Λόγος στήν Κυριακὴ τῶν Φώτων 

(Αγίου Λουκά αρχιεπ. Κριμαίας)

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῶν Θεοφανίων περιέχει ἕναν λόγο τοῦ Χριστοῦ μεγάλης

σπουδαιότητας. Σ’ αὐτὸν τώρα θέλω λίγο νά στρέψω τὴν προσοχὴ σας. Τοῦ μεγάλου αὐτοῦ

γεγονότος τῆς Θεοφάνειας τοῦ Κυρίου προηγεῖται κήρυγμα στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, τοῦ

Ἰωάννου, τοῦ Προδρόμου τοῦ Κυρίου, τοῦ μείζονος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων πού γέννησαν ποτέ οἱ

γυναῖκες. Τὸ φλογερὸ του κήρυγμα τῆς μετανοίας γιά τὸ ὁποῖο προετοιμαζόταν εἴκοσι ὁλόκληρα

χρόνια στήν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας τραβοῦσε πρὸς αὐτὸν μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων. Ὁ πύρινος λόγος

τοῦ κηρύγματός του ἔκαιγε τίς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους βάπτιζε στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη

καθαρίζοντας τίς ἁμαρτίες τους.

Τὴν μεγάλη ἐκείνη ἡμέρα μὲ πολλὴ ἔκπληξη παρατήρησε ὅτι μεταξὺ τῶν ἄλλων πού ἔρχονται γιά

νά βαπτιστοῦν βρίσκεται καὶ Ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον μέχρι τότε δέν εἶχε γνωρίσει ἀλλὰ περὶ τοῦ ὁποίου

τοῦ εἶχε ἀποκαλυφθεῖ ὅτι θὰ βαπτίζει μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Καὶ ἀφοῦ ἔπεσε στά πόδια του, τοῦ εἶπε μὲ δέος: «ἐγὼ χρείαν ἔχω

ὑπὸ Σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχη πρὸς μέ;» (Μτ. 3, 14).

Ἐμεῖς, ποὺ ἤδη εἴμαστε βαπτισμένοι ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί, δέν θὰ μπορούσαμε νά καταλάβουμε γιατὶ ὁ ἀναμάρτητος Υἱὸς τοῦ

Θεοῦ πῆγε στό δοῦλο του τὸν Ἰωάννη καὶ ζήτησε νά βαπτιστεῖ ἀπὸ αὐτὸν μὲ τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας γιά νά Τοῦ ἀφεθοῦν οἱ

ἁμαρτίες του, τὶς ὁποῖες δέν εἶχε, ἂν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς δέν μᾶς τὸ ἔλεγε ἀπαντώντας στήν ἐρώτησῃ τοῦ Προδρόμου τὸ ἑξῆς:

«ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην» (Μτ. 3, 15).

Ὤ, Κύριε μας! Σὲ προσκυνοῦμε ἐσένα καὶ τὸν Πρόδρομό Σου καὶ Σὲ εὐχαριστοῦμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας γιά τὸ ὅτι μας

ἔμαθες νά σεβόμαστε καὶ νά τιμᾶμε «πᾶσαν δικαιοσύνην» καὶ νά μισοῦμε τὴν ὁποιαδήποτε ἀδικία, διότι ἐκείνη προέρχεται ἀπὸ τὸν

διάβολο. Κάθε δικαιοσύνη, ἄκομα καὶ ἡ πιὸ ἀσήμαντη δίκαιη πράξη, εἶναι εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Θεό. Ἔλαβες τὸ βάπτισμα ἀπὸ τὸν

Ἰωάννη στόν Ἰορδάνη ποταμὸ γιά τὴν ἄφεση ἁμαρτιῶν διότι ἤθελες νά ἐκπληρώσεις ὅ,τι προβλέπει τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Ἡ

κατάδυση στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη ἀποτελοῦσε σφράγισμα τῆς μετανοίας γι’ αὐτούς πού ἔρχονταν νά βαπτιστοῦν. Διότι γιά τὴν

ὁλόκαρδη μετάνοια, αὐτός πού δεχόταν τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη, λάμβανε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του.

Τὸ βάπτισμα ὅμως αὐτὸ δέν ἀνακαίνιζε τὸν ἀνθρωπο καὶ δέν ἦταν γι’ αὐτὸν μία δεύτερη γέννηση, ὅπως αὐτὸ γίνεται στό μεγάλο

μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα, μὲ τὸ ὁποῖο βαπτιζόμαστε ἐμεὶς οἱ χριστιανοί. Ἦταν λοιπὸν δίκαιο τὸ βάπτισμα τοῦ

Ἰωάννου. Δέν μίλησε ὅμως μόνο γι’ αὐτὴν τὴν δικαιοσύνη, ὁ Σωτῆρας μας στόν Ἰωάννη γιά νά τὸν καθησυχάσει καὶ νά λύσει τὴν

ἀπορία του, ἀλλὰ γιά τὴν πᾶσα δικαιοσύνη, δηλαδή γιά τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὸν Θεῖο λόγο του ἁγίασε καὶ εὐλόγησε τὴν κάθε

ἀλήθεια καὶ συνεπῶς κατέκρινε τὴν ὁποιαδήποτε ἀδικία.

Σκεφτεῖτε, ἀγαπητοί μου, ἄνθρωποι τοῦ ἰδίου μὲ μένα πνεύματος, κοινωνοί τοῦ μικροῦ ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ, πόση ἀδικία ὑπάρχει

στόν κόσμο! Πόσο μεγάλη ἁμαρτία εἶναι ὁ πόλεμος, ὅταν οἱ λαοί, ἀκόμα καὶ οἱ χριστιανικοὶ λαοί, ἐξοντώνουν ὁ ἔνας τὸν ἄλλον! Ἂν

ὁ φόνος ἑνὸς μόνο ἀνθρώπου σὲ πολλοὺς λαοὺς τιμωρεῖται μὲ θάνατο, τότε πῶς ὁ Κύριος θὰ τιμωρήσει αὐτοὺς πού εὐθύνονται

γιά τὸ φόνο δεκάδων ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων; Ἡ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία εἶναι ἀδικία καὶ ὁ πόλεμος εἶναι ἡ ἐσχάτη ἀδικία τὴν

ὁποία ὅλοι μας πρέπει νά τὴν μισοῦμε.

Μεγάλη ἀδικία ὑπάρχει στά κράτη ἐκεῖνα ὅπου ἡ γῆ, ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ ἰδιαίτερα σ’ αὐτούς

πού τὴν καλλιεργοῦν, δέν ἀνήκει στόν λαὸ καὶ στό κράτος ἀλλὰ σ’ ἐκείνους τοὺς ἀνθρώπους πού ἔχουν ἐξουσία, ποὺ τοὺς τὴν

δίνει τὸ χρῆμα. Καὶ πόση ἀκόμα ἀδικία ὑπάρχει στίς σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμα καὶ μεταξὺ τῶν συγγενῶν καὶ μελῶν

τῆς ἴδιας οἰκογένειας. Ἡ ἀδικία αὐτὴ χαροποιεῖ παρὰ πολὺ τὸ διαβολο. Δέν ἦταν ἔτσι τὰ πράγματα στήν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων,

μεταξὺ τῶν πρώτων χριστιανῶν. «Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων

αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ ̓ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. καὶ μεγάλῃ δυνάμει ἀπεδίδουν τὸ μαρτύριον οἱ ἀπόστολοι τῆς ἀναστάσεως

τοῦ Κυρίου  ̓Ιησοῦ, χάρις τε μεγάλη ἦν ἐπὶ πάντας αὐτούς. οὐδὲ γὰρ ἐνδεής τις ὑπῆρχεν ἐν αὐτοῖς· ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρίων ἢ

οἰκιῶν ὑπῆρχον, πωλοῦντες ἔφερον τὰς τιμὰς τῶν πιπρασκομένων καὶ ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων· διεδίδετο δὲ

ἑκάστῳ καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν» (Πράξ. 4, 32-35).

Δέν εἶναι μόνο ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιά τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ μεγαλεῖο τῆς σημερινῆς

ἑορτῆς. Ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου μας ἔχει γιά μᾶς ἐπίσης ὕψιστη σημασία διότι ἔχουμε τὴν φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τὴν στιγμή

πού ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινε ἀπὸ τὸ νερὸ πάνω, ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατέρα πού μαρτυροῦσε γιά τὸν

Υἱὸ του λέγοντας: «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.» (Μτ. 3, 17). Καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο «ἐν εἴδει

περιστερᾶς» κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ πάνω στό κεφάλι τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτὴ ἡ Θεοφάνεια,

ὅπως ἀλλιῶς ὀνομάζεται ἡ ἑορτὴ τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἴδιος, ὁ τρισυπόστατος Θεὸς, φανέρωσε τὴν θεότητα τοῦ

Δευτέρου Προσώπου του, τοῦ ἐνσαρκωμένου Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς-Πατέρας καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὰν νά παρουσίασαν στήν

ἀνθρωπότητα τὸν Σωτήρα τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Δέν ἀρκοῦν αὐτὰ σ’ ἐκείνους πού δέν πιστεύουν στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό; Δέν τοὺς συγκινεῖ ἡ Θεία του διδασκαλία, μὲ τὴν ὁποία

δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ καμμία ἀνθρώπινη; Δέν τοὺς ἀρκοῦν τὰ θαύματά του μὲ τὰ ὁποῖα ὁ Χριστὸς ἐπιβεβαίωνε τὸ κήρυγμά του;

Δέν τοὺς φτάνει τὸ ὅτι τὸ κήρυγμά του τὸ σφράγισε μὲ τὸ Τίμιο Αἷμα του πάνω στόν φοβερὸ σταυρὸ τοῦ Γολγοθᾶ; Καὶ τὸ ὅτι

ἀναστήθηκε τὴν τρίτη ἡμέρα μετὰ τὸ θάνατό του, καί πού γιά σαράντα ἡμέρες, μετὰ τὴν ἀνάστασή του, φανερώθηκε πολλὲς

φορὲς στούς μαθητὲς του, καὶ ὁλοκλήρωσε τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου μὲ τὴν ἔνδοξη ἀναλήψή του στούς οὐρανοὺς ἀπὸ

τὸ ὅρος τῶν Ἐλαιῶν;

Ὤ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ! Ὤ, Σωτήρα μας, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ! Στά ἔργα τῆς ἀγάπης σου, στά ἀμέτρητα θαύματά σου, πρόσθεσε καὶ ἕνα

ἄλλο θαῦμα: ἄγγιξε μὲ τὴν δεξιὰ σου τή λίθινη καρδιά τους καὶ δῶσε σ’ αὐτοὺς «καρδίᾳ σαρκίνῃ». Ἀμήν.

