. Όρθρος, Θεία Λειτουργία και Ακολουθία του Μεγάλου

Αγιασμού. 5.00 μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού των Θεοφανείων.

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία της εορτής των Θεοφανείων

και εν συνεχεία Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. 5.00 π.μ. Ακολουθία του Εσπερινού.

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία εορτής της Συνάξεως του

Τιμίου Προδρόμου.

Οι Ιερείς, οι Επίτροποι, οι κυρίες της Φιλοπτώχου Αδελφότητος και τα στελέχη του Νεανικού

Έργου της Ενορίας μας, σας

Πρόγραμμα Πανηγύρεως της ενορίας μας.

 Την Τετάρτη 11 /12 στις 6.30 μ.μ. θα τελεστεί Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός εσπερινός.Στις 9.30 μ.μ. θα τελεστεί η Ιερά Παρακλησις του Αγίου Σπυρίδωνος.Στις 10.30 μ.μ. θα ξεκινήσει Ιερά Αγρυπνία στη διάρκεια της οποίας θα αναγνωστούν οι Χαιρετισμοί του Αγίου Σπυρίδωνος.

Την Πέμπτη 12 /12 στις 7.00 π.μ. θα τελεστεί η Ακολουθία του Όρθρου και εν συνεχεία πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.Στις 11.00 π.μ. θα πραγματοποιηθεί η Πάνδημος Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Σπυρίδωνος.Στις 5.30 μ.μ. θα τελεστεί ο μεθεορτος Εσπερινός,η Ιερά Παρακλησις και τα εγκώμια του Αγίου Σπυρίδωνος.

Την Παρασκευή 13/12 στις 7.00 π.μ. θα τελεστεί ο Όρθρος και Μεθεορτος Θεία Λειτουργία.

Την Κυριακή 15/12 στο τέλος της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το μνημόσυνο των Κτιτορων του Ιερού Ναού μας.

 

Λόγος στα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου

21 Νοεμβρίου 2018

(Αγίου Ταρασίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως)

Α. Χαρούμενη και παράδοξη είναι η σημερινή πανήγυρη, δηλαδή η είσοδος της Αειπαρθένου και Θεοτόκου στο ναό, οδηγεί δε σε υμνωδία τον πόθο των φιλεόρτων. Σήμερα ο ουρανός και η γη συνεορτάζουν και δοξολογούν το Δημιουργό, που διάλεξε από την ανθρώπινη φύση, αυτήν την ευλογημένη από τον Θεό κόρη, για δική του κατοικία. Σήμερα ετοιμάζεται η κατοικία του προαιώνιου μυστηρίου που επρόκειτο να φανερωθεί στο μέλλον. Σήμερα αυτή που γεννήθηκε από τον Ιωακείμ και την Άννα μετά την υπόσχεση σ’ αυτούς, προσφέρεται από τους ίδιους ως τίμιο δώρο σ’ Αυτόν, που αργότερα καταδέχθηκε να γεννηθεί απ’ αυτήν. Σήμερα το ξεκίνημα της χαράς, δηλαδή η Θεοτόκος, τριών ετών μπαίνει στο ναό, και προπορεύονται παρθένες κρατώντας λαμπάδες. Σήμερα η κατάργηση της κατάρας της στειρώσεως οδηγείται ως δώρον στα Άγια των αγίων. Σήμερα το περιεχόμενο του κηρύγματος των προφητών οδηγείται στα άδυτα από τον αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία. Εκεί που αυτός μια φορά το χρόνο με ευλάβεια εισερχόταν, η Θεοτόκος παρέμενε συνεχώς ημέρα και νύκτα.

Β. Ποιός δεν θα εκπλαγεί με το θαυμαστό γεγονός; Ποιός δεν εκπλήττεται με το παράδοξο θαύμα; Ποιός δεν θα παραξενευτεί βλέποντας την απρόσιτη στους ιερείς αμόλυντη Μαρία να παραμένει στο ιερό; Αυτή είναι η αρχή της συνενώσεως με εμάς. Αυτή είναι το υπόδειγμα της συνενώσεως των αγγέλων με τους ανθρώπους. Αυτή είναι το αντίτυπο της δικής μας ανακαινίσεως. Αυτή είναι η αλλαγή της ζωής μας που μετά τη παρακοή στο παράδεισο γέμισε αγκάθια. Αυτή είναι η αλλαγή της προηγούμενης αποφάσεως που είναι γνωστή με τα λόγια «επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου, ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι»• και «εν τω ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου». Αυτή είναι η απολύτρωση από το «πληθύνω τας λύπας σου και τους στεναγμούς σου» και του «εν λύπαις τέξη τέκνα».

Αυτήν την πάντιμη εορτή και λαμπρή πανήγυρη, ας γιορτάσουμε οι πιστοί, που φωτίζει με θεϊκό και νοητό φως, που καταλάμπει με μυστικές ακτινοβολίες και που δίδαξε με τη γνώση της αληθινής Τριαδικής μίας θεότητας, την παντοκρατορία του Πατρός και Υιού και Αγίου Πνεύματος.

Αφού μιλήσαμε με συντομία στα πιο πάνω θέματα και με κατάλληλο λόγο, θα αναφερθούμε όσο μας είναι δυνατόν στην Είσοδο της Παρθένου στο ναό και την εκπλήρωση του νόμου. Γιατί αυτή, που είναι ανώτερη από όλους τους αγίους, η καθαρή κατοικία του Λόγου, το απάνθισμα της παρθενίας, η κιβωτός του αγιασμού, το όρος το άγιον, η σκηνή που χώρεσε τον Θεό, η ακατάφλεκτη βάτος, το φλεγόμενο άρμα του Θεού, η αμόλυντη περιστερά, ο ευρύχωρος τόπος που χώρεσε τον Λόγο, η θεόφωτη νεφέλη, η στολισμένη βασίλισσα, που κατάγεται από τη γενιά του Δαβίδ, προοριζόταν για κατοικία του δημιουργού και Θεού.

Γ. Ο Ιωακείμ ήταν πλούσιος και δίκαιος μέσα στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ και πρόσφερε τα δώρα του στον Θεό. Επειδή δεν είχε παιδιά και ήταν άτεκνος οι ιερείς του ναού του Κυρίου δεν τα δέχονταν λέγοντας• «Δεν σου επιτρέπεται να τα προσφέρεις αυτά στον Θεό, γιατί ανάμεσα στους Ισραηλίτες δεν απόκτησες απογόνους». Κατέβηκε από το ναό σκυθρωπός και γεμάτος λύπη. Αφού ανέβηκε στο όρος, ολομόναχος ενώπιον του Θεού, προσευχόταν με συντριμμένη καρδιά και πονεμένη ψυχή, λέγοντας με δυνατή φωνή: «Εσύ, Κύριε, που γνωρίζεις τα βάθη της καρδιάς, ο δημιουργός των ορατών και αοράτων, που άπλωσες από τη μία άκρη του ορίζοντα έως την άλλη τον ουρανό σαν δερμάτινη σκηνή. Εσύ που διέταξες τον ήλιο να φωτίζει όλη την ημέρα και τη σελήνη και τα άστρα τη νυκτά. Εσύ, που πρόσταξες τα σύννεφα να δίνουν βροχή και που κατευθύνεις την κίνηση των ανέμων. Εσύ που με την άμμο έβαλες όρια στη θάλασσα και την γέμισες με κάθε είδος ψαριών και τη στεριά με άλογα ζώα, θηρία και πτηνά, τα οποία τρέφεις με τη θέληση και το πρόσταγμά σου. Εσύ που φυτρώνεις στη γη το χορτάρι και ομόρφηνες κάθε δένδρο με ξεχωριστό τρόπο, άκουσέ με Εύσπλαχνε, και δώρησέ μου τέκνο, χάρισε μου κληρονόμο, για να σιωπήσουν τα δόλια χείλη, που κατηγορούν τον δίκαιο και με υπερηφάνεια τον ταπεινώνουν».

Αυτή ήταν η προσευχή του δίκαιου• αυτές ήταν οι παρακλήσεις του προπάτορα• τέτοιοι ήταν οι στεναγμοί της πονεμένης ψυχής του Ιωακείμ.

Δ. Η Άννα τι έκανε; Γιατί αξίζει να θυμηθούμε και τα δικά της λόγια. Αρμονικά έζησε με τον άνδρα της από τη νεανική ηλικία και αφού έφθασε στα γηρατειά παρέμεινε όλα τα χρόνια της στείρα. Και όλοι ήξεραν ότι ήταν άτεκνη. Βλέποντας λοιπόν την αναχώρηση του συζύγου της στο όρος, επειδή αγαπούσε την ησυχία, μέσα στον κήπο της, με παρακλητικές προσευχές φωνάζοντας τον Πλάστη και Δημιουργό, έλεγε: « Ω Κύριε των Δυνάμεων, ο καθήμενος επί των Χερουβίμ και δοξαζόμενος από τα Σεραφίμ• που περιστοιχίζεσαι από αμέτρητο πλήθος αγγέλων, που σε δοξολογούν και σε προσκυνούν. Εσύ που έπλασες με το χέρι σου τον Αδάμ, του έδωσες τη ζωή με το πρόσταγμά σου και από την πλευρά του δημιούργησες τη γυναίκα• με τη σοφή σου απόφαση του την έδωσες ως βοηθόν όμοια με αυτόν και ένωσες τους δύο σε ένα λέγοντας «έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν». Εσύ που στον Αβραάμ, τον υπηρέτη σου και πατριάρχη, δώρησες υιό τον Ισαάκ, ενώ βρισκόταν σε βαθειά γηρατειά και η Σάρρα ήταν στείρα και τον έκανες πατέρα πολλών εθνών. Εσύ που χάρισες στη συνώνυμη και συμπατριώτισσά μου Άννα το εξαιρετικό και ιερό παιδί, τον Σαμουήλ, δώρο δικό σου, αποτέλεσμα προσευχής και νίκη κατά του ψεύδους και του μίσους. Κοίταξε, Ύψιστε, από το ουρανό, την αγία κατοικία σου, και αξίωσέ με να γίνω μητέρα• διώξε τη λύπη της στειρώσεως και λύσε τα δεσμά της ατεκνίας μου, ώστε αυτό που θα γεννηθεί από τη δούλη σου, αρσενικό η θηλυκό, να το προσφέρω ως δώρο, ως ευωδιαστό θυμίαμα, ως καθαρή και πολύτιμη προσφορά, ως ιερό αφιέρωμα, ως θεία κατοικία, ως πρωτότοκο αμνό, ως νέον Ισαάκ.

Ε. Ενώ έτσι και οι δύο παρακαλούσαν, εμφανίσθηκε σ’ αυτούς Άγγελος Κυρίου φέρνοντας τη χαρούμενη είδηση της γεννήσεως της Παναγίας λέγοντας: «Άκουσε ο Ύψιστος τη δέησή σας και σε λίγο καιρό θα αποκτήσετε θυγατέρα, που θα την μακαρίζουν όλες οι γενεές, διαλεγμένη να γίνει κατοικία του Θεού». Όταν άκουσε την ευχάριστη είδηση κατέβηκε από το όρος ο Ιωακείμ γεμάτος χαρά και ευφροσύνη στην καρδιά. Ανέλπιστα η άκαρπη κοιλιά της Άννας έγινε γόνιμη, μετά την ανθρώπινη και ανδρική επιθυμία. Και αφού πέρασε το διάστημα των εννέα μηνών γέννησε την πανάχραντη Παρθένο και Θεοτόκον Μαρίαν, που έγινε αφορμή της σωτηρίας του κόσμου.

ΣΤ. Όταν οι επαγγελίες του αγγέλου πραγματοποιήθηκαν και γεννήθηκε η καθαρή και θεόσταλτη κόρη, από τους δικαίους Ιωακείμ και Άννα, αυτοί εκπλήρωσαν τις υποσχέσεις τους. Έβλεπε κανείς τότε την θεόφρονα Άννα με πολλή αγαλλίαση, χαρούμενη να λέει στην Παρθένο: «Ποιός περίμενε, κόρη μου, από μένα να γεννηθεί αυτή που όλες οι γενεές θα μακαρίζουν; Ποιός βλέποντάς σε στην αγκαλιά μου δεν θα δοξάσει Εκείνον που σε χάρισε σε μένα την στείρα και άτεκνη; Ποιός βλέποντας τα ως τώρα στεγνά στήθη να βγάζουν γάλα δεν θα υμνήσει Εκείνον που έκανε να πηγάσουν νερά από το βράχο για το διψασμένο (Ισραηλιτικό) λαό; Αλλά έλα, κόρη μου, να πάμε σ’ αυτόν που σε δώρησε σε μένα• έλα, πύλη της θείας ζωής• έλα νυμφικέ θάλαμε του Λόγου προς τον ναό του Κυρίου. Πέρασε στη χαρά του Κυρίου, εσύ που είσαι η χαρά και η αγαλλίαση του κόσμου. Απόλαυσε την ωραιότητά του, τον οποίον μετά από λίγο θα γεννήσεις ως άνθρωπο. Είμαι ευτυχισμένη γιατί έγινα μητέρα τέτοιας κόρης. Χαρείτε μαζί μου φυλές του Ισραήλ γιατί μετά τη στείρωση έγινα μητέρα αυτής που θα γίνει μητέρα του Υψίστου. Ξεκινείστε παρθένες κρατώντας τις λαμπάδες και πηγαίνετε μπροστά από την θεόσταλτη Παρθένο• υμνείστε την, πείτε ψαλμούς με τη συνοδεία κιθάρας, απευθυνθείτε σ’ αυτήν με ωδή πνευματική• εγκωμιάστέ την με δεκάχορδο ψαλτήρι. Θεοπάτορα Δαβίδ ύμνησε την κόρη που κατάγεται από τη φυλή σου, φωνάζοντας δυνατά σπουδαία λόγια, λέγοντας• « Άκουσον, θύγατερ και ίδε και κλίνον το ους σου και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου και επιθυμήσει ο βασιλεύς του κάλλους σου».