«Λόγοι καὶ Ὁμιλίες», τ. Β ́, ἐκδ. ὈρθόδοξοςΚυψέλη. Πηγή: www.imaik.gr 

ΧΡΟΝΟΣ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Από την αρχή της δημιουργίας η Γραφή μιλάει για τον χρόνο,

«εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί ημέρα μια». Ασφαλώς ο

άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να είναι φυλακισμένος

στον χρόνο, αλλά για αιωνιότητα. Οι άγγελοι

δημιουργήθηκαν μέσα στην αιωνιότητα, και γι’ αυτό η πτώση

του Εωσφόρου είναι αμετάκλητη, επειδή αμάρτησε μέσα

στην αιωνιότητα. Για τον άνθρωπο, ο χρόνος φανερώνει τη

φιλανθρωπία του Θεού διότι η αγαθή πρόνοιά Του τον

έπλασε μέσα στον χώρο και τον χρόνο, για να μπορέσει να

εκμεταλλευθεί «την τρεπτότητα του χρόνου», για την οποία

μιλούν οι φιλόσοφοι, και να έχει τη δυνατότητα να

μετανοήσει. «Η στιγμή δεν πιάνεται»∙ μέχρι να την

ονομάσουμε παρόν έγινε ήδη παρελθόν. Αυτή η τρεπτότητα

του χρόνου είναι όμως ευλογία για τον άνθρωπο, γιατί του

δίνει την ευκαιρία να αλλάξει προς το καλό και να

οικοδομήσει στην καρδιά του πνευματική κατάσταση. Με την

έννοια αυτή, ο χρόνος γίνεται ένα άλλο δέντρο της γνώσεως

του καλού ή του κακού. Ο χρόνος της ζωής μας παίρνει αξία

και νόημα όχι κατά τον αριθμό των ετών μας, αλλά κατά το

μέτρο που τον αξιοποιούμε σε βάθος. Αν προσέξετε, στα

αναγνώσματα στις εορτές των οσίων λέγεται ότι το αληθινά

τίμιον γήρας εξαρτάται από το αν ο άνθρωπος ζει με

σωφροσύνη και έχει ακηλίδωτο βιο. Ο δίκαιος «τελειωθείς εν

ολίγω επλήρωσε χρόνους μακρούς», δηλαδή η ζωή του

έφθασε στο πλήρωμά της, «εις μέτρον ηλικίας του

πληρώματος του Χριστού». Ο απόστολος Παύλος μας

προτρέπει να εξαγοράσουμε τον χρόνο της ζωής μας, γιατί οι

μέρες είναι πονηρές, και ο ίδιος Απόστολος μας δείχνει τον

τρόπο με τον οποίο επιτελείται αυτή η εξαγορά, όταν

εντέλλεται στους Εφεσίους «πληρούσθε εν πνεύματι (Αγίω)».

Πολύ συχνά ακούμε τους ανθρώπους να λένε «πόσο χρόνο

έχασα στη ζωή μου!». Δυστυχώς μεγαλώνουμε με τα

πρότυπα του κόσμου, και δεν γνωρίζουμε πως να

χειριστούμε το μεγάλο δώρο που λέγεται χρόνος στη ζωή

μας. Στο σκοτάδι της άγνοιας οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν

τον χρόνο στρεφόμενοι νοσταλγικά στο παρελθόν, που δεν

τους ανήκει πλέον. Άλλοτε ο εχθρός τους οδηγεί σε

απόγνωση, θυμίζοντάς τους όλες τις αποτυχίες του

παρελθόντος. Άλλοι μεταθέτουν τον νου τους στο μέλλον

μέσω της φαντασίας. Είναι τραγικό που ο άνθρωπος τείνει να

παρατηρεί στους άλλους τα σημάδια του χρόνου πολύ πιο

εύκολα απ’ ότι στον εαυτό του. Θέλει συνεχώς να αποφύγει

τη φθαρτότητα που φέρνει ο χρόνος, σαν να είναι αθάνατος

στη γη. Αλλά ο χρόνος και ο θάνατος ήλθαν ως πράξη άκρας

φιλανθρωπίας του Θεού, για να μη γίνει ο άνθρωπος

αθάνατος μαζί με το κακό.

Το μεγαλύτερο γεγονός «υπό τον ουρανόν» είναι η στιγμή

όταν ο ίδιος ο Θεός έγινε άνθρωπος. Τότε η αιωνιότητα του

Θεού εισήλθε μέσα στον χρόνο, τέμνοντας σταυρικά τον

οριζόντιο ιστορικό χρόνο. Ο Κύριος ονομάζεται ο Χριστός,

δηλαδή ο κεχρισμένος του Θεού, και ο Ίδιος χρίει τον χρόνο

και όλο το κτιστό είναι με τη θεια Του ενέργεια. Στην Παλαιά

Διαθήκη ο χρόνος έφθασε σε ένα πλήρωμα, όταν έγιναν όλα

τα γεγονότα που ήθελε ο Θεός να πραγματοποιηθούν. Οι

Πατέρες ταυτίζουν «το πλήρωμα του χρόνου»6 με την

Παναγία. Και για εμάς, μαζί με την εξαγορά του χρόνου,

εξίσου σημαντικό είναι και το θέμα του πληρώματος της

ζωής μας. Το μέσον που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να

φθάσει η ζωή μας στο πλήρωμά της και να εξαγοράσουμε

αιωνιότητα, είναι ο ίδιος ο χρόνος. Ο Μέγας Βασίλειος λέει ότι

ο χρόνος είναι «το σύμπαρεκτεινόμενον τη συστάσει του

κόσμου διάστημα». Είναι ένα χρονικό διάστημα που έχει

αρχή και τέλος∙ άρχισε από τη δημιουργία του κόσμου και

συνεχίζει μαζί με την εξέλιξη του κόσμου. Ο Γέροντας

Σωφρόνιος λέει ότι ο χρόνος είναι ο τόπος της συνάντησής

μας με τον Θεό∙ είναι ο καιρός κατά τον οποίο ο Θεός

δημιουργεί θεούς. Λειτουργικά, ο όρος «καιρός» χρησιμοποιείται

όταν λέμε ότι οι ιερείς «παίρνουν καιρό», δηλαδή

προετοιμάζονται με μια μικρή ακολουθία πριν μπουν στο ιερό να

τελέσουν τη Λειτουργία. Με τον ίδιο τρόπο, και ο χρόνος της

δικής μας ζωής είναι καιρός κατά τον οποίο προετοιμαζόμαστε

για τη μέλλουσα ζωή. Ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας λέει ότι η

εν Χριστώ ζωή σπέρνεται σε αυτό τον κόσμο, αλλά θα

καρποφορήσει σε όλο της το πλήρωμα στην άλλη ζωή.

Ένας λόγος που χάνουμε χρόνο, ακόμη και εμείς οι Χριστιανοί,

είναι διότι δεν έχουμε στάση υπακοής ούτε στους πνευματικούς

μας πατέρες, ούτε στην παράδοση της Εκκλησίας. Όποιος δεν

γνωρίζει το μυστήριο της υπακοής, χάνει τον χρόνο της ζωής

του, ακόμη και αν ανθρωπίνως έχει μεγάλα και λαμπρά

χαρίσματα και επιτεύγματα. Εκτός υπακοής δεν θα μπορέσει να

μαζέψει παρά μόνο ψίχουλα από την πλούσια τράπεζα της

παράδοσης των Πατέρων μας. Στην Κλίμακα λέγεται ότι τρεις

νέοι πήγαν σε ένα Γέροντα να του ζητήσουν λόγο, και στον

τρίτο είπε ο Άγιος: «να θυμάσαι ότι ‘εν τη υπομονή ημών

κτήσασθαι τας ψυχάς ημών’∙ να βρεις έναν πολύ σκληρό

Γέροντα και να του κάνεις απόλυτη υπακοή». Τότε τον ρώτησε

ο νέος, «και αν ο Γέροντας δεν ζει πνευματική ζωή πάλι να

μείνω;» Και του απάντησε ο άγιος, «ακόμα και αν δεις ότι είναι

ο χειρότερος από όλους, να μην τον κρίνεις, αλλά να λες στον

εαυτό σου τα λόγια που είπε ο Χριστός στον Ιούδα, «εταίρε, εφ’

ο πάρει;»∙ «Φίλε, γιατί ήρθες εδώ; Για να κρίνεις ή για να

κριθείς;» Υπέμεινε και τότε θα δεις ότι η χάρις του Θεού θα

σβήσει κάθε υπερηφάνεια μέσα σου και κάθε άλλη σαρκική

επιθυμία». Βλέπουμε ότι αυτοί που παραδίδονται με απλότητα

στην υπακοή, πολλούς πειρασμούς που τους άλλους τους

ταλανίζουν, δεν τους γνωρίζουν καν. Αυτό αφορά όλους τους

πιστούς. Αν είχαμε αληθινή υπακοή στους θεσμούς της

Εκκλησίας, θα μας έδινε ο Θεός να γίνουμε και εμείς φορείς της

Παραδόσεώς της.

Με την ενανθρώπηση του Χριστού, ζούμε πλέον μέσα στον

«ενιαυτό της χρηστότητος του Κυρίου. Πόσες φορές δεν λέμε

στις ακολουθίες, «ευλογημένη η Βασιλεία του Θεού, Νυν και αεί

και εις τους αιώνας των αιώνων»; Αυτό το «Νυν και αεί και εις

τους αιώνας των αιώνων» αναφέρεται στο «αιώνιο σήμερον»,

δηλαδή στον λειτουργικό χρόνο, όταν ο καιρός της ζωής μας

επισκιάζεται από την αιωνιότητα του Θεού και τότε ο άνθρωπος

γίνεται σύγχρονος γεγονότων αιωνίων και μπορεί να φθέγγεται

μαζί με την Εκκλησία «Του δείπνου Σου του Μυστικού

ΣΗΜΕΡΟΝ Υιέ Θεού κοινωνόν με παράλαβε». Σε αυτή την

προοπτική ο πραγματικός σκοπός του χρόνου της ζωής μας είναι

να μαζεύουμε καθημερινά στην καρδιά μας τις σφραγίδες της

παρουσίας του Χριστού, ώστε να μπούμε στην αιωνιότητά Του

και ο Κύριος να μας αναγνωρίσει ως δικούς Του.

Όπως ψάλλουμε τα Χριστούγεννα, αυτό που ήταν ο Χριστός

παρέμεινε και αυτό που δεν ήταν το πήρε πάνω Του, δηλαδή

την ανθρώπινη φύση. Όλα αυτά η Εκκλησία τα αποτυπώνει

μέσα στις ακολουθίες της ημέρας. Ποια ώρα είναι πιο

ευλογημένη από την έκτη ώρα, κατά την οποία ο Χριστός

προσήλωσε το Σώμα Του στον Σταυρό και σταύρωσε την

αμαρτία; Ή από την ενάτη ώρα κατά την οποία είπε

«Τετέλεσται» για να φανερώσει ότι τελειώθηκε το σχέδιο του

Θεού για τον άνθρωπο; Ποια ώρα είναι πιο μακαρία από την

τρίτη ώρα κατά την οποία ο Χριστός έπεμψε το Παράκλητον

Πνεύμα στους Μαθητές Του; Ποια ώρα είναι πιο ευλογημένη

από τη νύχτα, στην οποία γεννήθηκε ο Χριστός ή στην οποία

αναστήθηκε; Όπως λέει ο Σολομών, «Μέσα στην ησυχία της

νυχτερινής σιγής κατέβηκε ο παντοδύναμος λόγος του Θεού,

φέρνοντας μαζί Του το οξύ ξίφος της ανυπόκριτης επιταγής

Του» της ανυπόκριτης βουλήσεώς Του, που ήταν ο ζήλος της

«εις τέλος» αγάπης Του για τον άνθρωπο.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

 ΣΤΗΝ

ΑΓΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

... Τί νὰ σοῦ κάνω ἄνθρωπέ μου; Ἐνῶ ὁ Θεὸς

κατοικοῦσε στὰ ὕψη, δὲν προσπάθησες νὰ τὸν

συναντήσεις· ὅταν συγκατατέθηκε νὰ κατεβεῖ σὲ

σένα καὶ μὲ σάρκα νὰ σοῦ ὁμιλεῖ, δὲν τὸν

παραδέχτηκες, ἀλλά ψάχνεις νὰ βρεῖς τὸν τρόπο

πῶς θὰ συμφιλιωθεῖς μὲ τὸν Θεό. Νὰ ξέρεις ὅτι γι’

αὐτόν τὸν λόγο ὁ Θεὸς ἔλαβε ἀνθρώπινη σάρκα,

ἐπειδὴ ἔπρεπε αὐτή ἡ καταραμένη σάρκα νὰ

ἁγιασθεῖ, αὐτή πού ἐξασθένησε νὰ ἐνδυναμωθεῖ,

αὐτή πού ἀποξενώθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ

συμφιλιωθεῖ μ’ αὐτόν, αὐτή πού διώχτηκε ἀπὸ τὸν

παράδεισο νὰ ἀνεβεῖ στὸν οὐρανό.