Ζ. Αυτά και πολλά άλλα παρόμοια αφού είπε η γεμάτη χάρη Άννα με χαρά, τον πολύτιμο θησαυρό της Τριάδος, την τριών ετών Παρθένον και Θεοτόκον οδήγησε στο ναό του Κυρίου και μαζί με τον Ιωακείμ λέγοντας ωδές ευχαριστήριες, αφού συγκέντρωσε πλήθος παρθένων που κρατούσαν λαμπάδες, έφθασε μέχρι τα Άγια των αγίων. Εκεί και οι δύο γονείς με χαρά και αγαλλίαση προσκαλούσαν τον Ζαχαρία, τον προφήτη, ιερέα, συγγενή και λειτουργόν της Παλαιάς διαθήκης λέγοντας: «Δέξου τη σεμνή, την αμόλυντη• δέξου, ιερέα, την ολοκάθαρη νύμφη του Λόγου• δέξου, προφήτη, το δοχείο του αΰλου φωτός• δέξου, δίκαιε, το φλογισμένο άρμα του Υψίστου• δέξου, άμεμπτε, την ωραία άμπελο που θα καρποφορήσει το σταφύλι της αιώνιας ζωής. Πέρασέ την στα ενδότερα του ναού του Κυρίου. Πρόσφερέ την στον τόπο του αγιασμού, που δημιούργησε ο Κύριος ως κατοικία του. Οδήγησέ την εις τα άδυτα, αυτήν που βιάζεται να δεχθεί στην κοιλιά της τον αόρατο. Μακάρισε αυτήν που ανάδειξε μακαρίους όλους τους ανθρώπους. Δόξασε αυτήν που αναδείχθηκε θεόγραφο βιβλίο των μεγάλων έργων του Θεού. Πάρε στα χέρια σου αυτήν, η οποία μας απάλλαξε από την κατάρα της προμήτορος Εύας. Χαιρέτησε αυτήν, που μας ένωσε με την αγάπη της με τον Θεό και κατάργησε την έχθρα του διαβόλου με Αυτόν που γέννησε. Αγκάλιασε αυτήν που μας άρπαξε από την αγκαλιά του διαβόλου. Προφήτευσε γι’ αυτήν, που εκπλήρωσε τις προρρήσεις των προφητών και πραγματοποίησε την υπόσχεση του Θεού στους ανθρώπους. Αυτήν που είναι η τράπεζα του θείου άρτου, το κρασί που προκαλεί ευφροσύνη, η τροφή που δίνεται δωρεάν, το περιστέρι το άκακο και αθώο, ο έμψυχος ουρανός, η πολύφωτη λυχνία, η πολυτραγουδισμένη νύμφη, η πολυύμνητη μητέρα, η θεοπότιστη ελιά, το θείον όχημα της οικονομίας του Υψίστου, η σκηνή η αγία, η λυχνία η θεολάξευτη, η λογική αμνάδα, το ιλαστήριο του Θεού, ο ένδοξος θησαυρός, η καλόηχη σάλπιγγα, το εύφορο όρος και «τετυρωμένον», που μετατράπηκε δηλαδή σε τυρί χάριτος και χαράς, ο θείος «πόκος», δηλ. το ξηρό μαλλί που προείδε ο Γεδεών ότι γέμισε με τη δροσιά της χάριτός σου, το σύννεφο της θεϊκής βροχής, η τιμημένη πόλη, το νοητό καταπέτασμα, το λυχνάρι που κατασκεύασε ο Θεός, η σκάλα με την οποίαν κατέβηκε ο Δημιουργός και εμφανίσθηκε στους ανθρώπους, η κλίνη η αγία, το δοχείο της καλωσύνης, η άβυσσος των θαυμάτων, η πηγή των αγαθών, ο διαρκής πλούτος, η πολυώνυμη και πολυποίκιλη και αειπάρθενος Θεοτόκος.

Αυτήν να οδηγήσεις στα Άγια των αγίων, να την προσφέρεις στον Βασιλέα, ως πολύτιμο δώρο. Αυτήν να την υμνήσεις ως βασίλισσα της κτίσεως• στόλισέ την ως παλάτι του Βασιλιά, δοξολόγησέ την ως σταθερό φρουρό και φύλακα όλων των παρθένων. Εγκατάστησέ την στο χειροποίητο ναό αυτήν που έγινε έμψυχος ναός του Λόγου που δημιούργησε τα πάντα.

Η. Αυτές είναι οι χαρούμενες δοοξολογίες του Ιωακείμ και της Άννας. Αυτές είναι οι υμνολογικές τους ευχαριστίες. Αυτές είναι οι μαρτυρίες που παρουσίασαν στον προφήτη Ζαχαρία. Γι’ αυτό ο ιερέας ως προφήτης Θεού άνοιξε τα Άγια των αγίων, βλέποντας την καθαρότητα του βλέμματος της Παρθένου, την ωραιότητα του προσώπου, την ευγένεια της ψυχής, την αγνότητα της ζωής, τις κινήσεις της, το ταπεινό ήθος, τη σεμνή εμφάνιση και ακούοντας τους ύμνους της, αφού δέχθηκε το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος αναφώνησε: « Ω αγνή κόρη• αμόλυντη Παρθένε• πανέμορφη νεάνιδα• δόξα των γυναικών• στολίδι των θυγατέρων. Ω μητέρα αγία Παρθένε, συ που είσαι ευλογημένη από όλες τις γυναίκες• δοξασμένη με την αγνότητα και την παρθενία• η κατάργηση της κατάρας του Αδάμ• η εξόφληση του χρέους της Εύας• η καθαρότατη προσφορά του Άβελ• η άκακη θυσία των πρωτοτόκων• ο στολισμός του Σηθ. Εσύ θα κρατήσεις στην κοιλιά σου τον Υιόν του Θεού και θα τον γεννήσεις χωρίς πόνους. Είσαι η αδιάψευστη ελπίδα στον Θεό του Ενώς του υιού του Κάϊν• η ευαρέστηση του Ενώχ, απογόνου του Αδάμ, και η μεταφορά του στην αιώνια ζωή• η κιβωτός του Νώε και η συμφιλίωση προς τον Θεόν κατά τη δεύτερη δημιουργία των ανθρώπων μετά τον κατακλυσμό• η φωτεινή δόξα της βασιλείας και ιερατείας του Μελχισεδέκ• η βεβαιότητα του Αβραάμ και η υπακοή του στην υπόσχεση της τεκνογονίας• η νέα θυσία του Ισαάκ και η λογική προσφορά. Συ είσαι η σκάλα που είδε ο Ιακώβ• συ είσαι το μέγιστο αντίτυπο των δώδεκα φυλών του Ισραήλ• συ κατάγεσαι από το γένος της φυλής του Ιούδα• συ είσαι άχραντε η σωφροσύνη του Ιωσήφ και η καθαίρεση της αιγυπτίας γυναίκας, που συμβολίζει τη συναγωγή των Ιουδαίων• συ είσαι η περίληψη της υπομονής του Ιώβ στους πειρασμούς και ο διπλασιασμός των υπαρχόντων του• συ είσαι το θεόσδοτο βιβλίο του νομοθέτη Μωυσή στο οποίο γράφτηκε σε πλάκες χαραγμένες με το χέρι του Θεού το μυστήριο της αναδημιουργίας, με το οποίο ο νέος Ισραήλ δηλ. η Εκκλησία θα ελευθερωθεί από τη δουλεία των νοητών Αιγυπτίων. Τότε ο Ισραηλιτικός λαός στην έρημο χόρτασε με το μάννα και ξεδίψασε με το νερό που ανάβλυσε από τη σκληρή πέτρα• αυτή η πέτρα ήταν ο Χριστός, που επρόκειτο να γεννηθεί από την κοιλιά σου και να εμφανισθεί σαν νυμφίος που βγαίνει από νυμφικό θάλαμο. Συ είσαι η ράβδος του Ααρών που έβγαλε βλαστούς• Συ δόξασες τον Ιησούν του Ναυή που πολεμούσε τους εχθρούς. Συ είσαι η θυγατέρα του Δαβίδ που αναφέρει ότι είσαι ντυμένη με χρυσά στολίδια. Συ είσαι το χρυσό κρεβάτι που γύρω του βρίσκονται εξήντα δυνατοί, όπως αναφέρει ο Σολομών, ψάλλοντας τους ύμνους των θεϊκών Γραφών. Συ είσαι του προφήτη Ηλία η ανάληψη και η καθαίρεση της νοητής Ιεζάβελ. Συ είσαι η ευλογία της διπλής μηλωτής του Ελισσαίου με την οποία χώρισε τα νερά του Ιορδάνη και πέρασε χωρίς να βραχεί και ρίχνοντας αλάτι στο νερό το έκανε πόσιμο. Συ είσαι η διάσωση του Ιωνά που βρισκόταν μέσα στα σπλάγχνα του κήτους και η μετάνοια και πλούσια συγχώρηση των Νινευϊτών.

Συ είσαι η ερμηνεία των προφητών και η πραγματοποίηση των λόγων τους. Εσένα ο προφήτης Ιεζεκιήλ ονόμασε «πύλην κεκλεισμένην», δηλαδή κλειστή πύλη, από την οποία ποτέ κανένας άνθρωπος δεν θα περάσει παρά μόνο ο Κύριος ο Θεός και θα τη διατηρήσει κλειστή. Εσένα αναφέρει ο μεγαλοφωνότατος Ησαΐας ότι είσαι η ράβδος του Ιεσσαί από την οποίαν θα προέλθει το άνθος, δηλαδή ο Χριστός, ο οποίος αφού ξεριζώσει τα φυτά της κακίας θα φυτεύσει τη γη της θεογνωσίας. Για σένα ο Ιερεμίας προείπε ότι «Να έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα συνάψω καινούρια συμφωνία με τους Ισραηλίτες και τη φυλή του Ιούδα, την οποίαν έκανα με τους πατέρες τους» αποκαλύπτοντας την παρουσία του Υιού σου με τη γέννησή του και καλώντας σε προσκύνηση τους ειδωλολατρικούς λαούς που βρίσκονται σ’ όλη τη γη. Εσένα ο Δανιήλ, που ονομάζεται «άνδρας επιθυμιών», ανακήρυξε όρος μεγάλο, από το οποίο ο Χριστός, ο ακρογωνιαίος λίθος θα κοβόταν και την εικόνα του πολύμορφου φιδιού θα καταστρέψει και θα διαλύσει. Εσένα έχοντας προτύπωση οι Τρεις Παίδες στη Βαβυλώνα, επειδή κατάλαβαν την επιθυμία του Υιού σου πέρασαν μέσα από το καμίνι που έκαιε υπερβολικά χωρίς να πάθουν καμιά βλαβη και χόρευαν σαν να βρίσκονταν σε κάποιο δωμάτιο. Εσένα ο προφήτης Αββακούμ ονομάζει όρος Θαιμάν, από το οποίο εμφανίστηκε βασιλιάς με μεγάλη δύναμη, τον οποίον θα τρέμουν οι Αιθίοπες και οι κάτοικοι της Μαδιάμ. Εσένα δοξάζω την καθαρή κόρη• εσένα υμνώ την κεχαριτωμένη• εσένα δοξολογώ που αναδείχθηκες από όλες τις γενιές νύμφη Θεού• εσένα υμνολογώ που πρόκειται να αναδειχθείς νέος ουρανός• εσένα προσφέρω ως πολύτιμο θησαυρό στο ναό του Κυρίου• εσένα δοξάζω ως τη νέα Διαθήκη, στην οποίαν ο Μεσσίας Χριστός, θα καταργήσει το γράμμα του νόμου και θα καλέσει τους ανθρώπους στη ζωή της Χάριτος με το Βάπτισμα, θα σταματήσει τις συνήθειες του Μωσαϊκού νόμου και θα στείλει στους ανθρώπους το Πανάγιον Πνεύμα.

Θ. Αφού ο Προφήτης Ζαχαρίας στόλισε με αυτά τα ιερά λόγια την Μαρία την οδήγησε στο θυσιαστήριο και την αφιέρωσε στον Κύριον και Θεό. Τότε από το ναό αναχώρησαν οι γονείς της Ιωακείμ και Άννα με χαρά θαυμάζοντες τη σύνεση, την πραότητα και ηρεμία της Παρθένου. Αφού αυτή ξεπέρασε τα παιδιάστικα λόγια, λάτρευε μόνη της τον Παντοκράτορα, και αφού δεχόταν ουράνια τροφή από αγγελο περιφρόνησε την ανθρώπινη, και παραμένοντας συνεχώς στο ναό, την κοσμική ζωή θεώρησε ασήμαντη, σαν τον ιστό της αράχνης. Αφού κέρδισε την ουράνια ευτυχία αρνήθηκε τον επίγειον πλούτο. Συμμετέχοντας καθημερινά στην χαρά των αγγέλων, αποδεικνυόταν ανώτερη των βιοτικών φροντίδων, και βλέποντας συνεχώς το Πνεύμα το άγιον έδιωχνε αοράτως τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων.

Ι. Τι έκανε η Παρθένος μένοντας στα Άγια των αγίων; Δεχόταν από άγγελο αγγελική τροφή. Και ως αμόλυντο περιστέρι ζώντας παρθενικά, τον Δημιουργό του ναού και του ουρανού και της γης ικετεύοντας με ευχαριστία και παρρησία καρδίας έλεγε: «Σε υμνώ, Παντοκράτορα Ύψιστε, γιατί αφαίρεσες τη ντροπή της προμήτορός μου Εύας και λόγω της ανείπωτης ευσπλαχνίας σου πρόκειται να στείλεις στη γη τον μονογενή σου Υιό για να συναναστραφεί με τους ανθρώπους και γι’ αυτό θα γίνω καθαρή και αμίαντη κατοικία του».

«Όπου η αμαρτία φάνηκε στο αληθινά τρομακτικό της μέγεθος, εκεί η χάρη του Θεού την υπερκάλυψε με το παραπάνω». Εξ αιτίας της γυναίκας, δηλαδή της Εύας, κερδίσαμε το θάνατο. Με γυναίκα, δηλαδή την Θεοτόκο, θα αναδημιουργήσει τα σύμπαντα. Από τον όφιν, δηλαδή το διάβολο, δεχθήκαμε την πικρή γεύση της τροφής. Εξ αιτίας του πάλιν θα χορτάσουμε από την τροφή της αθανασίας. Η προμήτωρ Εύα γέννησε τον Κάϊν τον αρχηγό του φθόνου και της κακίας. Ο μονογενής σου Υιός Θεοτόκε θα γίνει πρωτότοκος της ζωής και της αναστάσεως. Τι παράδοξο θαύμα! Τι μεγάλη έκπληξη! Τι ανείπωτη σοφία!

ΙΑ. Πως λοιπόν θα ονομάσουμε την Μαρία; Ουρανόν; Επειδή το Δημιουργό του ουρανού και της γης δέχθηκε στην κοιλιά της. Ήλιο; Επειδή αυτή ήταν επταπλάσια φωτεινότερη του ήλιου, δέχθηκε μέσα της τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Σελήνη; Επειδή αυτή είχε ασύγκριτη ομορφιά, γέννησε τον Χριστό που ξεπερνούσε όλους σε ωραιότητα. Νεφέλη; Επειδή κράτησε στην αγκαλιά της Αυτόν που κρατούν τα σύννεφα. Λυχνία; Επειδή μετέδωσε το φως σ’ αυτούς που βρίσκονταν στο σκοτάδι και τη σκια του θανάτου. Θρόνο; Επειδή αυτόν που βασίλευε αοράτως στον πατρικό θρόνο τον υποδέχθηκε μέσα της με το Πνεύμα το Άγιο. Μαργαρίτην; Επειδή πλούτισε τους ανθρώπους με το πολύτιμο μαργαριτάρι. Παράδεισον; Επειδή άνοιξε την Εδέμ στους τιμωρημένους και τους οδηγεί στην αιώνια βασιλεία. Όρος; Επειδή αυτόν που κάνει τα όρη να βγάζουν καπνό, όπως το Σινά, δέχθηκε μέσα της χωρίς δυσκολία. Γην; Επειδή αυτόν που κάνει τη γη να τρέμει τον βάστασε χωρίς πόνους. Τράπεζαν; Επειδή αυτόν που μας δίνει την τροφή με μητρική στοργή έθρεψε με γάλα. Θάλασσαν; Επειδή Αυτόν που μαζεύει όλα τα νερά σε μια ενότητα τον ασπαζόταν με τα χείλη της.

ΙΒ. Ποιός δεν θα εκπλαγεί; Ποιός δεν θα θαυμάσει; Ποιός δεν θα δοξάσει το μέγεθος του μυστηρίου; Εάν ήταν τόσο μεγάλα αυτά που έγιναν πριν να έλθει η Χάρη που δεν τα χωρούσε ο νους και η λογική, ποιός μπορεί να ερμηνεύσει αυτά που πραγματοποιήθηκαν με το ερχομό της χάριτος; Εάν ήταν ένδοξα τα γεγονότα της εποχής του νόμου, δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης, που σαν σκια πέρασαν, πόσο ένδοξα είναι όσα έγιναν με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος;

Ας ντραπούν οι αιρετικοί, που επιχειρούν με βλάσφημο και γεμάτο δηλητήριο στόμα να συκοφαντούν την Παρθένο. Γιατί η ένδοξη Μαρία, που έγινε μητέρα του Θεού δηλ. Θεοτόκος, και γέννησε τον Χριστό με ανθρώπινη μορφή, εγέννησε υπερφυσικά Θεάνθρωπο. Στην εικόνά Του εμείς αποδίδουμε τιμητική προσκύνηση. Και την μορφή της Θεοτόκου στην εικόνα της, ως μητέρας του Χριστού, ασπαζόμαστε, χωρίς να τιμούμε την ύλη. Αποδίδοντες τιμή στο πρωτότυπο πιστεύουμε σωστά. Δεν ζωγραφίζουμε την μορφή της θεότητας στην εικόνα, όπως ισχυρίζεσθε εσείς που είστε τυφλοί και παράνομοι, αλλά την ανθρώπινη φύση του Σωτήρα. Ζωγραφίζοντας την εικόνα κηρύττουμε τη φύση με την οποία επικοινωνησε μαζί μας και ανάστησε εκ νεκρών. Σεβόμαστε όπως πρέπει τον Χριστόν που πήρε την ανθρώπινη φύση και την εικόνα της Πάναγνης Μητέρας του, που είναι πράγματι αγία, γιατί γέννησε με τρόπο που δεν μπορεί να περιγραφεί, τον μόνον άγιον. Εάν ο Θεός διέταξε τον Αβραάμ να θυσιάσει δάμαλιν και αίγα τριών ετών για τον καθαρισμό των ψυχών, πως η Παρθένος που προορίστηκε από την αρχή της δημιουργίας και που εκλέχτηκε ως καθαρή κατοικία και προσφέρθηκε στον άγιο ναό στον Παντοκράτορα δεν θα ήταν τίμια, καθαρή, αμόλυντη και αγνή προσφορά της ανθρώπινης φύσεως;

ΙΓ. Ω Ιουδαϊκή Συναγωγή, που δεν δεχθήκατε την Παρθένον ως Θεοτόκον που καταγόταν από τη δική σας φυλή, αλλά με βρώμικα χείλη και απρεπή τρόπο κοροϊδεύοντες και κινούμενοι από φθόνο την κατηγορήσατε για αδικία και ανομία, πως ήταν δυνατόν να δεχθείτε τον προαιώνιο Υιό του Πατρός που γεννήθηκε στις ημέρες σας από αυτήν ως άνθρωπος; Και όχι μόνο δεν μετείχατε της δόξας της Παρθένου αλλά ούτε και του Υιού της, χωρίς ο ίδιος να σας φθονήσει, αλλά λόγω της δικής σας κακίας απομακρυνθήκατε και υποταγμένοι στην πολλή πονηρία σας, ξεπέσατε από την δόξα και των δύο. Επειδή είσασταν άχρηστοι και πριν και μετά κάνατε φανερές τις προσπάθειες της κακίας σας σ’ όλο τον κόσμο σύμφωνα με τον λόγο του Σωτήρα που αναφέρεται σε σας• « Αληθινά σας λέω εάν ήσασταν γνήσια τέκνα του Αβραάμ θα κάνατε τα έργα του Αβραάμ• γιατί εκείνος μίλησε για μένα. Ο πατέρας που έχετε εσείς είναι ο διάβολος και όσα επιθυμεί ο πατέρας σας αυτά θέλετε να κάνετε». Σε άλλο σημείο λέει: « Μη νομίζετε ότι θα σας κατηγορήσω στον Πατέρα• υπάρχει ο Μωυσής που σας κατηγορεί στον οποίον εσείς ελπίζετε. Αν πιστεύατε στον Μωυσή θα πιστεύατε και σε μένα, γιατί έγραψε εκείνος για μένα». Και στη συνέχεια: «Εάν δεν ερχόμουν να μιλήσω σ’ αυτούς δεν θα είχαν αμαρτία• τώρα δεν έχουν δικαιολογία για την αμαρτία τους».

ΙΔ. Εμείς δε που είμαστε ο λαός του Θεού, έθνος άγιον, εκλεκτή συνάθροιση, πλήθος ορθοδόξων, βαπτισμένοι στην κολυμβήθρα, παιδιά της Χάριτος, που γιορτάζουμε την Είσοδο της Παρθένου στο ναό, με καθαρές ψυχές και αμόλυντα χείλη, ας ψαλλουμε μελωδικά τιμώντας όπως πρέπει την χαρούμενη εορτή, την πρώτη πανήγυρη, που είναι για τους αγγέλους ευφρόσυνη και για τους ανθρώπους άξια επαίνων. Ας απευθύνουμε στην Πάναγνη Θεοτόκο με φόβο και χαρά το «Χαίρε» του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

Χαίρε, η ευδοκία του Πατρός με την οποία έφθασε η αληθινή γνώση του Θεού σ’ όλο τον κόσμο. Χαίρε, η κατοικία του Θεού, από την οποία προήλθε ο σαρκωμένος Λόγος. Χαίρε, η διαμονή του Αγίου Πνεύματος που δεν μπορεί να περιγραφεί. Χαίρε, το πολυθρύλλητο θαύμα των Αγγέλων. Χαίρε, η αγιωτέρα των Χερουβίμ. Χαίρε, η ενδοξωτέρα των Σεραφίμ. Χαίρε, η πλατυτέρα των ουρανών. Χαίρε, η λαμπρότερη από τον ήλιο. Χαίρε, η φωτεινότερη από τη σελήνη. Χαίρε, η λαμπρότητα του πλήθους των άστρων. Χαίρε, η ελαφρά νεφέλη που έβρεξε την ουράνια βροχή. Χαίρε, η αστραπή που γλυκά φωτίζει τα πρόσωπα των πιστών. Χαίρε, η πνευματική βροντή που ήρεμα ακούεται στα αυτιά των ανθρώπων. Χαίρε, το άγιο φύσημα, που εξαφάνισε από τη γη τα πνεύματα της κακίας. Χαίρε, το σπουδαίο κήρυγμα των προφητών. Χαίρε, η παγκόσμια δόξα των Αποστόλων. Χαίρε, η δοξασμένη ομολογία των Μαρτύρων. Χαίρε, η πολυύμνητη δοξολογία των Πατριαρχών. Χαίρε, το υπέροχο στολίδι των Οσίων. Χαίρε, η αληθινή απόλαυση των Δικαίων. Χαίρε, το πολυδόξαστο καύχημα των παρθένων. Χαίρε, η σταθερότητα των βασιλέων. Χαίρε, το μέγιστο λειτούργημα των αρχιερέων. Χαίρε, η σταθερή καταφυγή των αμαρτωλών. Χαίρε, ο σπουδαίος κυβερνήτης των πλεόντων. Χαίρε, Δέσποινα που είσαι η ανόρθωση των αμαρτανόντων. Χαίρε, η δωρεάν θεραπεία των νοσούντων. Χαίρε, η βέβαιη ανάσταση των νεκρών. Χαίρε, η αφορμή της σωτηρίας όλων των ανθρώπων. Χαίρε, η ανείπωτη χαρά του κόσμου. Χαίρε, Βασίλισσα που φέρνεις την ειρήνη. Χαίρε, Άχραντε, η δόξα των μητέρων. Χαίρε, ευρύχωρε τόπε του Θεού Λόγου. Χαίρε, σταθερό στήριγμα των γερόντων. Χαίρε, θεία καθοδήγηση των νέων. Χαίρε, λαμπρή προστασία των νηπίων. Χαίρε, η μεσίτρια όλων των ανθρώπων. Χαίρε, η επίκληση όλης της οικουμένης. Χαίρε, η ένδοξη πανήγυρη του ουρανού και της γης. Χαίρε Κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου• Αυτός που ήταν πριν από σένα, και ο οποίος γεννήθηκε από σένα και που είναι μαζί μας και στον οποίον αρμόζει ύμνος μαζί με τον Πατέρα και το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατελεύτητους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

(Μετάφραση από Α. Χριστοδούλου, Θεολόγο)

ΠΗΓΗ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ 

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ & ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΜΗΝΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού των εξ Ασίας

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου Εορτή Συνάξεως Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ

και πασών των επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου Αγίων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου Αγίου Αποστόλου Φιλίππου

Όλα τα Σάββατα των μηνών

Από την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου έως και την ημέρα της εορτής των Χριστουγέννων

θα τελεσθεί το Ιερό Σαρανταλείτουργο

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου Εορτή Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρος

Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου στις 5.30 το απόγευμα θα τελεσθεί

το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου

Κάθε Δευτέρα μετά την ακολουθία του Εσπερινού ψάλλεται η Παράκληση

του Αγίου Σπυρίδωνος και κάθε Παρασκευή μετά την ακολουθία του Εσπερινού

ψάλλεται η Παράκληση της Παναγίας της Μεγαλόχαρης

Η ακολουθία του Εσπερινού τελείται στις 5.00 μ.μ.