Ποιὸς εἶναι ὁ χῶρος ὅπου πραγματοποιεῖται τὸ

σωτήριο αὐτό σχέδιο; Τὸ σῶμα τῆς ἁγίας

Παρθένου. Ποιὰ εἶναι τὰ στοιχεῖα τῆς γεννήσεως;

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἡ δύναμη τοῦ Ὑψίστου, πού

κάλυψε τὴ Θεοτόκο. Μᾶλλον ἄκουσε αὐτά τὰ λόγια

τοῦ Εὐαγγελίου πού λένε: «Ἡ μητέρα του ἡ Μαρία

ἀρραβωνιάστηκε μὲ τὸν Ἰωσήφ. Προτοῦ ὅμως νὰ

συνευρεθοῦν ἔμεινε ἔγκυος μὲ τὴ δύναμη τοῦ Ἁίου

Πνεύματος». Ἐνῶ ἦταν παρθένος καὶ

ἀρραβωνιασμένη μὲ κάποιον, κρίθηκε κατάλληλη

νὰ διακονήσει τὸ μυστήριο τῆς Θείας οἰκονομίας,

ὥστε καὶ ἡ παρθενία νὰ τιμηθεῖ καὶ ὁ γάμος νὰ μὴν

ἐξευτελιστεῖ. Ἡ παρθενία διαλέχτηκε σὰν

κατάλληλη γιὰ ἁγιασμό, μὲ τὴ μνηστεία

συμπεριλήφθηκαν τὰ στοιχεῖα τοῦ γάμου.

Συγχρόνως γιὰ νὰ εἶναι καὶ ὁ Ἰωσὴφ ὁ

ἀνάλογος μάρτυρας τῆς ἁγνότητας τῆς

Μαρίας καὶ γιὰ νὰ μὴν εἶναι ἐκτεθειμένος

στοὺς συκοφάντες, ὅτι τάχα αὐτή

βεβήλωσε τὴν παρθενία, τὸν εἶχε μνηστήρα

φύλακα τῆς ζωῆς της.

Ἔχω καὶ κάποιον ἄλλο λόγο νὰ πῶ

ἐφάμιλλο μ’ αὐτούς πού εἰπώθηκαν, ὅτι ὁ

κατάλληλος γιὰ τὴν ἔνανθρωπιση τοῦ

Κυρίου χρόνος, ἀπὸ παλιὰ ὁρισμένος καὶ

διαταγμένος πρὶν ἀπὸ τὴν ἀρχή τοῦ

κόσμου, ἐκείνη τὴ στιγμὴ εἶχε φτάσει· τότε

ἔπρεπε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἡ δύναμη τοῦ

Ὑψίστου νὰ δώσουν ὑπόσταση σὲ ἐκείνη

τὴ θεοφόρο σάρκα. Ἐπειδὴ δὲν ὑπῆρχε σὲ

ἐκείνη τὴ γενιὰ τῶν ἀνθρώπων κάποια

ἰσότιμη στὴν καθαρότητα μὲ τὴ Μαρία,

ὥστε νὰ ὑποδεχτεῖ τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου

Πνεύματος −εἶχε βέβαια ἐξασφαλισθεῖ

προηγουμένως μὲ τὴ μνηστεία− διαλέχτηκε

ἡ μακαρία Παρθένος χωρὶς νὰ βλαφτεῖ κάτι

ἀπὸ τὴν παρθενία της ἐξαιτίας τῆς

μνηστείας της.

Μεγάλου Βασιλείου

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

• Παρασκευή 22/12 5.00μ.μ. Ακολουθία των Μεγάλων Βασιλικών Ωρών των Χριστουγέννων.

• Σάββατο 23/12 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία.5.00μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

• Κυριακή 24/12 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία.5.00μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού των

Χριστουγέννων.

• Δευτέρα 25/12 5.00π.μ. Ακολουθία του Όρθρου και Θεία λειτουργία εορτής των

Χριστουγέννων.5.00μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

• Τρίτη 26/12 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία εορτής της Συνάξεως της Υπεραγίας

Θεοτόκου.5.00μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

• Τετάρτη 27/12 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία εορτής Αγίου Στεφάνου.5.00μ.μ.

Ακολουθία του εσπερινού .

• Παρασκευή 29/12 5.00μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού και Ιερά παράκληση στην Παναγία την

Μεγαλόχαρη.

• Σάββατο 30/12 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία.5.00 μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

• Κυριακή 31/12 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία.5.00μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

• Δευτέρα 1/1/2024 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και εν

συνεχεία κοπή της βασιλόπιτας της ενορίας μας.

• Πέμπτη 4/1 7.00π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία εορτής της Συνάξεως των εβδομήκοντα

Αποστόλων και Αγίου Νικηφόρου του λεπρού.5.00μ.μ Ακολουθία των Μεγάλων Βασιλικών

ωρών των Θεοφανείων.

• Παρασκευή 5/1 7.00 π.μ. Ακολουθία του εσπερινού των Θεοφανείων, Θεία λειτουργία του

Μεγάλου Βασιλείου και Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανείων.

• Σάββατο 6/1 7.00 π.μ. Όρθρος, Θεία λειτουργία εορτής των Θεοφανείων και εν συνεχεία

Ακολουθία Μεγάλου Αγιασμού.5.00 μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

• Κυριακή 7/1 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία λειτουργία εορτής της Συνάξεως του Αγίου Ιωάννου

του Βαπτιστού.5.00 μ.μ. Ακολουθία του εσπερινού.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΕΟΡΤΙΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 ΔΕΥΡΕΡΑ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΕΣΠΕΡΑΣ 

6.30 Μ.Μ. ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΕΤΕΡΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ.

9.30 Μ.Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ.

10.30 Μ.Μ. ΕΝΑΡΞΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ

 ΤΡΙΤΗ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 

7.00 Π.Μ. ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΗΜΩΝ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΕΤΕΡΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ.

11.00 Π.Μ. ΠΑΝΔΗΜΟΣ ΙΕΡΑ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.

5.30 Μ.Μ. ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ  ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΩΜΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.

 ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 7.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ.

 ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 6.30 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΟΜΙΛΙΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΙΔ.ΠΡΩΤ.ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ '' Ο ΑΓΙΟΣ ΕΝΔΟΞΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ''.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΘΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΚΟΛΛΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΣΤΕΣ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΝ ΑΛΤΑΡΙΟ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ  ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΕΜΑΧΙΟ ΛΕΙΨΑΝΟΥ  ΦΥΛΑΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΙΣ 6.30 Μ.Μ. ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤΑ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ κ.κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ.

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 7.00-10.00 Π.Μ. ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ Ο ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ. ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 6.30 Μ.Μ. ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ  ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΓΟΝΕΩΝ -ΚΕΝΤΡΩΝ ΣΤΗΡΙΞΕΩΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΟΜΙΛΙΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΙΔ.ΠΡΩΤ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΣΙΜΟΥΡΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ''ΖΩΗ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ''.

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΜΗΝΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023

• Τετάρτη 1 Νοεμβρίου Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού.

• Τετάρτη 8 Νοεμβρίου Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ.

• Πέμπτη 9 Νοεμβρίου Αγίου Νεκταρίου.

• Δευτέρα 13 Νοεμβρίου Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

• Τρίτη 14 Νοεμβρίου Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου και

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

• Από τις 15 Νοεμβρίου έως και τις 25 Δεκεμβρίου θα τελεστεί το Ιερό Σαρανταλείτουργο

των Χριστουγέννων.

• Τρίτη 26 Δεκεμβρίου εορτή της Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.

• Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου.

• Την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου στις 5.00 το απόγευμα θα τελεστεί το μυστήριο του Ιερού

Ευχελαίου.

• Κάθε Δευτέρα μετά την ακολουθία του εσπερινού τελείται η Παράκληση προς τον Άγιο

Σπυρίδωνα και κάθε Παρασκευή μετά την ακολουθία του εσπερινού τελείται η

Παράκληση προς την Παναγία την Μεγαλόχαρη. Η ακολουθία του εσπερινού τελείται

στις 5.00 μ.μ

• Ιερά εξομολόγησις

➢ Κάθε Δευτέρα πρωί και Τρίτη απόγευμα και Πέμπτη απόγευμα και Παρασκευή πρωί π.

Βασίλειος Πόπης.

➢ Κάθε Τετάρτη και Σάββατο πρωί και απόγευμα π. Χρήστος Τζανουδακης.

➢ Κάθε Τρίτη πρωί και κάθε Πέμπτη πρωί και Παρασκευή απόγευμα π. Βασίλειος

Σιγάλας.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ.

 Είναι γεγονός ότι η ανθρωπότητα βιώνει σήμερα τη χειρότερη και εφιαλτικότερη πνευματική σύγχυση όλων των εποχών. Η πνευματική κατάπτωση δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία. Η απρόσμενη στροφή του σημερινού ανθρώπου προς τη θρησκεία, δεν είναι υγιής θρησκευτικότητα, αλλά νοσηρή ψυχική κατάσταση η οποία εμφορείται από πρωτοφανή  μυστικισμό και ο αποκρυφισμό. Αιτία η εγκαθίδρυση στην ανθρωπότητα του εφιαλτικού παγκόσμιου αποκρυφιστικού πλέγματος της διαβόητης λεγομένης  «Νέας Εποχής του Υδροχόου»,η οποία εισήγαγε τον κόσμο στη χειρότερη πλάνη της ιστορίας του.  Αποτέλεσμα αυτού  η εμφάνιση τα τελευταία χρόνια πολλών χιλιάδων αιρέσεων και κακοδοξιών, οι οποίες καλύπτουν όλο το φάσμα του ψεύδους και της απάτης. Πολλές από αυτές  χαρακτηρίζονται ως καταστροφικές διότι επιδρούν καταστροφικά στα πρόσωπα και την κοινωνία.

Η δράση των καταστροφικών αιρέσεων στη ζωή του συγχρόνου ανθρώπου είναι καταλυτική. Το ίδιο καταλυτική είναι και στη δομή της σύγχρονης οικογένειας. Γι’ αυτό και ανησυχούμε ιδιαίτερα όλοι όσοι ασχολούμαστε με το πρόβλημα των αιρέσεων.

Η «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»

Για να κατανοήσουμε την ύπαρξη και τη δράση των νεοφανών καταστροφικών αιρέσεων  είναι απαραίτητο να πούμε λίγα λόγια για το σύγχρονο εφιαλτικό αποκρυφιστικό πλέγμα της «Νέας Εποχής», η οποία μπήκε δυναμικά στη ζωή της ανθρωπότητας. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο πολυποίκιλο κίνημα το οποίο θεμελιώθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τους πρωτεργάτες της Θεοσοφίας και κυρίως τη διαβόητη ιδρύτρια του θεοσοφικού κινήματος πνευματίστρια Έλενα Μπλαβάτσκυ. Αυτή «στεγάζει» στο σύνολό της την παγκόσμια σύγχρονη πλάνη και κακοδοξία, διότι βασική της αρχή είναι το σατανικό δόγμα ότι «όλες οι θρησκείες οδηγούν στην αλήθεια»! Είναι ένα αόρατο δίκτυο παραθρησκευτικών οργανώσεων σ’ όλο τον κόσμο από ινδουιστικές, βουδιστικές, γκουρουϊστικές, νεογνωστικές, ψυχολατρείες, «θετική σκέψη», μασονία, θεοσοφία, νεοειδωλολατρία, νεοσατανισμός, μαγεία, αστρολογία, υπνωτισμός, πνευματισμός, σουφισμός, «εναλλακτικές θεραπείες», «πολεμικές τέχνες της Ανατολής» κ.ά. καθοδηγούμενες από ένα αόρατο συνωμοτικό επιτελείο, κατόρθωσαν να συνενώσουν όλες τις κακόδοξες και αντιχριστιανικές ιδέες και να κατασκευάσουν ένα κολοσσιαίο εκτρωματικό πνευματικό κίνημα, το οποίο ονόμασαν «Νέα Εποχή», θέλοντας να το αντιδιαστείλουν από την υποτιθέμενη «παλαιά εποχή» δηλαδή την χριστιανική εποχή.  Τον σκληρό πυρήνα της Νέας Εποχής αποτελούν ολοκληρωτικού χαρακτήρα ομάδες, που αποκρύπτουν τους πραγματικούς των σκοπούς και δρουν πίσω από ένα παραπλανητικό προσωπείο.

Η «Νέα Εποχή» κατασκευάστηκε για να κτυπήσει το Χριστιανισμό και γι’ αυτό βρήκαν μέσα σε αυτή στέγη όλες οι ακραίες κακοδοξίες της ανθρώπινης ιστορίας, από τις πιο πρωτόγονες πίστεις, ως τις σύγχρονες εξωφρενικές. Υπάρχει χώρος σε αυτή για κάθε ψεύδος. Στην ιδεολογία της Νέας Εποχής βρήκε εκπλήρωση η αρχέγονη αμαρτωλή επιθυμία του πεσόντος ανθρώπου να γίνει από μόνος του θεός.

Κύρια πρακτική της «Νέας Εποχής» είναι ο αποκρυφισμός και η μαγεία. Η σύγχρονη αναβίωση ακραίων μορφών αποκρυφισμού, είναι αναμφίβολα έργο δικό της. Ως πολύτιμα εργαλεία για την εδραίωσή της χρησιμοποιεί και προβάλλει τις απειράριθμες αιρέσεις για να προκαλέσει σύγχυση και το χειρότερο να χτυπήσει και να αποδυναμώσει το χριστιανισμό και ιδιαιτέρα την Ορθοδοξία μας, η οποία στέκεται το μόνο σοβαρό εμπόδιο για την εδραίωση της πλανητικής παντοκρατορίας της και ιδιαίτερα για τη δημιουργία της εφιαλτικής Πανθρησκείας, την οποία οραματίζονται εδώ και πολλά χρόνια όλοι οι αποκρυφιστές και οι εχθροί της Εκκλησίας του Χριστού και η οποία θα είναι συνένωση όλων των θρησκειών σε ένα τερατώδες σχήμα.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Όπως σε όλο τον κόσμο έτσι και στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται εκατοντάδες ή και χιλιάδες αιρέσεις. Πολλές από αυτές χαρακτηρίζονται ως καταστροφικές επειδή στη δράση τους καταγράφονται εγκληματικές ενέργειες και αναφέρονται με τη διεθνή ονομασία σέκτες. Εκτός από τις γνωστές μας αιρέσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των Πεντηκοστιανών, των Μορμόνων, των Αντβεντιστών κλπ, με τη γνωστή διαβρωτική τους δράση, εισέβαλε στη χώρα μας μεγάλο πλήθος σεκτών του αποκρυφιστικού νεοεποχίτικου πλέγματος. Οι περισσότερες από αυτές ανήκουν στην κατηγορία των καταστρεπτικών λατρειών. Αυτές μαζί με τις χιλιάδες των μάγων, των αποκρυφιστών, των μέντιουμ, των αστρολόγων, των «σχολών» πολεμικών τεχνών της γιόγκα κλπ αποτελούν μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Άγνωστος αριθμός ορθοδόξων αδελφών μας μπλέκονται στα δίχτυα τους, με ολέθρια αποτελέσματα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Με το πρόσχημα της θρησκευτικής ελευθερίας, προσηλυτίζουν ανύποπτους συνανθρώπους μας και τους καθιστούν άβουλα όργανά τους. Με δολώματα όπως «αυτογνωσία», «σωτηρία του κόσμου» και «λύτρωση από επερχόμενα δεινά», πείθουν τα θύματά τους να εγκαταλείψουν γονείς, συζύγους και παιδιά, να διακόπτουν τις σπουδές τους, να παραιτούνται από την εργασία τους, να παραχωρούν περιουσιακά στοιχεία στην οργάνωση και ακόμα να εργάζονται σκληρά σε αυτή  χωρίς κανένα μισθό.

Οι λατρείες αυτές υποκινούνται από ισχυρά κέντρα του εξωτερικού, ενώ συχνά διευθύνονται από «Μεσσίες» που διαδίδουν ότι έχουν θεϊκή αποστολή (Αβατάρ).

Για την καλλίτερη κατανόηση των καταστροφικών αιρέσεων τις χωρίσαμε σε διάφορες ομάδες ανάλογα με τη μορφή, τις πρακτικές και τις επιδιώξεις τους. Όμως  παρ’ όλες τις διαφορές μεταξύ τους υπάρχει ένας καταπληκτικός σύνδεσμος που τις ενώνει, ιδιαίτερα όταν κάνουν επίθεση στο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της αγίας Του Εκκλησίας.  Ας δούμε κάποιες από αυτές τις ομάδες:

1ο Θρησκευτικές ομάδες

Πολλές σέκτες έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα, δηλαδή είναι οργανωμένες θρησκευτικές κοινότητες με ιεραρχία, ιδιαίτερο λατρευτικό τυπικό και εορτές. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα οι πολυπληθείς ομάδες του ευρύτερου προτεσταντικού χώρου, όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι Μορμόνοι, οι Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας, οι Πεντηκοστιανοί, και άλλοι. Πολλές γκουρουιστικές ομάδες ανήκουν στις θρησκευτικές σέκτες, όπως η οργάνωση Χάρε Κρίσνα, με ναούς, βωμούς και βραχμάνους ιερείς. Στις θρησκευτικές σέκτες θα μπορούσαμε να εντάξουμε και την νεοειδωλολατρία, η οποία εμφανίστηκε τελευταία στο προσκήνιο και ευθύνεται για μια άνευ προηγουμένου φονταμενταλιστική τακτική και πρακτική. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια πολύ σοβαρή κοινωνική και πνευματική παρενέργεια, καθότι εδώ και είκοσι χρόνια υπάρχει και αναπτύσσεται στη χώρα μας ένα εύρωστο νεοπαγανιστικό κίνημα δεκάδων αρχαιολατρικών

οργανώσεων, οι οποίες αναβιώνουν την αρχαιοελληνική θρησκευτική παράδοση. Ασκούν λατρευτικές τελετουργίες, κατά κανόνα σε αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και στην ύπαιθρο. Κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το απίστευτο μίσος κατά του Χριστιανισμού και ημών των χριστιανών, που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει τα όρια και αυτής της φυσικής μας εξόντωσης και το απίστευτο ψεύδος και η παραχάραξη της ιστορίας και των πηγών. Το πρόβλημα αυτό είναι δυστυχώς δυναμικά εξελισσόμενο.

2ο Θεραπευτικές ομάδες

Η διαβόητη «Νέα Εποχή» αμφισβητεί τις μεγάλες επιστημονικές δυνατότητες της σύγχρονης κλασσικής ιατρικής επιστήμης και έφερε στο προσκήνιο αμφίβολες πρακτικές των σαμάνων ασιατών, τις οποίες ονομάζει μορφές «εναλλακτικής ιατρικής», όπως είναι η ομοιοπαθητική, η ρεφλεξολογία, το ρείκι, ο βελονισμός, κ.α. με αμφίβολα ή και καταστρεπτικά αποτελέσματα. Έχει εντάξει στην ολιστική της θεώρηση και την υγεία, τη συνέδεσε με τον αποκρυφισμό και τη δράση των αποκρύφων δυνάμεων, οι οποίες, κατ’ αυτή, ευθύνονται για τις ασθένειες και μπορούν να χαρίσουν την υγεία στους ασθενείς. Μέσα  από αυτή τη συλλογιστική εμφανίστηκαν πλήθος αποκρυφιστικών σεκτών οι οποίες ισχυρίζονται ότι μπορούν να κάνουν θεραπείες, και μάλιστα αυτές που δεν επιτυγχάνονται με την κλασσική ιατρική. Απίθανοι «θεραπευτές» ισχυρίζονται ότι κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις και πως μπορούν να κάνουν θαυμαστές θεραπείες. Μάλιστα για να γίνονται πιστευτοί στήνουν σκηνικά σε μεγάλες συγκεντρώσεις, όπου κάνουν ψεύτικες θεραπείες.. Πολλές «θεραπευτικές» ομάδες συναντάμε τελευταία και στο χώρο του προτεσταντισμού. Πριν δύο περίπου χρόνια ρωσίδα αποκρυφίστρια εξαπατούσε αφελείς στην Αθήνα. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιες θεραπευτικές σέκτες, όπως την «Αστάρα», την «Άσραμ», την Aura Soma (αύρα του σώματος) της Βίκυ Γουόλ που συνδέεται με την Καμπάλα, τα Ταρό και την Κινέζικη λεγόμενη «θεραπεία πνευματικής απόκρισης».  Επικίνδυνες είναι επίσης οι ινδουιστικές πρακτικές «τσάκρας», καθώς και η «αγιουρβέδα», που έφερε στη Δύση ο διαβόητος γκουρού Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι, σύμφωνα με την οποία γίνεται χρήση επικίνδυνων βαριών μετάλλων, όπως του μόλυβδου και του υδράργυρου. Η άσκηση της γιόγκα έχει αποδειχτεί ότι εγκυμονεί κινδύνους για την ψυχοσωματική υγεία. Παρ’ όλα αυτά χιλιάδες γυμναστήρια, ακόμη και δημόσιες υπηρεσίες υποστηρίζουν τέτοιες τεχνικές. Ο δήμος Αθηναίων για παράδειγμα έχει εντάξει επίσημα τη γιόγκα και την τεχνική «πιλάτες» στον Οργανισμό άθλησης του δήμου. Σχολικός σύμβουλος της Αττικής αποπειράθηκε να εισάγει τη γιόγκα στα Σχολεία. Υπάρχουν και χειρότερα: ο ναός του αγίου Ναούμ στην Οχρίδα μεταβλήθηκε από τον γκουρού Ραβί Σαγκάρ σε κέντρο γιόγκα όπου εφαρμόζονται οι σκληρές τεχνικές: Πραναγιάμα και Σουνταρσάν Κρίγια!