Ιερά εξομολόγηση:

Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή πρωί και κάθε Τρίτη και Πέμπτη απόγευμα

π. Βασίλειος Πόπης

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη πρωί και κάθε Παρασκευή απόγευμα

π. Βασίλειος Σιγάλας

 

Έπος του ’40: Όταν η Παναγία πολεμούσε οφθαλμοφανώς μαζί με τους Έλληνες!

28 Οκτωβρίου 2021

Μέσα από καταγραφές του Μητροπολίτη Παντελεήμονος Φωστίνη

Τα καλύτερα συναξάρια αγίων τα γράφουν τόσο οι ομόψυχοι τους άγιοι, όσο και αυτοί που τους έζησαν από κοντά και κατάφεραν να δουν, έστω για λίγο, μέσα από τα μάτια και την ψυχή των αγίων αυτών.
Έτσι και τα καλύτερα στοιχεία για ένα αντίστοιχο πολεμικό ή καλύτερα ηρωικό συναξάρι για τον ελληνισμό της εποποιίας του αγώνα του ’40, μόνον κάποιος που το έζησε εξ επαφής και επί τόπου, θα μπορούσε να τα καταγράψει, αλλά και να τα αναπαραστήσει και να τα ζωντανέψει.
Για τον λόγο αυτό, και εμείς σήμερα, θα παρουσιάσουμε μερικές μοναδικές εμπειρίες, όπως τις κατέγραψε η πέννα του Μητροπολίτη Παντελεήμονος Φωστίνη, ο οποίος τις έζησε στο φλεγόμενο μέτωπο του ελληνοϊταλικού πολέμου. Εκεί όπου το δίκιο των Ελλήνων, απέναντι στην άδικη επίθεση της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι, μαζί με την αυταπάρνηση, την θυσία και τον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών, και όλου του ελληνικού λαού, κέρδισε και την εύνοια του ελέους του Θεού.
Γι αυτό, και η Υπεραγία Θεοτόκος, η Υπέρμαχος Στρατηγός θα φανεί οφθαλμοφανώς στους στρατιώτες μας, θα τους δώσει νερό στην δίψα τους, θα τους προειδοποιήσει την ώρα της έναρξης της μεγάλης αντεπίθεσης των Ιταλών και θα τους ενθαρρύνει υποσχόμενη την δική της συμβολή στην μάχη λέγοντάς «Είμαι μαζί σας»!
Η Παναγία μας ήταν το πιο προκεχωρημένο φυλάκιο του λαού και του στρατού μας! (Πράγματι, έτσι συμβαίνει πάντα, ακόμη και εν ειρήνη! Όταν καταρρεύσει όμως αυτό προκεχωρημένο και ακραίο φυλάκιο αλοίμονό μας…).
Και η ευλογημένη αυτή εύνοια και επίσκεψη έφερνε κατάνυξη και συντριβή στους στρατιώτες μας. Άλλωστε, εκείνη τη στιγμή ήταν και οι ίδιοι, με τον δικό τους τρόπο ησυχαστές, ασκητές και νηπτικοί στρατιωτικοί άγιοι, και έτσι ξεσπούσαν σε δάκρυα!
Αυτό δεν ακολουθεί πάντα τις αληθινές επισκέψεις θείων προσώπων στους ησυχαστές και του ασκητές;

Αλλά και οι ίδιοι οι Ιταλοί αιχμάλωτοι ομολογούσαν την εμφάνιση της Παναγίας και μάλιστα βλέποντας την να οδηγεί τους Έλληνες στρατιώτες εναντίον τους! Έτσι, και αυτοί, καταλάβαιναν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε και γι’ αυτό παραδίδονταν αμαχητί!
Φαίνεται, όμως, πως η Παναγία μας δεν είχε ξεχάσει πως οι Ιταλοί ήταν πάλιν αυτοί βύθισαν το πολεμικό μας πλοίο, την «Έλλη», στο λιμάνι της Τήνου, ανήμερα της γιορτής της, τον Δεκαπενταύγουστο του 1940…

Ίσως, όμως, για μας σήμερα να είναι πιο χρήσιμη και πιο αποκαλυπτική η καταγραφή της αυταπάρνησης και του ηρωισμού των Ελλήνων στρατιωτών που επέδειξαν ένα μοναδικό φιλότιμο. Φιλότιμο, απέναντι στην πατρίδα, στους συστρατιώτες τους, την προάσπιση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας απέναντι στο μόρφωμα του ολοκληρωτισμού που πρέσβευαν ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ.

Αλλά τι να πούμε και για την ηρωική παρουσία στο μέτωπο του Αγιορείτη Διάκου ο οποίος παράλληλα με τα ιερατικά του καθήκοντα έδειχνε και αντίστοιχη πολεμική αρετή!
Τέλος, ιδιαίτερα συγκινητικές αποτελούν οι λατρευτικές στιγμές στο μέτωπο, η τέλεση της Θείας Λειτουργίας, η μετάδοση της Θείας Κοινωνίας στους μελλοθάνατους, αλλά και σε όσου ανελάμβαναν εθελοντικώς, οικειοθελώς και αυτοπροαιρέτως αποστολές χωρίς γυρισμό!

Τέτοια, λοιπόν, συναξαριακά κατορθώματα των Ελλήνων στρατιωτών κατέγραψε ο Μητροπολίτης Παντελεήμονας, τα οποία δημοσιεύτηκαν στον αθηναϊκό Τύπο της εποχής και αναδημοσιεύτηκαν στο βιβλίο του «Ακτίνες και σύννεφα».
Τα αποσπάσματα που ακολουθούν τα ανθολογήσαμε από την β’ έκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Άθως, Πειραιάς, 1988.

Κλείνοντας την εισαγωγή μας αυτή θα πρέπει να υπογραμμίσουμε τα όσα γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας του βιβλίου για τον χαρακτήρα του πολέμου αυτού:
«Ο πόλεμος εναντίον των Ιταλών στα βουνά της Αλβανίας, δεν ήταν πόλεμος για την Ελλάδα, ήταν μια αληθινή Μυσταγωγία, ένα ψυχικό λουτρό, μια εποποιία, ένα θαύμα, μια δόξα, μια εκτυφλωτική ακτινοβολία της ελληνικής ψυχής».

ΠΗΓΗ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΘΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΣΤΕΣ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΝ ΑΛΤΑΡΙΟ(θυσιαστηριο) ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΟΣΜΑ  ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΟΥ  ΥΠΟ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΣΑΝΤΟΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΕΜΑΧΙΟ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΦΥΛΑΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΤΕΘΕΙ ΕΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 6.30 Μ.Μ. ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΠΙΟΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ Κ.Κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ.

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 7.00 Π.Μ. ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ Ο ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ Κ.Κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ.

 Πρόσκληση

Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στον Αγιασμό έναρξης των συναντήσεων

του Κύκλου Μελέτης Αγίας Γραφής της ενορίας μας,

που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 7 Οκτωβρίου στις 5 το απόγευμα

στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού μας.

Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα στις 5 το απόγευμα

στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού, στις οποίες θα μελετούμε τον

« Ύμνο της αγάπης »

από την Α ́ προς Κορινθίους επιστολή του Απ. Παύλου.

Είναι ιδιαίτερα επιτακτική η ανάγκη της μελέτης του Λόγου του Θεού στην εποχή μας,

και γι ́ αυτό είναι μια ιδιαίτερη ευκαιρία η συμμετοχή όλων μας στις συναντήσεις αυτές.

Μετά τιμής

ο υπεύθυνος του Κύκλου Μελέτης Αγίας Γραφής

Πρωτ. Βασίλειος Σιγάλας

 Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με,

τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν’’

Αγαπητοί γονείς και αγαπητά μας μας παιδιά.

Όταν οι μαθητές του Κυρίου εμπόδισαν τους ανθρώπους να

προσφέρουν τα παιδιά τους στον Κύριο για να τα ευλογήσει,

Εκείνος τους είπε να μην τα εμποδίζουν γιατί σε αυτά ανήκει

η βασιλεία του Θεού, δείχνοντας με αυτό ότι για να

μπορέσουμε να γίνουμε πολίτες της βασιλείας Του, θα πρέπει

να ομοιάσουμε στα παιδιά, να γίνουμε δηλαδή άκακοι και

απονήρευτοι, όπως τα παιδιά, και τους προσέφερε πλούσια

την ευλογία Του.

Έτσι και η μητέρα Εκκλησία, μιμούμενη το παράδειγμα

του Κυρίου, αγαπά τα παιδιά και θέλει να τους προσφέρει την

αγάπη του Χριστού. Ένας τρόπος είναι και τα κατηχητικά

σχολεία και οι νεανικές ενοριακές συντροφιές και της δικής

μας ενορίας. Σας καλούμε όλους, γονείς και παιδιά, στον

Αγιασμό έναρξης που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 5

Οκτωβρίου στις 5:00 το απόγευμα στο πνευματικό κέντρο του

Ι. Ναού μας. Μετά τον Αγιασμό θα επακολουθήσει

διασκεδαστικό πρόγραμμα παιχνιδιών για όλα τα παιδιά.

Σας περιμένουμε!

Πρόγραμμα Κατηχητικών Σχολείων και

Νεανικών Ενοριακών Συντροφιών 2024-2025

• Κάθε Σάββατο 5:00 μ.μ. κατηχητικό σχολείο για παιδιά

προσχολικής ηλικίας

• Κάθε Σάββατο 5:00 μ.μ. κατηχητικό σχολείο για παιδιά

Δημοτικού

• Κάθε Σάββατο 5:00 μ.μ. Νεανικές Ενοριακές συντροφιές για

παιδιά γυμνασίου και Λυκείου

• Κάθε Σάββατο 6:00 μ.μ. μαθήματα παραδοσιακών χορών

για παιδιά προσχολικής ηλικίας, Δημοτικού, Γυμνασίου και

Λυκείου

Σε συνδυασμό με τα κατηχητικά μαθήματα θα

πραγματοποιούνται ψυχαγωγικά παιχνίδια, προβολές

ταινιών, χειροτεχνίες και εκδρομές.

Ο Πρόεδρος Της Ενοριακής Επιτροπής Νεότητος

π. Βασίλειος Σιγάλας

Και

Τα Στελέχη του Νεανικού Έργου

 ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΥ.ΘΑ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΦΥΛΑΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ.

 

ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

ΧΡΗΣΤΟΥ Γ. ΓΚΟΤΣH

 Ὀλίγας ἡμέρας μετά τήν ἔναρξιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τήν 8ην Σεπτεμβρίου, ἡ Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει «τό Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας».

Διά τό γεγονός αὐτό τά Εὐαγγέλια σιγοῦν. Ἡ ἴδια ἄλλωστε σιγή ἁπλώνεται γύρω ἀπό τό μεγαλύτερον μέρος τῆς ζωῆς τῆς Θεοτόκου. Ἐλάχιστοι εἶναι καί οἱ λόγοι της, πού διεσώθησαν. Ἀρκεῖ νά σημειωθῇ, ὅτι ἡ προτροπή πρός τούς ὑπηρέτας κατά τό θαῦμα ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας «ὅ,τι ἄν λέγῃ (ὁ Χριστός) ὑμῖν, ποιήσατε» (Ἰω. 2, 5) εἶναι οἱ τελευταῖοι της λόγοι, πού ἀναφέρουν τά Εὐαγγέλια. Ἀπό τότε (τό θαῦμα ἔγινε κατά τάς ἀρχάς τοῦ πρώτου ἔτους τῆς δημοσίας δράσεως τοῦ Κυρίου) καί εἰς τό ἑξῆς ἡ Θεοτόκος παρακολούθησε μέ σιωπήν τήν δρᾶσιν τοῦ Υἱοῦ της καί σιωπηλή ἔπνιξε τόν πόνον της κάτω ἀπό τόν Σταυρόν Του.