3ο Λατρείες αυτογνωσίας

Η «Νέα Εποχή» διατυμπανίζει ότι έχει στόχο να φέρει στην ανθρωπότητα το φωτισμό, τον οποίο της στέρησε ο Χριστιανισμός. Εφόσον αυτή έλκει τις βασικές αρχές της από την ινδουιστική και τη βουδιστική θρησκευτική παράδοση, δοξάζει τον «εσωτερικό φωτισμό». Φυσικά δεν πρόκειται για πραγματικό φωτισμό, αλλά για νοσηρή εσωτεριστική κατάσταση. Από αυτή τη συλλογιστική ξεπήδησαν πάμπολλες σέκτες που υπόσχονται εξέλιξη, βελτίωση των ικανοτήτων και απόκτηση νέων, ανάπτυξη της προσωπικότητας και αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου, χωρίς φυσικά το Θεό. Διάφορες αιρετικές ομάδες διαφημίζονται ως «Γνωστικές» και προσκαλούν με αφίσες τους να μυήσουν σε σεμινάριά τους στη «νέα φώτιση». Άλλες ομάδες διδάσκουν ότι δήθεν ο ανθρώπινος νους έχει απεριόριστες δυνατότητες και ότι με την κατάλληλη άσκηση μπορεί ο άνθρωπος να γίνει παντοδύναμος. Άλλες ομάδες

υποστηρίζουν ότι η καλλιέργεια της λεγομένης «θετικής σκέψεως» μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα του ανθρώπου. Θυμίζω την περίπτωση του αμερικανού πάστορα Βίτσεντ Πηλ, ο οποίος είναι ο θεμελιωτής και «ευαγγελιστής» της «θετικής σκέψεως». Το βιβλίο του «Η δύναμη της Θετικής Σκέψης» σημείωσε τεράστια εκδοτική επιτυχία, με περισσότερα από 5.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Γνωστή είναι επίσης και η δράση του αμερικανού ψυχιάτρου Γουέιν Ντύερ για «προσωπική αυτοπραγμάτωση». Καταλυτική δράση είχε η «Εκκλησία της Αυτοπραγμάτωσης» του γκουρού Σουάμι Κριγιανάντα. Μεγάλη επίδραση είχε στη Δύση η οργάνωση «Αποστολή του Θείου Φωτός» του γκουρού Μαχαράτζι Τζι. Σε αυτή την κατηγορία των σεκτών ανήκει η Σαηεντολογία καθώς και η «Νέα Ακρόπολη», καθώς και η λεγομένη μέθοδος, Σίβα η οποία υποτίθεται ότι καλλιεργεί τις απόκρυφες δυνάμεις του ανθρώπινου μυαλού.  Διαδίδεται και ασκείται κατά κόρον ο λεγόμενος «υπερβατικός διαλογισμός», ως «ύψιστη πνευματική άσκηση», την οποία δίδαξε στη Δύση ο γκουρού Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι. Στις ομάδες αυτογνωσίας συγκαταλέγονται και η οργάνωση του γκουρού Μαχικάρι, η Μπράχμα Κουμάρις και η μέθοδος Τσιγκ Χάι. Είναι απαραίτητο να κάνουμε λόγο και για τα δύο τουλάχιστον γνωστά βουδιστικά κέντρα που λειτουργούν με κρατική άδεια στη χώρα μας, το ένα στην ορεινή Κορινθία και το άλλο στη Χαλκιδική, καθόλου τυχαία, απέναντι στο Άγιον Όρος!

4ο Πολιτικές λατρείες

Η «Νέα Εποχή» οραματίζεται και επιδιώκει την παγκόσμια παντοκρατορία, το διατυμπανίζουν ξεκάθαρα οι εκπρόσωποί της. Η φρικιαστική «Νέα Τάξη Πραγμάτων» υπηρετεί σαφώς αυτό τον στόχο. Βέβαια ο πρώτος που εφεύρε, εφάρμοσε και δίδαξε την πολιτική θρησκεία είναι ο αιρετικός παπισμός, ο οποίος μετέβαλε εδώ και χίλια χρόνια την Εκκλησία του Χριστού σε κοσμικό κράτος. Ο αιρετικός προτεσταντισμός δε μπόρεσε να αποβάλλει αυτόν τον πειρασμό. Οι Καλβινιστές, οι Κουάκεροι, οι Μορμόνοι και βέβαια οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι και πολιτικές σέκτες. Ομιλούν οι ηγέτες της «Σκοπιάς» για «κυβέρνηση του Θεού» και για «κατάληψη όλων των εξουσιών του κόσμου από τον Ιεχωβά». Η αίσχιστη αποικιοκρατία της δυτικής χριστιανοσύνης στηρίχτηκε από τον παπισμό και τον προτεσταντισμό. Ποιος μπορεί να αγνοήσει τις βλάσφημες δηλώσεις του πρώην προέδρου των Η.Π.Α. ο οποίος δήλωνε πως η Βίβλος τον καθοδηγούσε στις πολεμικές του εκστρατείες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν; Οι οπαδοί του Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι επεδίωξαν να ιδρύσουν στην Κρήτη το λεγόμενο «Μινωικό Πανεπιστήμιο Παγκόσμιας Ειρήνης», το οποίο ασφαλώς θα αποτελούσε παράρτημα του Διεθνούς Πανεπιστημίου Μαχαρίσι. Στόχος τους να προωθήσουν την «Τεχνική του Υπερβατικού Διαλογισμού», ως η «Επιστήμη της Δημιουργικής Διάνοιας», η οποία «μπορεί να κυβερνήσει τον κόσμο με αποτέλεσμα». Η σέκτα αυτή χαρακτηρίζεται ως «πολιτικοθρησκεία» Η αίρεση «Word of Life» έχει ιδρύσει δικό της πανεπιστήμιο στη Σουηδία, όπου σπουδάζουν νέοι από όλο τον κόσμο προκειμένου να προωθηθούν σε κυβερνητικές θέσεις. Είναι γνωστό πως σε όλες τις κυβερνήσεις έχουν παρεισφρήσει άνθρωποι των αιρέσεων του νεοεποχίτικου πλέγματος, για την πραγματοποίηση των  επιδιώξεων της «Νέας Εποχής».

5ο Εμπορικές αιρέσεις

Δε λείπουν και εκείνοι που θέλουν να επωφεληθούν οικονομικά από την πνευματική σύγχυση των καιρών μας. Δημιουργούν εντυπωσιακές θρησκευτικές ομάδες και λατρείες και χρησιμοποιούν το μάρκετινγκ για να πωλούν. Είναι οι «έμποροι ελπίδας» και οι «πλασιέ του μεταφυσικού». Πρώτη διδάξασα η οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», οποία ιδρύθηκε ως εκδοτική εταιρεία και ως τέτοια είναι μέχρι σήμερα. Εκδίδει δύο δεκαπενθήμερα περιοδικά, τα  οποία

υποχρεώνονται να τα αγοράζουν περισσότεροι από τρία εκατομμύρια οπαδοί της σε όλο τον κόσμο. Επίσης υποχρεώνονται να αγοράζουν και μια ποσότητα για να τα διαθέσουν στο δρόμο. Αποτέλεσμα: η οργάνωση μοσχοπουλάει πάνω από είκοσι εκατομμύρια τεύχη το μήνα, εκτός τις έκτακτες εκδόσεις της! Άλλο παράδειγμα η λεγομένη «Ενωτική Εκκλησία» του Κορεάτη ψευτομεσσία Μουν, ο οποίος  εκμεταλλεύεται εκατομμύρια οπαδούς του σε όλο τον κόσμο. Οι επιχειρήσεις του τον κατατάσσουν σε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη. Αμύθητες περιουσίες απέκτησαν οι γκουρού Κισναμούρτι, Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι, Σάι Μπάμπα και Σατυανάντα Παραμχάρσα, κ.α. Σε άλλες περιπτώσεις συγκεκριμένες σέκτες  πωλούν υπηρεσίες (σεμινάρια, διαλέξεις) καθώς και βιβλία, περιοδικά, κλπ. Ως εμπορική σέκτα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ο νεοπαγανισμός, ο οποίος δραστηριοποιείται στο χώρο των εκδόσεων, των διαφόρων «σχολών» και του θρησκευτικού τουρισμού.

6ο Λατρείες των νέων

Γνωρίζουν οι άνθρωποι του σκότους και της ανομίας πως η ελπίδα του μέλλοντος είναι οι νέοι. Και όχι μόνο αυτό. Ξέρουν πως οι νέοι είναι εκείνοι που αντιδρούν περισσότερο στις σκοτεινές τους επιδιώξεις και επαναστατούν σε κάθε μορφή καταπίεσης. Γι’ αυτό και η «Νέα Εποχή» δημιούργησε και για τους νέους αιρέσεις, οι οποίες μπορούν να τους αποχαυνώσουν και να πάψουν να είναι εμπόδιο στους στόχους της. Προάγγελος των νεανικών αιρέσεων υπήρξε η επιδημία του χιπισμού στις δεκαετίες 1960 και 70 ο οποίος λειτούργησε καταστροφικά για τη νεολαία. καθώς επίσης το φαινόμενο υστερίας που δημιουργούσαν οι διαβόητοι Μπίτλς, οι οποίοι διέδιδαν την αναρχία και την ανηθικότητα με τη μουσική τους. Μέσα από τον χιπισμό ξεπήδησαν και συγκεκριμένες σέκτες, φτιαγμένες για τους νέους. Αναφέρουμε ενδεικτικά την αίρεση «Παιδιά του Μω», του διαβόητου David Berg  η οποία στρατολόγησε εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο,  τους δίδασκε να ζουν ως χίππυς και να ασκούν την πορνεία προς όφελος της οργάνωσης. Τα κορίτσια της οργάνωσης ονομάζονταν «πόρνες του Θεού»! Η οργάνωση του Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι ονομάστηκε «θρησκεία της νεότητας» διότι απευθύνεται κυρίως στους νέους. Υπάρχουν και άλλες πιο ακραίες ομάδες όπου με τη βοήθεια της σκληρής Χεβ Μέταλ μουσικής μυούνται χιλιάδες νέοι στο σατανισμό! Αναφέρουμε τη σκληρή σέκτα «Βlack Omen» (Μαύρο Οιωνό), που στρατολογεί μαθητές. Φρίκη προκαλεί η νεανική σέκτα «Babini di Satana» (Παιδιά του Σατανά). Υπάρχουν νεανικές σέκτες που προωθούν επίσης τον βαμπιρισμό. Κάποιοι προχώρησαν στην σύσταση εκκλησίας «The Vampire Church» (Εκκλησία των Βρικολάκων) την οποία αναγνώρισε η «Universal Life Church» (Εκκλησία της Παγκόσμιας Ζωής). Το φαινόμενο Χάρρυ Πότερ της μάγισσας Τζόαν Ρόουλονγκ, τα Pokemons  (Τέρατα Τσέπης),και τα video games έχουν πια μεταφυσική σημασία  για τους νέους, τα οποία τους οδηγούν υποσυνείδητα στον αποκρυφισμό. Έχει αποδειχτεί επίσης πως πολλές σέκτες ευθύνονται και για διάδοση των ναρκωτικών ουσιών στους νέους.

7ο Φυσιολατρικές – οικολογικές λατρείες

Μια από τις πιο χυδαίες μορφές ειδωλολατρίας είναι η λατρεία της άψυχης φύσεως. Η αναβίωση της αρχαίας ειδωλολατρίας από τη Θεοσοφία και την καλλιέργειά τους από τη «Νέα Εποχή» επανέφερε και τη λατρεία της φύσεως, την οποία ανήγαγε σε θεότητα η διαβόητη θεοσοφίστρια Any Besant. Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν αιρέσεις με φυσιολατρικό και οικολογικό περιεχόμενο, οι οποίες έχουν ως απώτερο στόχο να απομακρύνουν τον κόσμο από τη λατρεία του αληθινού Θεού και να τον στρέψουν στην ειδωλολατρία. Οι σύγχρονες νεοπαγανιστικές ομάδες σαφώς διακρίνονται και για τη χυδαία φυσιολατρία τους, σύμφωνα με τις οποίες η φύση είναι ζωντανή θεά και απαιτεί λατρεία και θυσίες. Μια

από τις μεγαλύτερες φυσιολατρικές σέκτες είναι η λεγομένη Wicca, η παγκόσμια θρησκεία των μάγων και των μαγισσών, δημιούργημα των διαβόητων μάγων G. Gardner  και Miriam Starhawk, της οποίας βασική πίστη είναι, ότι στο πρόσωπο της «Μεγάλης Θεάς» λατρεύεται η φύση. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχοντας κάποια οικολογική ευαισθησία, πέφτουν θύματα αυτού του είδους των σεκτών. Άλλες σέκτες προβάλλουν υποτίθεται «υγιεινό τρόπο ζωής» έχοντας  ινδουιστικές ρίζες. Επιβάλλουν την χορτοφαγία οδηγώντας πολλούς οπαδούς τους σε παθήσεις αναιμίας και άλλες σωματικές βλάβες.