Τά κενά τῶν Εὐαγγελίων περί τοῦ βίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου συμπληρώνουν αἱ ἀπόκρυφοι διηγήσεις. Αὐταί, γραμμέναι ἀπό εὐσεβεῖς συγγραφεῖς καί πλουτισμέναι ἀπό τήν φαντασίαν των, δίδουν πληροφορίας διά τήν Γέννησίν της, τήν παιδικήν της ἡλικίαν, τήν Κοίμησίν της. Ἡ Ἐκκλησία ἐπῆρεν ἀπό τά κείμενα αὐτά τάς παραδόσεις, πού ἐθεώρησεν ἀληθινάς καί τάς διεφύλαξεν εἰς τάς ἑορτάς, τούς ὕμνους, τάς εἰκόνας, πού ἔγιναν μέ τό ὑλικόν των.

Μία ἀπό τάς ἀποκρύφους διηγήσεις εἶναι τό «Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου». Ἀνεφέρθη κατά τήν περιγραφήν τῶν εἰκόνων τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.

Τό Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἱακώβου διηγεῖται μεταξύ ἄλλων καί τά τῆς Γεννήσεως τῆς Θεομήτορος. Ἀπό αὐτό μανθάνομεν τά ὀνόματα τῶν γονέων της, πού εἶναι Ἰωακείμ καί Ἄννα, τήν ἀτεκνίαν των, τήν καταγωγήν τοῦ Ἰωακείμ ἀπό τό βασιλικόν γένος τοῦ Δαβίδ κ. ἄ. Ἐδῶ βλέπομεν τήν θλῖψιν καί τά δάκρυα τοῦ ἀνδρογύνου διά τήν ἀτεκνίαν του, καθώς καί τάς προσευχάς καί τάς νηστείας του διά τήν ἀπόκτησιν τέκνου.

Ἐκτός ἀπό τό Πρωτευαγγέλιον, ἕνα ἄλλο ἀπόκρυφον Εὐαγγέλιον, τό λεγόμενον τοῦ Ψευδο-Ματθαίου, πού συμφωνεῖ βασικῶς μέ τό Πρωτευαγγέλιον, ὁμιλεῖ διά τήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου.

Διά νά κατανοήσωμεν τά εἰκονιζόμενα εἰς τήν παράστασιν τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, πρέπει νά παραθέσωμεν μερικά ἀποσπάσματα ἀπό τήν διήγησιν τοῦ Ἰακώβου:

 «Καί ἰδού ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη λέγων αὐτῇ· Ἄννα Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος τῆς δεήσεώς σου, καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ… Καί ἰδού ἦλθον ἄγγελοι δύο λέγοντες αὐτῇ· Ἰδού Ἰωακείμ ὁ ἀνήρ σου ἔρχεται μετά τῶν ποιμνίων αὐτοῦ. Ἄγγελος γάρ Κυρίου κατέβη πρός αὐτόν λέγων· Ἰωακείμ Ἰωακείμ, ἐπήκουσε Κύριος ὁ Θεός τῆς δεήσεώς σου· κατάβηθι ἐντεῦθεν· ἰδού γάρ ἡ γυνή σου Ἄννα ἐν γαστρί λήψεται… Καί ἰδού Ἰωακείμ ἧκε μετά τῶν ποιμνίων αὐτοῦ, καί ἔστη Ἄννα πρός τήν πύλην καί εἶδε τόν Ἰωακείμ ἐρχόμενον, καί δραμοῦσα ἐκρεμάσθη εἰς τόν τράχηλον αὐτοῦ… Ἐπληρώθησαν δέ οἱ μῆνες αὐτῆς· ἐν δέ τῷ ἐνάτῳ μηνί ἐγέννησεν Ἄννα. Καί εἶπεν τῇ μαίᾳ· Τί ἐγέννησα; Ἡ δέ εἶπεν· Θῆλυ· Καί εἶπεν Ἄννα· Ἐμεγαλύνθη ἡ ψυχή μου ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ· καί ἀνέκλινεν αὐτήν. Πληρωθεισῶν δέ τῶν ἡμερῶν ἀπεσμήξατο Ἄννα, καί ἔδωκεν μασθόν τῇ παιδί, καί ἐπωνόμασε τό ὄνομα αὐτῆς Μαριάμ».

Ὅπως βλέπομεν εἰς τήν ἀνωτέρω διήγησιν, ἡ Γέννησις τῆς Παναγίας ἀναγγέλλεται ὑπό τοῦ ἀγγέλου ὕστερα ἀπό μακράν περίοδον ἀτεκνίας τῶν γονέων της. Ἄγγελος ἀναγγέλλει τήν γέννησιν καί ἄλλων βιβλικῶν προσώπων: τοῦ Σαμψών, τοῦ Σαμουήλ, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Ἡ Γέννησις ὅμως τῆς Παναγίας διαφέρει, διότι εἶναι «τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀνάπλασις καί τῆς Εὔας ἡ ἀνάκλησις· τῆς ἀφθαρσίας ἡ πηγή καί τῆς φθορᾶς ἀπαλλαγή, δι᾽ ἧς ἡμεῖς ἐθεώθηεν καί τοῦ θανάτου ἐλυτρώθημεν…» (Δοξαστικόν τῆς Λιτῆς τοῦ πλ. δ’ ἤχου).

Τήν σύγκρισιν μεταξύ τῆς μητρός τῆς Παναγίας καί ἄλλων ἀτέκνων γυναικῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς κάνει ὡραιότατα τό γ’ Στιχηρόν τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τοῦ πλ. β’ ἤχου:

 «Εἰ καί θείῳ βουλήματι περιφανεῖς στεῖραι γυναῖκες ἐβλάστησαν, ἀλλά πάντων ἡ Μαρία τῶν γεννηθέντων θεοπρεπῶς ὑπερέλαμψεν· ὅτι καί ἀγόνου παραδόξως τεχθεῖσα μητρός, ἔτεκεν ἐν σαρκί τῶν ἁπάντων Θεόν, ὑπέρ φύσιν ἐξ ἀσπόρου γαστρός…».

Ὅπως βλέπομεν εἰς ὅλα σχεδόν τά τροπάρια τῆς ἱερᾶς Ἀκολουθίας τοῦ Γενεθλίου τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι τονίζουν, παραλλήλως πρός τήν Γέννησιν τῆς Παναγίας, καί τόν ρόλον της ὡς Μητρός τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη εἰς τήν λύσιν τῆς στειρώσεως τῆς Ἄννης διαβλέπουν κατά τήν διδασκαλίαν τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τήν λύσιν τῆς στειρώσεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἡ ὁποία θά ἀπολαύσῃ τούς καρπούς τῆς θείας Χάριτος. Ἡ Χάρις αὐτή «καρπογονεῖν λαμπρῶς ἀπάρχεται» μέ τήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ «Ἡ Γέννησις τῆς Θεοτόκου»

Ὁ βυζαντινός ἁγιογράφος τῆς εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου ἀκολουθεῖ εἰς τήν ἔνταξιν τῶν σχετικῶν σκηνῶν τό ἀπόκρυφον Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου διά νά ὑπογραμμίσῃ τήν θαυματουργικήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου. Ταυτοχρόνως ὅμως μένει πιστός εἰς τήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας του, ὅπως τήν βλέπομεν εἰς τά τροπάρια τῆς ἑορτῆς. Διά τοῦτο ἐνῷ εἰκονίζει τήν Θεοτόκον ἐντός λίκνου, ὡς βρέφος ἐσπαργανωμένον, δέν παραλείπει νά ἐπιγράψῃ ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς της τά συνήθη συμπιλήματα ΜΡ- ΘΥ (Μήτηρ Θεοῦ).

Εἰς ὅλα σχεδόν τά τροπάρια τόσον τῆς ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, ὅσον καί τῆς Συλλήψεως τῆς Ἁγίας Ἄννης (9 Δεκεμβρίου), τονίζεται ὅτι ἡ γεννηθεῖσα ἤ συλληφθεῖσα παιδίσκη εἶναι Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

Εἰς τήν εἰκόνα, δεσπόζει ἡ μορφή τῆς Ἁγίας Ἄννης, πού εἰκονίζεται μισοκαθισμένη εἰς τό κρεββάτι. Μέ τήν ἀριστεράν της χεῖρα, πού μόλις προβάλλει ἀπό τό ὁλοκόκκινον μαφόριόν της, στηρίζει τήν κεκλιμένην κεφαλήν της. Αἱ εὐσεβεῖς σκέψεις, εἰς τάς ὁποίας ἔχει βυθισθῆ λόγῳ τοῦ παραδόξου θαύματος, διαβάζονται εἰς τήν λυπηράν ἔκφρασιν τοῦ προσώπου της.

Εἰς τό μέσον τῆς εἰκόνος εἰκονίζονται αἱ δοῦλαι, αἱ «παιδίσκαι», πού σπεύδουν νά δώσουν φαγητόν εἰς τήν λεχώ καί νά τήν περιποιηθοῦν. Ἡ μεσαία ἴσως νά εἶναι ἡ Ἰουδίθ, τήν ὁποίαν κατ᾽ ὄνομα ἀναφέρει τό Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου. Μία ἀπό τάς δούλας μέ ριπίδιον κάμνει ἀέρα εἰς τήν Ἄννα.

Ἡ σκηνή εἰς τό ἄνω ἀριστερόν μέρος τῆς εἰκόνος ἔχει ἐμπνευσθῆ ἀπό τήν συνάντησιν τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης μετά τήν ἀναγγελίαν ὑπό τοῦ ἀγγέλου περί ἀποκτήσεως τέκνου. Οἱ δύο εὐτυχισμένοι γονεῖς ἐναγκαλίζονται καί ἀσπάζονται εἰς τήν πύλην τοῦ σπιτιοῦ των (ἤ κατά τόν Ψευδο-Ματθαῖον εἰς τήν Χρυσῆν πύλην τῆς πόλεως). Ἡ Ἁγία Ἄννα λέγει εἰς τόν ἄνδρα της κατά τό Πρωτευαγγέλιον: «Νῦν οἶδα ὅτι Κύριος ὁ Θεός εὐλόγησέ με σφόδρα…».

Εἰς τό δεξιόν μέρος τῆς εἰκόνος εἰκονίζεται ὁ Ἰωακείμ εἰς στάσιν προσευχῆς. Εἰς αὐτήν τήν ἱεράν στιγμήν τόν εὑρῆκεν ὁ ἄγγελος, πού τοῦ μετέφερε τήν χαρμόσυνον εἴδησιν. Ὁ Ἰωακείμ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπό τήν Θεοτόκον, ἔχει ἐστραμμένον τό βλέμμα του πρός αὐτήν καί συνομιλεῖ μαζί της.

Πλησίον τῆς νεογεννήτου Παναγίας κάθηται γνέθουσα μία παιδίσκη.

Εἰς τήν ὅλην εἰκόνα κυριαρχεῖ ὁ τόνος τῆς χαρᾶς.

Τά χρώματα τῶν ἐνδυμάτων καί τῶν ἀρχιτεκτονημάτων εἶναι ζωηρά, τά πρόσωπα φωτεινά, ὅπως ἄλλωστε ταιριάζει εἰς τήν γέννησιν τέκνου ὕστερα ἀπό πολλά χρόνια ἀναμονῆς.

Κλείομεν τήν ἀνάλυσιν τῆς εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου μέ ἀπόσπασμα ἀπό τόν λόγον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ εἰς τό Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου:

 «Ὦ ζεῦγος λογικῶν τρυγόνων Ἰωακείμ καί Ἄννα τό σωφρονέστατον. Ὑμεῖς τόν τῆς φύσεως νόμον, τήν σωφροσύνην, τηρήσαντες τῶν ὑπέρ φύσιν κατηξιώθητε· τετόκατε (=ἔχετε γεννήσει) γάρ τῷ κόσμῳ Θεοῦ μητέρα ἀπείρανδρον. Ὑμεῖς εὐσεβῶς καί ὁσίως ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει πολιτευσάμενοι, ὑπέρ ἀγγέλους καί τῶν ἀγγέλων δεσπόζουσαν νῦν θυγατέρα τετόκατε. Ὦ θυγάτριον ὡραιότατον καί γλυκύτατον· ὦ κρίνον ἀναμέσον τῶν ἀκανθῶν ἐκφυέν ἐξ εὐγενεστάτης καί βασιλικωτάτης ρίζης δαβιτικῆς… Ὦ ρόδον ἐξ ἀκανθῶν τῶν Ἰουδαίων φυέν καί εὐωδίας θείας πληρῶ σαν τά σύμπαντα. Ὦ θύγατερ Ἀδάμ καί μήτηρ Θεοῦ. Μακαρία ἡ ὀσφύς καί ἡ γαστήρ ἐξ ὧν ἀνεβλάστησας· μακάριαι αἱ ἀγκάλαι αἵ σε ἐβάστασαν καί χείλη τά τῶν ἁγνῶν φιλημάτων σου ἀπολαύσαντα, μόνα τά γονικά, ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀειπαρθενεύουσα».ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡ.ΚΑΡΕΑ

 

Τί σημαίνει «αρχή της ινδίκτου»;

1 Αυγούστου 2021

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου την αρχή της Ινδικτιώνος – από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός – δηλαδή την έναρξι του εκκλησιαστικού έτους. Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρησι του στρατού. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζωνται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννησι του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίσι. Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου· την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν εσχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων «εις οσμήν ευωδίας Κυρίω» (Λευϊτ. 23,18).

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο δημιουργός του χρόνου και του σύμπαντος, ο προάναρχος Βασιλεύς των αιώνων, ο οποίος εσαρκώθη, για να αποκαταλλάξη τα πάντα εις Εαυτόν και να συναγάγη Ιουδαίους και εθνικούς εις μίαν Εκκλησίαν, ήθελε να ανακεφαλαιώση εν Εαυτώ τον αισθητό κόσμο και τον γραπτό Νόμο. Έτσι, αυτήν την ημέρα που η φύσις ετοιμάζεται να διατρέξη ένα νέο κύκλο εποχών, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαϊου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν (= έτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Όλες οι Εκκλησίες, συναθροισμένες «επί το αυτό», αναπέμπουν σήμερα δοξολογία προς τον ένα τρισυπόστατο Θεό, ο οποίος διαμένει στην αιώνια μακαριότητα, διακρατεί τα πάντα εν τη ζωή και στέλνει άφθονες τις ευλογίες του κάθε εποχή στα κτίσματά του. Ο ίδιος ο Χριστός ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και μας προσκαλεί να τον ακολουθήσωμε, για να γίνωμε μέτοχοι της αιωνιότητός του.

ΠΗΓΗ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΒΑΣΤΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

 Την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου από ώρας 9.00 μ.μ. -12.30 τα μεσάνυχτα θα

τελεστεί στον Ιερό Ναό μας Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή της Αγίας

Θεοδώρας της εν Βάστα Αρκαδίας.

Παρακαλούνται όλοι οι φιλέορτοι χριστιανοί όπως συμμετάσχουν.

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΜΗΝΩΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

• Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου Εορτή Ανακομιδής Ιερών λειψάνων Αγίου Νεκταρίου.

• Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου Αγίων Σοφίας, Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης.

• Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου Αγίου Ευσταθίου.

• Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου Εορτή Συλλήψεως του Τιμίου Προδρόμου.

• Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου Εορτή Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης.

• Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου Εορτή Μεταστάσεως Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

• Πέμπτη 3 Οκτωβρίου Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.

• Παρασκευή 18 Οκτωβρίου Αγίου Ευαγγελιστού Λουκά.

• Τετάρτη 23 Οκτωβρίου Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

• Δευτέρα 28 Οκτωβρίου Εορτή Αγίας Σκέπης.

• Όλα τα Σάββατα των μηνών.

• Την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου και την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου στις 6.00 το

απόγευμα θα τελεστεί το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου.

• Κάθε Δευτέρα μετά ακολουθία του εσπερινού ψάλλεται η Παράκληση του

Αγίου Σπυρίδωνος και κάθε Παρασκευή μετά την ακολουθία του εσπερινού

ψάλλεται η Παράκληση της Παναγίας της Μεγαλόχαρης.

• Ιερά εξομολόγησις

➢ Κάθε Δευτέρα πρωί και Τρίτη απόγευμα και Πέμπτη απόγευμα και Παρασκευή πρωί π.

Βασίλειος Πόπης.

➢ Κάθε Τρίτη πρωί και κάθε Πέμπτη πρωί και Παρασκευή απόγευμα π. Βασίλειος Σιγάλας.

Πανηγύρεις Μηνός Αυγούστου

 

 Καθημερινά στον Ιερό Ναό μας στις 6.00 το απόγευμα τελείται η ακολουθία του εσπερινού και στη συνέχεια ψάλλονται οι Ιερές Παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Μ. Εβδομάδας

 

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2024

• Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη 07:00 – 09:00 το πρωί θα τελούνται οι ακολουθίες του

Όρθρου των Ωρών και του Εσπερινού.

Στις 5:00 το απόγευμα θα τελείται η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου.

Με την αλλαγή της ώρας η ακολουθία του Μεγάλου Αποδειπνου θα τελείται στις

6.00μ.μ.

• Κάθε Τετάρτη και Παρασκευή 07:00 – 09:30 το πρωί θα τελούνται οι ακολουθίες του

Όρθρου, των Ωρών και η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων.

• Κάθε Παρασκευή το απόγευμα θα τελούνται δύο ακολουθίες των Χαιρετισμών της

Υπεραγίας Θεοτόκου. Η πρώτη θα ξεκινάει στις 05:00 και η δεύτερη στις 07:00.

• Κάθε Σάββατο 7:00 – 9:00 το πρωί θα τελούνται η ακολουθία του Όρθρου και η Θεία

Λειτουργία. Στις 5:00 το απόγευμα θα τελείται η ακολουθία του Εσπερινού.

• Κάθε Κυριακή 7:00 – 10:00 το πρωί θα τελούνται η ακολουθία του Όρθρου και η Θεία

Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Στις 5:00 το απόγευμα θα τελείται η ακολουθία

Κατανυκτικού Εσπερινού.

• Την Πέμπτη 28 Μαρτίου στις 5.00 το απόγευμα θα τελεστεί το μυστήριο του Ιερού

Ευχελαίου.

• Ιερά εξομολόγησις

➢ Κάθε Δευτέρα πρωί και Τρίτη απόγευμα και Πέμπτη απόγευμα και Παρασκευή πρωί

π. Βασίλειος Πόπης.

➢ Κάθε Τετάρτη και Σάββατο πρωί και απόγευμα π. Χρήστος Τζανουδακης.

➢ Κάθε Δευτέρα απόγευμα και Τρίτη πρωί και κάθε Πέμπτη πρωί και Παρασκευή

απόγευμα π. Βασίλειος Σιγάλας.

 Περὶ ἀληθοῦς νηστείας (Διαφόρων Ἁγίων Πατέρων) 

Οἱ ὠφέλειες τῆς νηστείας

Μέγας Βασίλειος

«Ἡ νηστεία γεννᾶ τοὺς προφῆτες, δυναμώνει τοὺς

δυνατούς. Ἡ νηστεία κάνει σοφοὺς τοὺς νομοθέτες·

εἶναι τὸ καλὸ φυλαχτὸ τῆς ψυχῆς, ὁ πιστὸς σύντροφος

τοῦ σώματος, τὸ ὅπλο γι ̓ αὐτοὺς ποὺ ἀριστεύουν, τὸ

γυμναστήριο γιὰ τοὺς ἀθλητές. Αὐτὴ ἀποκρούει

πειρασμούς, αὐτὴ προετοιμάζει γιὰ τὴν ἀπόκτηση

εὐσέβειας· εἶναι σύντροφος τῆς νήψεως καὶ δημιουργὸς

τῆς σωφροσύνης. Στοὺς πολέμους φέρεται μὲ

γεναιότητα, ἐν καιρῷ εἰρήνης διδάσκει τὴν ἡσυχία.

Ἁγιάζει τὸν Ναζιραῖο καὶ τελειοποιεῖ τὸν ἱερέα». «Ἡ

νηστεία ἔσβησε τὴν δύναμη τῆς φωτιᾶς κι ἔφραξε τὰ

στόματα τῶν λιονταριῶν. Ἡ νηστεία ἀνεβάζει τὴν

προσευχὴ στὸν οὐρανό, μὲ τὸ νὰ γίνεται τρόπον τινὰ ἡ

φτερούγα στὴν πορεία πρὸς τὰ ἄνω. Ἡ νηστεία κάνει

τὰ σπίτια νὰ προκόβουν, εἶναι ἡ μητέρα τῆς ὑγείας, ἡ

παιδαγωγὸς τῆς νεότητας, τὸ στολίδι τῶν γερόντων, ἡ

καλὴ σύντροφος τῶν ὁδοιπόρων, ὁ πιστὸς συγκάτοικος

αὐτῶν ποὺ συνοικοῦν». «Ἡ νηστεία προστατεύει τὰ

νήπια, σωφρονίζει...

τὸ νέο, κάνει σεβαστὸ τὸ γέροντα. Διότι τὰ γεράματα,

στολισμένα μὲ τὴ νηστεία, γίνονται πιὸ σεβαστά. Γιὰ τὶς

γυναῖκες εἶναι ὁ πιὸ κατάλληλος στολισμός, γι’ αὐτοὺς

ποὺ βρίσκονται στὴν ἀκμὴ τῆς ἡλικίας, τὸ χαλινάρι·

εἶναι τὸ φυλακτὸ τῶν συζύγων καὶ ἡ τροφὸς αὐτῶν ποὺ

παρθενεύουν. Μὲ αὐτοὺς τοὺς τρόπους ἡ νηστεία

βοηθᾶ σὲ κάθε σπίτι. Ποιά, ὅμως, εἶναι ἡ σημασία τῆς

γιὰ τὴ δημόσια ζωὴ μᾶς; Ὁλόκληρη τὴν πόλη καὶ ὅλο

τὸν λαὸ τοὺς ἐπαναφέρει ἀμέσως στὴν τάξη,

καταστέλλει τὶς κραυγές, ἀπομακρύνει τὶς κακολογίες...

Ἂν ὅλοι τὴν παρελάμβαναν ὡς σύμβουλο σ ̓ αὐτὰ ποὺ

ὀφείλουν νὰ πράξουν, τίποτε δὲν θὰ ἐμπόδιζε νὰ εἴχαμε

βαθιὰ εἰρήνη σ ̓ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη... Κι οὔτε πάλι

ὁ βίος μᾶς θὰ ἦταν τόσο πολυστένακτος καὶ γεμάτος

κατήφεια, ἂν ἡ νηστεία κυβερνοῦσε τὴ ζωή μας. Διότι

εἶναι φανερὸ ὅτι θὰ δίδασκε σὲ ὅλους ὄχι μόνο τὴν

ἐγκράτεια τῶν τροφῶν, ἀλλὰ τὴν πλήρη ἀποφυγὴ καὶ

ἀποξένωση ἀπὸ τὴ φιλαργυρία, τὴν πλεονεξία καὶ ἀπὸ

κάθε ἄλλη κακία».

Νηστεία δεκτὴ καὶ ἀληθινή – Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας

Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτὴν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ·

ἀληθὴς νηστεία, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις, ἐγκράτεια

γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός,

καταλαλιᾶς, ψεύδους, καὶ ἐπιορκίας· ἡ τούτων ἔνδεια,

νηστεία ἐστίν, ἀληθὴς καὶ εὐπρόσδεκτος. (Ἰδιόμελον α ́

ἑβδομάδος νηστειῶν)

‘Νηστεία καθαρὴ καὶ ἀμόλυντη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ

Πατέρα εἶναι αὐτὴ: νὰ ἐπισκέπτεται κανεὶς ὀρφανὰ καὶ

χῆρες στὴ θλίψη τους καὶ νὰ τηρεῖ τὸν ἑαυτό του

ἀμόλυντο ἀπὸ τὸν κόσμο. Πῶς ὅμως καὶ μὲ ποιὸ τρόπο

θὰ ἐπιτύχουμε αὐτὰ ποὺ ἐλέχθησαν, εἶναι εὔκολο νὰ

ἀνεύρουμε. Διότι ἀρκεῖ, νομίζω, γι ̓ αὐτοὺς ποὺ

σκέπτονται σωστὰ καὶ αὐτὸς ὁ φυσικὸς νόμος, ποὺ ἀφ ̓

ἑνὸς μᾶς διδάσκει νὰ μισοῦμε ὅσα φαίνεται νὰ εἶναι

ἀντίθετα στὶς θεῖες ἐντολὲς καὶ ἀφ ̓ ἑτέρου μᾶς

παρακινεῖ νὰ κρατοῦμε μέσα μᾶς τὸ θέλημα τοῦ

Νομοθέτου. Ἂν τώρα κάποιος νομίζει ὅτι γι ̓ αὐτὸ

χρειαζόμαστε ἀκόμη πιὸ σαφῆ παραγγέλματα, ἂς

ἀκούσει τὸν Παῦλο ποὺ λέει: ‘Νεκρώσατε ό,τί γήινο εἶναι

μέσα σας, δηλαδὴ τὴν πορνεία, τὴν ἀκαθαρσία, τὸ

πάθος, τὴν κακὴ ἐπιθυμία. Διότι, βέβαια, δὲν θὰ

ἐπιτύχουμε τὴ χάρη ποὺ παρέχει ἡ ἀληθὴς νηστεία

ἁπλῶς μὲ τὴν ἀσιτία καὶ μὲ τὴν ἀπόρριψη μόνο τῶν

τροφῶν. Οὔτε πάλι, ἔχοντας ἀπόσχει ἀπὸ αὐτὰ καὶ

μόνο, θὰ γίνουμε ἐξάπαντος καθαροὶ καὶ ἅγιοι, ἀλλὰ

ἀποδιώκοντας ἀπὸ τὴ διάνοιά μας ἐκεῖνα, γιὰ τὰ ὁποῖα

βρέθηκε καὶ τὸ φάρμακο τῆς νηστείας».