8. Μεσσιανικές – εσχατολογικές λατρείες

Ο σφετερισμός του θείου Προσώπου του Χριστού είναι παλιά υπόθεση. Η «Νέα Εποχή» προωθεί και εμφανίζει κατά κόρον πολλούς «χριστούς», που είναι στην ουσία όλοι τους πρόδρομοι του ερχομένου Αντιχρίστου. Αυτοί προέρχονται κυρίως από το χώρο του Ινδουισμού και του Βουδισμού. Τέτοιοι σήμερα είναι οι Μυούγκ  Μουν, Κρισναμούρτι, Χάρε Κρίσνα, Σαι Μπάμπα, Μαϊτρέγια, David Berg, Ιμάμ Μαχντί, Ντέηβιντ Κορές,  Αουν Βεόρ, Μοριά, Σόκο Ασαχάρα, Σρι Σιηνμόϊ κλπ. στους οποίους αποδίδεται λατρεία ως σαρκωμένων θεών, όπως η διαβόητη Nirmala Devi Namah, η οποία θεωρείται ως η ενσάρκωση του «Υπερτάτου Όντος»! Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα η «Νέα Εποχή» ετοιμάζει τον σούπερ – μεσσία, έναν δεκαεπτάχρονο Ινδό, τον Ram Behadur Bamjon, ο οποίος πιστεύεται ότι είναι η νέα ενσάρκωση του Βούδα. Τον εγκατέστησαν σε ναό και λατρεύεται από εκατομμύρια Ινδούς! Αξιοσημείωτη είναι και η παρουσία εσχατολογικών ομάδων οι οποίες, για να στρατολογούν οπαδούς, κατατρομοκρατούν με τη δήθεν επερχόμενη καταστροφή του κόσμου. Υστερία υπάρχει για την υποτιθέμενη καταστροφή του 2012! Στο χώρο αυτό δραστηριοποιούνται κυρίως διάφορες ουφολογικές και νεοπαγανιστικές ομάδες, όπως ακραία φονταμενταλιστική νεοπαγανιστική οργάνωση, η οποία προμηνύει επάνοδο των ολυμπίων θεών στις 31-12-2012 και γενική εξολόθρευση ημών των χριστιανών! Ο διαβόητος αιρεσιάρχης Benny Hinn προβλέπει τη συντέλεια του κόσμου το 2034. Αυτή καταστροφολογία έχει επηρεάσει δυστυχώς  και τον ορθόδοξο χώρο. Μοναχός όρισε ότι το 2012 θα εμφανιστεί ο Αντίχριστος!

9ο Πνευματιστικές -Σατανιστικές λατρείες

Επικίνδυνοι πνευματιστές τύπου Γιούρι Γκέλερ ποιούν σημεία και τέρατα σε όλο τον κόσμο προκειμένου να πείσουν ότι οι απόκρυφες δυνάμεις κυβερνούν τα πάντα, φροντίζοντας κάποιοι να δίνεται μεγάλη δημοσιότητα στα σατανικά τους έργα. Βεβαίως η χειρότερη μορφή καταστροφικής λατρείας είναι η σύγχρονη σατανολατρία. Η αρχέγονη επιθυμία του Εωσφόρου να λατρευτεί ως θεός πραγματοποιήθηκε στις μέρες μας. Άνθρωποι της «Νέας Εποχής», έχοντας διαβολικό φρόνιμα και πλημμυρισμένοι από σατανική ενέργεια ανήγαγαν το διάβολο σε «θεό», του έφτιαξαν αισχρή θρησκεία και τον λατρεύουν. Και το χειρότερο: φρόντισαν να γίνουν θερμοί ιεραπόστολοι της σατανικής θρησκείας σε όλο τον κόσμο. Αυτός που έκαμε την αρχή ήταν ο διαβόητος σατανιστής Άλιστερ Κρόουλυ, πραγματικός όμως δημιουργός και ιδρυτής της φρικιαστικής «Εκκλησίας του Σατανά» υπήρξε ο έτερος διαβόητος σατανιστής Άντον Λάβεϋ, ο οποίος στα 1966 ίδρυσε τη φρικτή και εγκληματική σέκτα στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. Ολόκληρο το σύστημα δοξασιών και τελετουργικών της είναι απόλυτη αντιστροφή της χριστιανικής διδασκαλίας και βεβήλωση των ιεροτελεστιών της. Απολυτοποιεί την ανθρώπινη θέληση και θεοποιεί τα ανθρώπινα ένστικτα, ώστε να παραδίδεται ο λάτρης του σατανά σε έσχατη ηθική και πνευματική κατάπτωση, να είναι έρμαιο των πιο ταπεινών ορμέμφυτών του, να ατονούν όλες οι αντιστάσεις του στο κακό, ώστε να διαπράττει οποιαδήποτε αίσχιστη και κακουργηματική πράξη! Είναι γνωστό ότι προβαίνουν σε όργια, θυσίες ζώων, ακόμα και ανθρωποθυσίες. Το τραγικό είναι ότι πολλές κυβερνήσεις, όπως των

Ηνωμένων Πολιτειών, χορηγούν άδειες λειτουργίας αυτών των εγκληματικών σεκτών! Η φρικτή «Εκκλησία του Σατανά» είναι νόμιμη θρησκεία!  Οι Βρετανικές και Αμερικάνικες Ένοπλες Δυνάμεις δέχονται στις τάξεις τους σατανιστές και σέβονται την πίστη τους και τη λατρεία τους!

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΣΕΚΤΩΝ

Τα μέσα μαζικής ενημερώσεως φέρνουν συχνά στη δημοσιότητα εγκλήματα των καταστρεπτικών λατρειών σε όλο τον κόσμο. Σταχυολογήσαμε μερικά από αυτά ως απόδειξη για την ανησυχία που μας διακατέχει:

– Το 1969 η ομάδα του διαβόητου σατανιστή Τσάρλς Μάνσον δολοφονεί την έγγυο Σάρον Τέητ, ηθοποιό και σύζυγο του σκηνοθέτη Ρόμαν Πολάνσκι. Το θύμα, ο σύζυγός της και οι θύτες ανήκαν στη «Εκκλησία του Σατανά» του Άντον Λάβεϋ.

– Το 1971 ο γκουρού της Ινδουιστικής οργάνωσης «Ανάντα Μάργκα» καταδικάστηκε σε ισόβια για τη δολοφονία 14 πρώην μελών της οργάνωσής του. Τότε άλλοι οπαδοί έκαναν τρομοκρατικές ενέργειες -μάλιστα δύο νέοι αυτοπυρπολήθηκαν!

– Το 1973 ο Paul – Aaron Berg, γιος του David Berg ιδρυτή της σέκτας «Παιδιά του Μω), αυτοκτόνησε στη Γενεύη όταν έμαθε ότι πατέρας του ζητούσε από την κόρη του Λίντα σεξουαλικές σχέσεις! Χιλιάδες κορίτσια από το 1968 μέχρι σήμερα έγιναν πόρνες για την οργάνωση. Χιλιάδες νέοι μυήθηκαν στην ομοφυλοφιλία, την αιμομιξία και την παιδοφιλία!

– Το 1979, κατόπιν εντολής του «Μεσσία» Jim Jones, 923 μέλη του «Ναού του Λαού» αυτοκτόνησαν ομαδικά με δηλητήριο στη ζούγκλα της Γουϊάνα.

– Το 1979 Έλληνας οπαδός του γκουρού Σατυανάντα, αφού είχε εξουθενωθεί ψυχολογικά και οικονομικά, αυτοκτονεί στην Παιανία.

– Το 1988 αυτοκτονεί ο νεαρός οπαδός της Σαϊεντολογίας Πάτρικ Βίκ. Άλλα 11 μέλη αυτής της οργάνωσης έχουν αυτοκτονήσει στην Αμερική, μεταξύ αυτών, ο γιός του Χάμπαρντ, ιδρυτή της σέκτας, ενώ απόπειρα έχει κάνει και η κόρη του. Ο ίδιος ο Χάμπαρντ, που ισχυριζόταν ότι με την μέθοδό του θεραπεύεται κάθε ψυχασθένεια, είχε τάσεις αυτοκτονίας.

– Το 1993, στο Wako του Texas 95 άτομα, οπαδοί του Μεσσία Ντέηβιντ Κορές, οδηγήθηκαν στο να καούν ζωντανά. 17 από αυτούς ήταν παιδιά!

– Το 1993 αποκαλύπτεται ότι στα γεγονότα της Παλλήνης, 2 γυναίκες θυσιάστηκαν στο βωμό του Σατανά. Θύματα και θύτες μπλέχτηκαν στα δίχτυα διεθνών κέντρων του Νεοσατανισμού. Την ίδια χρονική περίοδο, η μητέρα νεαρής μαθήτριας, που αυτοκτόνησε στα Χανιά, αποκάλυψε ότι η κόρη της είχε μπλέξει με σατανιστές, ενώ στην Κοζάνη συλλαμβάνεται καθηγήτρια, που μυούσε μαθητές της στο σατανισμό με τελετές μαύρης μαγεία και σεξ.

– Το 1994 στην Ελβετία, 53 μέλη της ομάδας «Ναός του Ηλίου» του ομοιοπαθητικού Λύκ Ζυρέ, αυτοκτόνησαν (οι πιο δειλοί «βοηθήθηκαν» από τους άλλους). Το 1995 άλλα 15 μέλη βρέθηκαν δολοφονημένα στο δάσος Βεκόρ.

– Το 1995 η Ομάδα «Αούμ Σίνρι Κίο» του ιάπωνα γκουρού Σόκο Ασαχάρα επιτίθεται με το φονικό αέριο «Σαρίν» στο μετρό του Τόκυο. Αποτέλεσμα: 11 νεκροί και 5.000 τραυματίες. Η ίδια ομάδα συγκέντρωνε δηλητήρια για να …επισπεύσει τα γεγονότα της «Αποκάλυψης»!

– Το 1997 η αποκρυφιστική οργάνωση  «Ουράνια Πύλη» οδήγησε σε ομαδική αυτοκτονία 38 ανθρώπων, κατά τη διέλευση ενός κομήτη, για να τον χρησιμοποιήσουν ως διαστημόπλοιο για την αστρική τους πορεία.

– Το 2000 στην Ουγκάντα αυτοκτόνησαν ομαδικά 980 οπαδοί του επικίνδυνου αιρεσιάρχη Ζόζεφ Κιμπουετίρε.

– Το 2005 αποκαλύφτηκε στη Γερμανία πως ζευγάρι σατανιστών – κανίβαλων θυσίαζε τελετουργικά ανθρώπους στο σατανά και έτρωγε τις σάρκες τους. Οδηγούμενοι στις ανακριτικές αρχές εξέφρασαν αμετανόητοι την πεποίθησή τους ότι ο άρχοντάς τους Εωσφόρος θα τους ελευθερώσει σύντομα από τη φυλακή!

– Το 2006 έγινε γνωστό πως νεοειδωλολατρική – νεοσατανιστική ομάδα στην Κύπρο σκόπευε να κάνει ανθρωποθυσία στο Δία.

– Το Μάιο του 2009 στην Κύπρο εξιχνίασε η κυπριακή αστυνομία σε συνεργασία με την Europol και την Interpol απόπειρα μαζικής αυτοκτονίας, την οποία υποκινούσε νεαρός μέλους καταστροφικής αιρέσεως μέσω του διαδικτύου.