Ὁ τρόπος τῆς νηστείας – Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Νηστεύεις; Ἀπόδειξέ μού το διὰ μέσου τῶν ἴδιων

ἔργων. Ποιὰ ἔργα ἐννοεῖ; Ἂν δεῖς φτωχό, νὰ τὸν

ἐλεήσεις. Ἂν δεῖς ἐχθρό, νὰ συμφιλιωθεῖς μαζί του. Ἂν

δεῖς μιὰ ὄμορφη γυναίκα, νὰ τὴν ἀντιπαρέλθεις. Ἂς μὴ

νηστεύει λοιπὸν μόνο τὸ στόμα, ἀλλὰ καὶ τὸ μάτι καὶ ἡ

ἀκοή, καὶ τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια καὶ ὅλα τὰ μέλη τοῦ

σώματός μας. Νὰ νηστεύουν τὰ χέρια, παραμένοντας

καθαρὰ ἀπὸ τὴν ἁρπαγὴ καὶ τὴν πλεονεξία. Νὰ

νηστεύουν τὰ πόδια, ξεκόβοντας ἀπὸ τοὺς δρόμους ποὺ

ὁδηγοῦν σὲ ἁμαρτωλὰ θεάματα. Νὰ νηστεύουν τὰ

μάτια, ἐξασκούμενα νὰ μὴν πέφτουν ποτὲ λάγνα πάνω

σὲ ὄμορφα πρόσωπα, οὔτε νὰ περιεργάζονται τὰ κάλλη

τῶν ἄλλων... Δὲν τρῶς κρέας; Νὰ μὴ φᾶς καὶ τὴν

ἀκολασία διὰ μέσου τῶν ματιῶν. Ἂς νηστεύει καὶ ἡ

ἀκοή. Καὶ νηστεία τῆς ἀκοῆς εἶναι νὰ μὴ δέχεται

κακολογίες καὶ διαβολὲς... Ἂς νηστεύει καὶ τὸ στόμα ἀπὸ

αἰσχρὰ λόγια καὶ λοιδορίες. Διότι τί ὄφελος ἔχουμε, ὅταν

ἀπέχουμε ἀπὸ πουλερικὰ καὶ ψάρια, δαγκώνουμε ὅμως

καὶ κατατρῶμε τοὺς ἀδελφούς μας;».

 Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου απόσπασμα από την πρώτη ομιλία

«ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»

σχετικά με την παραβολή του ασώτου υιού

Ήταν δύο αδέλφια, τα οποία, αφού μοιράστηκαν αναμεταξύ τους

την πατρική περιουσία, ο ένας έμεινε στο σπίτι, ενώ ο άλλος έφυγε σε

μακρινή χώρα. Εκεί, αφού κατέφαγε όλα όσα του δόθηκαν, δυστύχησε

και υπέφερε μη υπομένοντας την ντροπή από τη φτώχεια. [Λουκά 15,

11 κ.ε.]. Αυτή την παραβολή θέλησα να σας την πω, για να μάθετε, ότι

υπάρχει άφεση αμαρτημάτων και μετά το Βάπτισμα, εάν είμαστε

προσεκτικοί. Και το λέγω αυτό όχι για να σάς κάνω αδιάφορους, αλλά

για να σας απομακρύνω από την απόγνωση. Γιατί η απόγνωση μάς

προξενεί χειρότερα κακά και από τη ραθυμία.

Αυτός λοιπόν ο υιός αποτελεί την εικόνα εκείνων που αμάρτησαν

μετά το Βάπτισμα. Και ότι φανερώνει εκείνους που αμάρτησαν μετά το

Βάπτισμα, αποδεικνύεται από το ότι ονομάζεται «υιός». Γιατί κανένας

δεν μπορεί να ονομασθεί υιός χωρίς το Βάπτισμα. Επίσης διέμενε στην

πατρική οικία και μοιράστηκε όλα τα πατρικά αγαθά, ενώ πριν από το

Βάπτισμα δεν μπορεί κανείς να λάβει την πατρική περιουσία, ούτε να

δεχθεί κληρονομία. Ώστε με όλα αυτά μας υπαινίσσεται το σύνολο των

πιστών.

Επίσης ήταν αδελφός εκείνου που είχε προκόψει. Αδελφός όμως

δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την πνευματική αναγέννηση. Αυτός

λοιπόν, αφού έπεσε στη χειρότερη μορφή κακίας, τι λέγει; «Ἄναστὰς

πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου(:Θα σηκωθώ και θα πάω στον

πατέρα μου)» [Λουκά 15,18]. Γι’ αυτό ο πατέρας του τον άφησε και

δεν τον εμπόδισε να φύγει στην ξένη χώρα, για να μάθει καλά με την

πείρα, πόση ευεργεσία απολάμβανε όταν βρισκόταν στο σπίτι. Γιατί

πολλές φορές ο Θεός, όταν δεν πείθει με το λόγο Του, αφήνει να

διδαχθούμε από την πείρα των πραγμάτων, πράγμα βέβαια που έλεγε

και στους Ιουδαίους.

Επειδή δηλαδή δεν τους έπεισε, ούτε τους προσέλκυσε,

απευθύνοντας σε αυτούς αμέτρητους λόγους με τους προφήτες, τους

άφησε να διδαχθούν με την τιμωρία, λέγοντάς τους: «Παιδεύσει σε ἡ

ἀποστασία σου, καὶ ἡ κακία σου ἐλέγξει σε(:Θα σε διδάξει η αποστασία

σου και θα σε ελέγξει η κακία σου)» [Ιερ. 2, 19]· γιατί έπρεπε να Του

είχαν εμπιστοσύνη από πριν. Επειδή όμως ήταν τόσο πολύ αναίσθητοι,

ώστε να μην πιστεύουν στις παραινέσεις και τις συμβουλές Του,

θέλοντας να προλάβει την υποδούλωσή τους στην κακία, επιτρέπει να

διδαχθούν από τα ίδια τα πράγματα, ώστε έτσι να τους κερδίσει και

πάλι.

Αφού λοιπόν ο άσωτος έφυγε στην ξένη χώρα και από τα ίδια τα

πράγματα έμαθε πόσο μεγάλο κακό είναι να χάσει κανείς το πατρικό

του σπίτι, επέστρεψε, και ο πατέρας του τότε δεν του κράτησε κακία,

αλλά τον δέχτηκε με ανοιχτή αγκαλιά. Γιατί άραγε; Επειδή ήταν

πατέρας και όχι δικαστής. Και στήθηκαν τότε χοροί και συμπόσια και

πανηγύρια και όλο το σπίτι ήταν φαιδρό και χαρούμενο. Τι μου λες

τώρα, άνθρωπέ μου; Αυτές είναι οι αμοιβές της κακίας; Όχι της κακίας

οι αμοιβές, άνθρωπε, αλλά της επιστροφής. Όχι της πονηρίας, αλλά της

μεταβολής προς το καλύτερο.

Και ακούστε και το σπουδαιότερο: Αγανάκτησε γι’ αυτά ο

μεγαλύτερος υιός. Ο πατέρας όμως τον προσέγγισε κι αυτόν μιλώντας

του με πραότητα, του είπε: «Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ ̓ ἐμοῦ εἶ, καὶ

πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν· εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ

ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ

εὑρέθη (:Παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου. κι όλα όσα έχω, δικά

σου είναι. Έπρεπε λοιπόν κι εσύ να ευφρανθείς και να χαρείς, διότι ο

αδελφός σου αυτός, για τον οποίο με τόση περιφρόνηση μιλάς, ήταν

νεκρός, και αναστήθηκε. Ήταν χαμένος, και βρέθηκε)» [Λουκά 15,31-

32]. Όταν πρέπει να διασώσει τον χαμένο, λέγει: «Δεν είναι ώρα τώρα

για δικαστήρια, ούτε για λεπτομερή εξέταση, αλλά είναι ώρα μόνο

φιλανθρωπίας και συγνώμης». Κανένας ιατρός, που έχει αμελήσει ο

ίδιος να δώσει φάρμακο στον ασθενή, δεν ζητεί ευθύνες απ’ αυτόν για

την αταξία του και ούτε τον τιμωρεί. Και αν ακόμα χρειαζόταν να

τιμωρηθεί ο άσωτος, τιμωρήθηκε αρκετά ζώντας στην ξένη χώρα.

«Τόσο λοιπόν χρόνο στερήθηκε τη συντροφιά μας και έζησε

παλεύοντας με την πείνα, την ατίμωση και τα χειρότερα κακά». Γι’

αυτό λέγει ο πατέρας: «ήταν χαμένος και βρέθηκε, ήταν νεκρός και

ξαναβρήκε τη ζωή του». «Μη βλέπεις», λέγει, «τα παρόντα, αλλά

σκέψου το μέγεθος της προηγούμενης συμφοράς. Αδελφό βλέπεις, όχι

ξένο. Στον πατέρα του επέστρεψε, που ξεχνάει τα περασμένα ή

καλύτερα που θυμάται εκείνα μόνο τα οποία μπορούν να τον

οδηγήσουν σε συμπάθεια και έλεος, σε στοργή και ευσπλαχνία τέτοια

που ταιριάζει στους γονείς». Γι’ αυτό δεν είπε εκείνα που έπραξε ο

άσωτος, αλλά εκείνα που έπαθε. Δεν λυπήθηκε ότι κατέφαγε την

περιουσία του, αλλά ότι περιέπεσε σε αμέτρητα κακά.

Έτσι έψαχνε με τόση προθυμία και με ακόμα μεγαλύτερη να βρει

το χαμένο

πρόβατο. Και εδώ

βέβαια γύρισε πίσω

ο ίδιος ο υιός, ενώ

στην παραβολή

του καλού Ποιμένα

έφυγε ο ίδιος ο

ποιμένας. Και αφού βρήκε το χαμένο πρόβατο το έφερε πίσω, και

χαιρόταν πολύ περισσότερο γι’ αυτό, παρά για όλα τα άλλα τα

σωσμένα. Και πρόσεχε πώς έφερε πίσω το χαμένο πρόβατο: Δεν το

μαστίγωσε, αλλά μεταφέροντάς το και βαστάζοντάς το στους ώμους

του, το παρέδωσε πάλι στο κοπάδι.

Γνωρίζοντας λοιπόν αυτά, ότι όχι μόνο δεν μας αποστρέφεται όταν

επιστρέφουμε κοντά Του, αλλά μας δέχεται με την ίδια αγάπη με τους

άλλους που έχουν προκόψει στην αρετή. Και ότι όχι μόνο δεν μας

τιμωρεί, αλλά και έρχεται να αναζητήσει τους πλανημένους. Και όταν

τους βρει, χαίρεται περισσότερο απ όσο χαίρεται για εκείνους που

έχουν σωθεί. Ούτε πρέπει να απελπιζόμαστε όταν είμαστε στην

κατηγορία των κακών, αλλά ούτε όταν είμαστε καλοί να έχουμε

θάρρος.

Ασκώντας την αρετή να φοβόμαστε μήπως πέσουμε, στηριζόμενοι

στο θάρρος μας. Και όταν αμαρτάνουμε να μετανοούμε. Και εκείνο που

είπα αρχίζοντας την ομιλία, αυτό λέγω και τώρα: Είναι προδοσία της

σωτηρίας μας αυτά τα δύο, δηλαδή και το να έχουμε θάρρος όταν

είμαστε ενάρετοι, και το να απελπιζόμαστε όταν είμαστε πεσμένοι στην

κακία.

Γι ́ αυτό ο Παύλος, για να ασφαλίσει εκείνους που ασκούν την

αρετή, έλεγε: «Ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ(:Από τα διδακτικά

λοιπόν αυτά παραδείγματα της ιστορίας του Ισραήλ, βγαίνει το

συμπέρασμα ότι όποιος έχει την ιδέα ότι στέκεται καλά στα πόδια του,

ας προσέχει μην πέσει όπως έπεσαν και οι Ισραηλίτες που ανέφερα)»

[Α’ Κορ. 10, 12]. Και πάλι: «Ἀλλ ̓ ὑποπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ

δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι(:Αλλά

ταλαιπωρώ το σώμα μου και το μεταχειρίζομαι ως δούλο, για να μην

αποδοκιμαστώ και αποδειχτώ ανάξιος του βραβείου εγώ ο ίδιος που

κήρυξα σε άλλους και με τη δική μου προτροπή και διδασκαλία αυτοί

πήραν το βραβείο)» [Α’ Κορ. 9, 27]. Ανορθώνοντας πάλι τους

πεσμένους και διεγείροντάς τους σε μεγαλύτερη προθυμία διακήρυττε

έντονα στους Κορινθίους γράφοντας τα εξής: «Μὴ πάλιν ἐλθόντα με

ταπεινώσῃ ὁ Θεός μου πρὸς ὑμᾶς καὶ πενθήσω πολλοὺς τῶν

προημαρτηκότων καὶ μὴ μετανοησάντων ἐπὶ τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ πορνείᾳ

καὶ ἀσελγείᾳ ᾗ ἔπραξαν(: Φοβάμαι μήπως, όταν έλθω σε σας, με

ταπεινώσει πάλι ο Θεός, όπως με ταπείνωσε και στο προηγούμενο

ταξίδι μου, και πενθήσω πολλούς από εκείνους που έχουν τυχόν

αμαρτήσει πριν από το νέο μου αυτό ταξίδι και δεν μετανόησαν για την

ακαθαρσία και πορνεία και ασέλγεια που διέπραξαν)» [Β’ Κορ. 12, 21].