– Σε ιστοσελίδα συγκεκριμένης ελληνικής νεοπαγανιστικής ομάδας υπάρχει επίσημη ανακοίνωση ότι σκοπεύουν να θυσιάσουν χριστιανούς στο ναό της «Αγροτέρας Αρτέμιδος» στην Αθήνα για εξαγνισμό! Η οργάνωση αυτή, μαζί με άλλες ελληνικές

νεοπαγανιστικές οργανώσεις έχουν εξαγγείλει επίσημα ότι θα προβούν σε θανατώσεις γενοκτονίας ημών των χριστιανών, όταν επικρατήσουν στην Ελλάδα!

– Αγνοείται η τύχη χιλιάδων νέων που έψαξαν για σοφία και γνώση στην Ινδία. Νέος από την Κόρινθο που είχε πάει στην Ινδία και έμπλεξε σε γκουρουιστική οργάνωση, διέκοψε κάθε επαφή με τους δικούς του. Όταν αυτοί έψαξαν να τον βρουν τους είπαν ότι αυτοκτόνησε και έστειλαν το πτώμα του σ’ αυτούς. Όμως αποδείχτηκε ότι το πτώμα ανήκε σε άλλον άνθρωπο!

– Χιλιάδες άνθρωποι έχουν αποκτήσει μόνιμες νευρικές διαταραχές ή έχουν αυτοκτονήσει, προσπαθώντας να «διευρύνουν τη συνείδησή τους» με γιόγκα και διαλογισμό ή ψυχεδελικά ναρκωτικά ή και τα δύο.

– Χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας επειδή αντί της κλασσικής ιατρικής χρησιμοποίησαν «θεραπευτικές» μεθόδους όπως ομοιοπαθητική, βελονισμό, ρείκι, κρυσταλλοθεραπεία κ.ά.

– Πολλά μέλη των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» έχουν πεθάνει, επειδή η οργάνωση απαγορεύει τη μετάγγιση αίματος.

– Χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται στις οργανώσεις αμισθί.

– Χιλιάδες νέοι, κυρίως κορίτσια, έχουν υποστεί βάναυσες σεξουαλικές κακοποιήσεις.

– Αμέτρητοι γονείς ψάχνουν για τα παιδιά τους απεγνωσμένα σε αιρετικές οργανώσεις, τα οποία μεταφέρουν συχνά στο εξωτερικό.

Κανείς δεν μπορεί να απαριθμήσει τα τόσα περιστατικά. Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει τον πόνο των ανθρώπων, που έχουν χάσει κάποιο μέλος της οικογένειάς τους

ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΣΕΚΤΩΝ

Η δράση τους είναι ύπουλη και παραπλανητική. Πάγια τακτική τους είναι η απόκρυψη των πραγματικών σκοπών τους. Ήτοι:

– Αυτοπροβάλλονται πολλές φορές ως φιλανθρωπικές οργανώσεις και ασκούν παραπλανητικά κάποια κοινωφελή δραστηριότητα.

– Συχνά προσεταιρίζονται ανθρώπους επώνυμους (επιστήμονες, γιατρούς, δικηγόρους κ.α.) οι οποίοι αγνοούν τους σκοπούς και τα κίνητρα των ομάδων αυτών.

– Επιδιώκουν συνεργασία με δημόσιους φορείς.

– Οργανώνουν ποικίλες εκδηλώσεις με ελεύθερη, συνήθως, είσοδο, όπως σεμινάρια.

– Προσφέρουν δωρεάν «αναλύσεις προσωπικότητας» με επιστημονικό, δήθεν, κύρος.

– Σφετερίζονται τίτλους που ανήκουν σε επιστημονικά ιδρύματα.

– Ισχυρίζονται ψευδώς ότι χορηγούν τίτλους σπουδών και διπλώματα.

– Επικαλούνται δήθεν συνεργασία με πανεπιστήμια και διεθνείς οργανισμούς.

– Χρησιμοποιούν άλλες ομάδες που δεν φαίνονται σχετικές όπως π.χ. σχολές πολεμικών τεχνών.

– Παρερμηνεύουν χωρία της Βίβλου και δίνουν άλλο νόημα σε Χριστιανικούς όρους.

– Ο προσηλυτισμός γίνεται οπουδήποτε, στο δρόμο, στους τόπους εργασίας, στο ταξί, στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στο κομμωτήριο, στην παραλία, σε συναυλίες, στα τσάγια, σε κοινωνικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις κλπ

– Απευθύνονται κυρίως σε ανθρώπους που έχουν προβλήματα, όπως υγείας,  πένθους, ανεργίας και βεβαίως εντοπίζουν όσους ρέπουν προς τον μυστικισμό.

– Υπόσχονται εύκολες και σίγουρες λύσεις στα μεγάλα ή μικρά προβλήματα.

– Χρησιμοποιούν τη σύγχρονη τεχνολογία, όπως είναι η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και κυρίως το διαδίκτυο για τη διάδοση των δοξασιών τους και την προσέλκυση οπαδών.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ

– Φυλαχθείτε από αγνώστους, που είναι πολύ και άνευ λόγου, φιλικοί μαζί σας

– Φυλαχθείτε από τους ανθρώπους που έχουν απλουστευμένες λύσεις για δύσκολα προβλήματα

– Φυλαχθείτε από οποιονδήποτε προσφέρει δωρεάν ή πολύ φτηνά γεύματα και διαλέξεις. Ελέγξτε την ταυτότητά τους.

– Φυλαχθείτε από προσκλήσεις σε απόμακρες τοποθεσίες για εργαστήρια κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, τα οποία έχουν αόριστους στόχους.

– Φυλαχθείτε από ανθρώπους που σας πιέζουν να κάνετε κάτι γιατί «και άλλοι το κάνουν» (π.χ. άσκηση γιόγκα).

– Μη Ξεχνάτε: Οι λατρείες ενδιαφέρονται για σας, όχι γιατί σας αγαπούν ή θέλουν πραγματικά το καλό σας, αλλά γιατί έχουν συμφέρον από σας.

– Μη ξεχνάτε:  Η ταυτότητα της σέκτας συχνά είναι εσκεμμένα κρυφή. Κάτω από ορισμένες συνθήκες, ο καθένας μπορεί να παρασυρθεί. Δεν πρέπει να ενδίδετε στην περιέργειά σας. Μη δίνετε σε ομάδες ή άτομα χρήματα, χωρίς να είστε απόλυτα σίγουροι για τη νομιμότητά τους. Μη δίνετε σε αγνώστους τα στοιχεία σας και μη συμπληρώνετε ύποπτα ερωτηματολόγια (π.χ. για τεστ προσωπικότητας). Μη δέχεστε διάλογο με αγνώστους για θρησκευτικά και πνευματικά θέματα.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η καλλίτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Γονείς σταθείτε κοντά στα παιδιά σας από τη βρεφική κιόλας ηλικία τους ως την εφηβεία. Να τους μιλάτε συνεχώς για το Χριστό, ώστε να Τον αγαπήσουν και να Τον εμπιστεύονται στη ζωή τους. Να τα οδηγείτε τακτικά στην Εκκλησία. Να τα κοινωνείτε συχνά. Να τα μάθετε να προσεύχονται πρωί και βράδυ. Να τα πείσετε ότι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι η αληθινή Εκκλησία και πως έξω από Αυτή δεν υπάρχει αλήθεια και σωτηρία. Να τα πληροφορήσετε για τους κινδύνους που ελλοχεύουν στις νεοφανείς αιρέσεις. Κάθε φορά που δημοσιεύεται κάποια αξιόποινη πράξη των αιρετικών, να την κάνετε γνωστή στα παιδιά για να προβληματίζονται. Να αποβάλλετε από αυτά τη λαθεμένη εικόνα του Θεού ως χωροφύλακα και εκδικητικού τιμωρού, να τα πείσετε ότι ο Θεός είναι άμετρη αγάπη και πως ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται και αυτοκαταστρέφεται μακριά από το Θεό. Παρακολουθήστε διακριτικά τις εκπομπές που παρακολουθούν στην τηλεόραση και τις ιστοσελίδες που επισκέπτονται στο διαδίκτυο. Δείτε ακόμη τα βιβλία και τα έντυπα που διαβάζουν αν έχουν ύποπτη προέλευση. Να κάνετε διάλογο μαζί τους με πνεύμα ηρεμίας και κατανοήσεως, συμμεριζόμενοι τις ανησυχίες τους και τα εύλογα ερωτήματά τους. Εάν δεν μπορείτε να απαντήσετε να τα παραπέμπετε στους ιερείς της ενορίας σας και στους επιλεγμένους κατηχητές.

Όμως ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να παρασυρθεί κάποιο δικό μας πρόσωπο. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να μας βάζει σε υποψίες οποιαδήποτε ασυνήθιστη αλλαγή στη συμπεριφορά του. Όποιος μπλεχτεί στα δίχτυα καταστροφικής ομάδος θα εκδηλώσει πολύ γρήγορα πληθώρα συμπεριφορών, όπως  αλλοίωση της προσωπικότητάς του, ασυνήθιστη εσωστρέφεια και απομόνωση, ευερέθιστη διάθεση, εχθρική συμπεριφορά

προς όλους, σταδιακή αποξένωση από το οικογενειακό περιβάλλον, αλλαγή αναγνωστικών προτιμήσεων, αλλαγή μουσικών ακουσμάτων, αλλαγή στον τρόπο ντυσίματος, αλλαγή στη διακόσμηση του δωματίου του με παράξενα σύμβολα, ασυνήθιστη άσκηση κριτικής στις θρησκευτικές και κοινωνικές απόψεις της οικογένειας και της συντροφιάς κλπ. Επίσης μπορεί το άτομο αυτό να εκδηλώσει έντονες τάσεις φυγής, τελέσεως εγκληματικών πράξεων και αυτοκτονίας.

Σε αυτή την περίπτωση εμείς δε μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Δεν ενδείκνυται να απευθυνθούμε στην οργάνωση και να στραφούμε εναντίον της διότι θα περιπλέξουμε περισσότερο το πρόβλημα. Σκόπιμο είναι να απευθυνθούμε πρώτα στην Εκκλησία μας, η οποία μπορεί να βοηθήσει τον παρασυρμένο άνθρωπό μας. Κατόπιν εάν έχουμε βάσιμη υπόνοια ότι έχει παρασυρθεί σε εγκληματική σέκτα και υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή του, ή να διαπράξει ο ίδιος έγκλημα, πρέπει να ενημερώσουμε εξάπαντος τις αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές. Πάντως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μας κυριέψει ο πανικός. Με ψυχραιμία, νηφαλιότητα, θερμή προσευχή και πολλή υπομονή μπορούμε να  σώσουμε τον πλανεμένο αδελφό μας.