Για να δείξει ότι είναι άξιοι θρήνων όχι τόσο εκείνοι που αμαρτάνουν,

όσο εκείνοι που δεν μετανοούν για τα αμαρτήματά τους.

Και ο προφήτης πάλι λέγει: «Μὴ ὁ πίπτων οὐκ ἀνίσταται; ἢ ὁ

ἀποστρέφων οὐκ ἀναστρέφει;(:Μήπως εκείνος που πέφτει δεν

σηκώνεται, η εκείνος που παίρνει στραβό δρόμο δεν επιστρέφει;)»

[Ιερ. 8, 4]. Γι ́αυτό και ο Δαυίδ παρακαλεί αυτούς ακριβώς, λέγοντας:

«Σήμερον, ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς

καρδίας ὑμῶν, ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ

πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ(:Σήμερα που ο Θεός μιλά στον καθένα μας,

μακάρι να ακούσετε τη φωνή Του η οποία μας προσκαλεί και μας λέει:

’’Μην κάνετε με την ανυπακοή σκληρές τις καρδιές σας, όπως έγινε στη

Ραφιδείν και στην έρημο Κάδης, τον καιρό που με πίκραναν οι πρόγονοί

σας, την ημέρα που δοκίμαζαν και προκαλούσαν την δύναμή μου και

την δικαιοσύνη μου στην έρημο”)»[ Ψαλμ. 94, 8].

Όσο, λοιπόν, θα υπάρχει το σήμερα, ας μην απελπιζόμαστε, αλλά

έχοντας ελπίδα προς τον Κύριο και έχοντας κατά νου το πέλαγος της

φιλανθρωπίας Του, αφού αποτινάξουμε καθετί το πονηρό από τη

σκέψη μας, ας ασκούμε με πολλή προθυμία και ελπίδα την αρετή, και

ας επιδείξουμε μετάνοια με όλη τη δύναμή μας.

Έτσι αφού απαλλαχθούμε απ’ όλα τα αμαρτήματά μας εδώ στη γη,

να μπορέσουμε με θάρρος να σταθούμε μπροστά στο βήμα του

Χριστού, και να επιτύχουμε τη βασιλεία των ουρανών, την οποία

εύχομαι να επιτύχουμε όλοι μας με τη χάρη και φιλανθρωπία του

Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μαζί με τον Οποίο στον Πατέρα και

συγχρόνως στο Άγιο Πνεύμα ανήκει η δόξα, η δύναμη και η τιμή, τώρα

και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

 Πνευματικά θησαυρίσματα από ομιλίες του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ

Αν θέλεις να συνετίσεις έναν υπερήφανο άνθρωπο,

μη μεταχειριστείς πολλά λόγια. Θύμισέ του μόνο την

ανθρώπινη φύση του και τη ρήση του σοφού Σειράχ: «Τί

ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδός;(:Γιατί έχει τόση

αλαζονεία και υπερηφανεύεται ο άνθρωπος, που είναι

χώμα και στάχτη;)»[Σοφία Σειράχ 10,9]. Κι αν εκείνος

σου πει ότι χώμα και στάχτη θα γίνει μετά τον θάνατό

του, δώσε του να καταλάβει ότι και τώρα, που ζει δεν

είναι τίποτα περισσότερο. Ας μην ξεγελιέται, βλέποντας

την ομορφιά του· έχοντας την υγεία του, νιώθοντας τη

δύναμη του, απολαμβάνοντας τις χαρές της σύντομης

επίγειας ζωής. Χώμα και στάχτη είναι, «αφού, και όσο

ακόμα ζει, αρχίζει η φθορά του»[Σοφ.Σειρ.10,9: «Ὅτι ἐν

ζωῇ ἔῤῥιψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ(:Διότι του υπερήφανου

ανθρώπου, ενόσω ακόμη ζούσε, έριξα κάτω τα εντόσθιά

του)»].

Ας παρατηρήσει ο καθένας μας, πόσο ασήμαντη είναι

η ύπαρξή μας. Ας μην περιμένει τη μέρα του θανάτου

του, για να συνειδητοποιήσει τη μηδαμινότητά του. Ας

την αντιληφτεί από τώρα, στρέφοντας φιλοσοφημένα τη

σκέψη του μέσα του και γύρω του, στον εαυτό του και

στους άλλους. Ας μη χάσει, όμως, το θάρρος του,

διαπιστώνοντας την ανθρώπινη φθαρτότητα, ο Θεός δεν

έκανε έτσι τα πράγματα επειδή μας μισεί, αλλά

απεναντίας επειδή μας αγαπά και νοιάζεται για μας. Με

αυτόν τον τρόπο μας παρέχει πολλές αφορμές για να

γινόμαστε ταπεινοί. Αλήθεια, αν ο άνθρωπος, παρόλο

που είναι πλασμένος από το χώμα της γης, τόλμησε να

πει «Θα ανέβω στον ουρανό» [βλ. Ησ. 14,13-16: «Σὺ δὲ

εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι,

ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον

μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς

Βοῤῥᾶν, ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος

τῷ Ὑψίστῳ,νῦν δὲ εἰς ᾅδην καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ θεμέλια

τῆς γῆς. οἱ ἰδόντες σε θαυμάσονται ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦσιν·

οὗτος ὁ ἄνθρωπος ὁ παροξύνων τὴν γῆν, ὁ σείων

βασιλεῖς;(:Εσύ λοιπόν όταν ζούσες, είπες με τον νου σου:

’’Θα ανεβώ στον ουρανό, επάνω στα αστέρια του ουρανού

θα στήσω τον θρόνο μου, θα καθίσω ένδοξος βασιλιάς σε

όρος υψηλό, στα όρη τα υψηλά, που βρίσκονται προς τον

Βορρά. Θα ανεβώ’’, είπες, ‘’επάνω από τα σύννεφα, θα

γίνω όμοιος προς τον Ύψιστο Θεό’’. Τώρα ιδού, θα

κατεβείς στον άδη, στα βάθη, όπου υπάρχουν τα θεμέλια

της γης. Οι άνθρωποι, οι οποίοι θα δουν το κατάντημά

σου, θα καταπλαγούν και θα πουν: ’’αυτός λοιπόν είναι ο

άνθρωπος που ανετάρασσε και τρομοκρατούσε την

οικουμένη, συγκλόνιζε και κατεκρήμνιζε τους

βασιλείς;’’»],πού θα έφτανε με το λογισμό του αν δεν τον

συγκρατούσε σαν χαλινάρι η αδύναμη φύση του;.

Όταν λοιπόν δεις κάποιον να φουσκώνει από

υπερηφάνεια, να τεντώνει τον λαιμό του, να ανασηκώνει

τα φρύδια του, να κυκλοφορεί με ακριβά αμάξια, να

απειλεί να κάνει κακό στους συνανθρώπους του, πες του:

«Γιατί έχει τόση αλαζονεία το χώμα και η στάχτη, αφού

και όσο ακόμα ζει, αρχίζει η φθορά του;»[: Σοφ. Σειρ.

10,9].

Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον κοινό άνθρωπο, αλλά και

γι’ αυτόν που κάθεται σε βασιλικό θρόνο. Μην κοιτάς τη

βασιλική πορφύρα, το στέμμα, τα χρυσοκέντητα

ενδύματα. Κοίτα και στοχάσου την ανθρώπινη φύση του

βασιλιά. Τότε θα αναφωνήσεις και εσύ μαζί με τον

προφήτη: «Πᾶσα σάρξ χόρτος, καὶ πᾶσα δόξα ἀνθρώπου

ὡς ἄνθος χόρτου(:Κάθε άνθρωπος είναι σαν το χορτάρι

και η δόξα του όλη φευγαλέα σαν το

αγριολούλουδο)»[Ησ. 40,6].

Γιατί λοιπόν υπερηφανεύεσαι, άνθρωπέ μου; Κατέβα

από τα ύψη της ανόητης αλαζονείας σου και εξέτασε την

ευτέλειά σου. Χώμα και στάχτη είσαι, καπνός και σκιά,

χορτάρι και αγριολούλουδο. Τι πιο γελοίο από το να

καμαρώνεις; Εξουσιάζεις μήπως πολλούς ανθρώπους; Και

τι ωφελείσαι, όταν εξουσιάζεις ανθρώπους και

εξουσιάζεσαι από τα πάθη σου; Είσαι σαν κι εκείνον που

στο σπίτι του δέρνεται από τους υπηρέτες του και στην

αγορά εμφανίζεται καμαρωτός επειδή έχει άλλους κάτω

από την εξουσία του. Μακάρι να ήσουν εξουσιαστής των

παθών σου και όμοιος με όσους συναντάς στην αγορά. Αν

λοιπόν είναι αξιοκατάκριτος όποιος υπερηφανεύεται για τις

πραγματικές αρετές του, δεν είναι στ’ αλήθεια γελοίος

όποιος υπερηφανεύεται για πράγματα ολότελα τιποτένια;

Ταλαίπωρε άνθρωπε! Η ψυχή σου λιώνει από την πιο

φοβερή αρρώστια, την αρρώστια της αμαρτίας, κι εσύ

καμαρώνεις για τα πολλά σου χρήματα και κτήματα; Μα

όλα τούτα δεν είναι δικά σου. Κι αν δεν πιστεύεις στα

λόγια μου, κοίτα τι έγινε με εκείνους που έζησαν πριν από

σένα. Αν πάλι είσαι τόσο μεθυσμένος από τα πλούτη ή τη

δόξα και δεν διδάσκεσαι από τα παθήματα των άλλων,

περίμενε λίγο, και θα γνωρίσεις από το δικό σου πάθημα

τη ματαιότητα των επίγειων αποκτημάτων και

απολαύσεων. Όταν θα φεύγεις από τον πρόσκαιρο αυτό

κόσμο και δεν θα έχεις πια στην εξουσία σου ούτε μιαν

ώρα, όλα όσα διαθέτεις, χωρίς να το θέλεις, θα τα αφήνεις

σε άλλους, ίσως μάλιστα σε εκείνους που πρωτύτερα δεν

ήθελες καν να αντικρίσεις.

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Σάββατο 2 Μαρτίου η ενορία μας θα πραγματοποιήσει

προσκυνηματική εκδρομή στο Ιερό Προσκύνημα της Αγίας

Θεοδώρας στη Βάστα Αρκαδίας.

Η αναχώρηση θα γίνει από τον Ιερό Ναό στις 9.00 το πρωί και η

επιστροφή στις 6.00 το απόγευμα. Για περισσότερες πληροφορίες

απευθυνθείτε στο γραφείο των Ιερέων του Ναού μας.

 Πανηγυρικά θα εορτασθεί η εύρεση της Ιεράς Εικόνος της

Παναγίας της Μεγαλόχαρης εν Τηνω, αντίγραφο της οποίας

θυσαυριζεται στον Ιερό Ναό μας σύμφωνα με το ακόλουθο

πρόγραμμα .

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 5.30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός

Εσπερινός μετ'αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 7.00 π.μ. Όρθρος και πανηγυρική Θεία

Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος.

5.00 μ.μ. Εσπερινός και Ιερά Παρακλησις

της Παναγίας της Μεγαλόχαρης.

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΜΗΝΩΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024

• Τετάρτη 17 Ιανουαρίου Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου.

• Πέμπτη 18 Ιανουαρίου Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου.

• Πέμπτη 25 Ιανουαρίου Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

• Τρίτη 30 Ιανουαρίου Αγίων Τριών Ιεραρχών και εορτή Ευρέσεως της Ιεράς Εικόνος της

Μεγαλόχαρης εν Τηνω.

• Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου Αγίου Τρύφωνος.

• Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου εορτή Υπαπαντής του Κυρίου.

• Κάθε Σάββατο των μηνών.

• Την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου και την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου στις 5.00 το απόγευμα θα

τελεστεί το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου.

• Κάθε Δευτέρα μετά την ακολουθία του εσπερινού ψάλλεται η παράκληση του Αγίου

Σπυρίδωνος και κάθε Παρασκευή μετά την ακολουθία του εσπερινού ψάλλεται η

παράκληση της Παναγίας της Μεγαλόχαρης.Η ακολουθία του εσπερινού τελείται στις

5.00 μ.μ.