Σεβαστοί μου και αγαπητοί μου,

Έγινε νομίζω κατανοητό ότι η κατάσταση κρίνεται σοβαρή. Ζούμε δυστυχώς σε έσχατους αποκαλυπτικούς χρόνους. Ο διάβολος γνωρίζει ότι φτάνει το τέλος του και γι’ αυτό δίνει την πιο σκληρή μάχη της ύπαρξής του κατά του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Διεξάγεται γύρω μας ένας ακήρυκτος πόλεμος χαρακωμάτων για την αρπαγή ψυχών από την ασφαλή αγκαλιά της Εκκλησίας μας. Πολέμιοι οι ποικιλόμορφοι αιρεσιάρχες, οι οποίοι δρουν ως εντολοδόχοι του σατανά, ο οποίος έχει ως αποκλειστικό έργο να αποστερήσει τη σωτηρία από κάθε ανθρώπινο πρόσωπο και να το καταστρέψει σωματικά και ψυχικά. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη εμείς ως Εκκλησία του Χριστού να αφυπνιστούμε από τον ανεπίτρεπτο πνευματικό μας λήθαργο και να προτάξουμε ισχυρές δυνάμεις αντιστάσεως. Χάνονται ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανε» (Ρωμ.14,15), για τις οποίες έχουμε τεράστια ευθύνη. Έχουμε χρέος ως συνειδητοποιημένοι ορθόδοξοι χριστιανοί γονείς να περιφρουρήσουμε τα παιδιά μας από τα αρπακτικά της μαύρης αιρετικής πανσπερμίας, διότι αυτά είναι το ευγενές φυτώριο της Εκκλησίας και του Έθνους μας. Για να το πετύχουμε αυτό καλούμαστε, κατά τον απόστολο Παύλο, να ενδυθούμε  «την πανοπλίαν του Θεού προς το δύνασθαι ημάς στήναι προς τας μεθοδίας του διαβόλου, ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» (Εφεσ.6,11-12). Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ανανεώνουμε συνεχώς την εμπιστοσύνη μας και την αφοσίωσή μας προς τη μητέρα μας Εκκλησία. Να βιώνουμε οντολογικά το μυστήριο της σωτηρίας και να αιτούμε ακατάπαυτα τον αγιασμό του Παναγίου Πνεύματος. Διότι σε αυτόν τον μεγάλο νοητό κλύδωνα ασφαλές γαλήνιο και μοναδικό λιμάνι είναι η Αγία μας Εκκλησία, δηλαδή η Ορθοδοξία μας. Αυτή μόνη  προσφέρει τη βεβαία προστασία από τους κινδύνους του κόσμου.

Είναι επιτακτική ανάγκη των χαλεπών καιρών μας να ομολογούμε «εν παντί καιρώ και πάση ώρα», με όλη τη θέρμη της ψυχής μας και όλη τη δύναμη της φωνής μας για να ακουστεί σε όλους τους κόσμους, πως «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία» (Πραξ.4,12), παρά μονάχα στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και πως μακριά από Αυτόν υπάρχει η «Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης… η μεθύουσα εκ του αίματος των αγίων και του αίματος των μαρτύρων του Ιησού» (Αποκ.17,5-6), όπου κατοικεί η οδύνη, κυριαρχεί ο όλεθρος και βασιλεύει ο θάνατος!

 

(Εισήγηση στη Σχολή Γονέων Αγρινίου 7-12-2009)  ΠΗΓΗ enromiosini.gr

ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΙΣ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. ΣΤΙΣ ΦΕΤΙΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ ΤΟΥ  ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ.ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ 6.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ ΚΥΚΛΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

 Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στον Αγιασμό

ενάρξεως των συναντήσεων του Κύκλου μελέτης Αγίας

Γραφής της ενορίας μας, την Δευτέρα 9 Οκτωβρίου στις

5.30 το απόγευμα. Καλούμε όλους άνδρες και γυναίκες

να συμμετάσχουν στην προσπάθεια που κάνει η ενορία

μας για την μετάδοση του Λόγου του Θεού προς ωφέλεια

και οικοδομή όλων μας.

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

Αγαπητοί γονείς και αγαπητά μας παιδιά.

Ξεκινούν και φέτος οι συναντήσεις των Κατηχητικών

Σχολείων και Νεανικών Συντροφιων της ενορίας μας!

Το Σάββατο 7 Οκτωβρίου στις 5.00 το απόγευμα θα

πραγματοποιηθεί ο Αγιασμός και στην συνέχεια θα

έχουμε την χαρά να συμμετάσχουμε όλοι σε ομαδικά

διασκεδαστικά παιχνίδια.

Η μεγάλη αγκαλιά του Χριστού είναι ανοιχτή για να

δεχθεί όλους μας!

Ελάτε να βιώσουμε όλοι μαζί την αγάπη του Χριστού

και την χαρά της επικοινωνίας με τους φίλους και

αδελφούς μας!

Σας περιμένουμε!

Στο πίσω μέρος του φυλλαδίου υπάρχει το πρόγραμμα

των δραστηριοτήτων μας

* Κάθε Σάββατο στις 5.00 το απόγευμα γίνεται η

συνάντηση του Κατηχητικού για παιδιά Δημοτικού.

*Κάθε Σάββατο στις 5.00 το απόγευμα γίνεται η

Νεανική Συντροφιά για παιδιά γυμνασίου και λυκείου.

Την ίδια ώρα γίνεται κατήχηση και στους γονείς των

παιδιών που το επιθυμούν.

*Στα πλαίσια των συναντήσεων πραγματοποιούνται

ομαδικά παιχνίδια, χειροτεχνίες, προβολές ταινιών και

άλλα.

*Κάθε Σάββατο στις 6.00 το απόγευμα γίνονται

μαθήματα παραδοσιακών χορών για παιδιά και

ενήλικες δωρεάν.

 Φέρεται εις γνώσιν των ευσεβών χριστιανών ότι την

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου από ώρας 20.30 έως 00.30 θα

τελεστεί στον Ιερό Ναό μας Ιερά Αγρυπνία επί τη μνήμη

της Αγίας Οσιομάρτυρος Θεοδώρας της εν Βάστα

Αρκαδίας. Παρακαλούμε όπως τιμήσετε την μνήμη

αυτής.

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

ΜΗΝΩΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023

• Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου Αρχή της Ινδικτου (Νέου Εκκλησιαστικού έτους).

• Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου Εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου.

• Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

• Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου Αγίου Ευσταθίου

• Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου Εορτή Μεταστασεως Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

• Τρίτη 3 Οκτωβρίου Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.

• Τετάρτη 18 Οκτωβρίου Αγίου Ευαγγελιστού Λουκά.

• Παρασκευή 20 Οκτωβρίου Αγίων Γερασίμου, Αρτεμίου και Ματρωνης της

Χιοπολιτιδος.

• Δευτέρα 23 Οκτωβρίου Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

• Πέμπτη 26 Οκτωβρίου Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλητου.

• Όλα τα Σάββατα των μηνών.

• Την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου και την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου στις 6.00 το απόγευμα θα

τελεστεί το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου.

• Κάθε Δευτέρα μετά την ακολουθία του εσπερινού τελείται η Παράκληση προς τον Άγιο

Σπυρίδωνα και κάθε Παρασκευή μετά την ακολουθία του εσπερινού τελείται η

Παράκληση προς την Παναγία την Μεγαλόχαρη. Η ακολουθία του εσπερινού τελείται

στις 6.00 μ.μ..

• Ιερά εξομολόγησις

➢ Κάθε Δευτέρα πρωί και Τρίτη απόγευμα και Πέμπτη απόγευμα και Παρασκευή πρωί π.

Βασίλειος Πόπης.

➢ Κάθε Τετάρτη και Σάββατο πρωί και απόγευμα π. Χρήστος Τζανουδακης.

➢ Κάθε Δευτέρα απόγευμα και Τρίτη πρωί και κάθε Πέμπτη πρωί και Παρασκευή

απόγευμα π. Βασίλειος Σιγάλας.

 ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΘΕΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΦΑΝΟΥΣ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΣΥΝΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 26/8 7.00 Μ.Μ. ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤΑ ΘΕΙΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 27/8 7.00 Π.Μ. ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΑ ΘΕΙΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ. 7.00 Μ.Μ. ΜΕΘΕΟΡΤΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.

ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΕΥΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΕΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΔΕΣΣΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΤΗΣ ΕΚΔΙΩΞΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΑΡΗΝΩΝ ΕΚ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

 Πανηγυρικά θα τιμήσουμε στον Ιερό ναό μας την μνήμη του

Αγίου Καλλινίκου Επισκόπου Εδέσσης με το ακόλουθο

πρόγραμμα.

Την Δευτέρα 7/8 στις 6.00 το απόγευμα θα τελεστεί

πανηγυρικός εσπερινός μετ'αρτοκλασίας και θείου

κηρύγματος και Ιεράς Παρακλήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Την Τρίτη 8/8 7.00-9.00 το πρωί θα τελεστεί ο Όρθρος και

πανηγυρική θεία λειτουργία.Και τις δυο ημερες θα τεθει σε προσκθνηση λειψανο  του Αγιου.

Πανηγυρικά θα εορταστεί το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνος,

της εκδιωξεως των Αγαρηνών εκ της Κερκύρας .

Την Πέμπτη 10/8 στις 6.30 το απόγευμα θα τελεστεί Μέγας

αρχιερατικός εσπερινός μετ'αρτοκλασίας και θείου

28

κηρύγματος και Ιεράς Παρακλήσεως χοροστατούντος του

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφειμ.

Την Παρασκευή 11/8 7.00-9.30 το πρωί θα τελεστεί ο Όρθρος

και πανηγυρική θεία λειτουργία μετά θείου κηρύγματος.

 «Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΜΑΣ»

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΝΕΟΤΗΤΟΣ

Ι. ΝΑΟΥ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΕΥΧΟΣ 45

ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023

Ομιλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην

εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Απόσπασμα ομιλίας

του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Εορτάζουμε τη σεπτή μεταμόρφωση του Χριστού και ο λόγος μας

είναι για το φως. Το ευαγγελικό κείμενο λέγει: “Έπειτα από έξι

ημέρες παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρο και Ιάκωβο και Ιωάννη

και τους ανεβάζει ιδιαιτέρως σε υψηλό όρος και μεταμορφώθηκε

εμπρός τους και έλαμψε το πρόσωπό του σαν ο ήλιος”.

Μετά από ποιά μέρα αριθμεί τις έξι;

Έπειτα από εκείνη που ο Κύριος διδάσκοντας τους μαθητές του,

έλεγε ότι πρόκειται να έλθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα

του Πατέρα του. Δόξα του Πατρός και βασιλεία του καλεί εδώ το

φως της μεταμορφώσεώς του. Αυτό εκθέτει σαφέστερα και ο

ευαγγελιστής Λουκάς όταν λέγει: “πέρασαν από αυτούς τους

λόγους οκτώ περίπου μέρες, τότε αφού παρέλαβε τον Πέτρο και

τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί

και καθώς προσευχόταν, το είδος του προσώπου του έγινε

διαφορετικό και τα ενδύματά του άστραψαν από λευκότητα”.

Πως όμως ο μεν ένας ευαγγελιστής είπε οκτώ τις ημέρες και

ο άλλος μετά έξι μερες;

Πάνω στο όρος ήσαν οκτώ και φαίνονταν έξι. Πρώτα οι τρείς

απόστολοι που ανέβηκαν μαζί με τον Ιησού και είδαν εκεί να

ομιλούν μαζί του και ο Μωϋσής και ο Ηλίας. Αυτοί οι έξι ήταν

2

φανερά, αλλά συνυπήρχαν αοράτως μαζί με τον Ιησού ο Πατέρας

και το Άγιο Πνεύμα. Ο Λουκάς είπε οκτώ μέρες όχι διαφωνώντας

προς εκείνον που είπε έπειτα από έξι μέρες, αλλά

συμπεριλαμβάνοντας και την ημέρα κατά την οποία ειπώθηκαν οι

λόγοι εκείνοι και την ημέρα που μεταμορφώθηκε ο Κύριος. Η

πρόθεση “μετά” που δηλώνει την επόμενη, παραλείφθηκε από τον

ευαγγελιστή Λουκά και έτσι συμφωνεί με το Ματθαίο που μιλά ότι

πέρασαν οκτώ περίπου μέρες και δεν υπάρχει καμμιά διαφορά.

Αλλά με τη φαινομενική διαφωνία μεταξύ τους μας υποδηλώνουν

και κάτι άλλο μεγάλο και μυστικό. Το μέγα θέαμα του φωτός της

μεταμορφώσεως του Κυρίου είναι το μυστήριο της ογδόης μέρας,

δηλαδή του μέλλοντος αιώνος, που αναφαίνεται μετά τη

κατάπαυση του κόσμου που έγινε σε έξι μέρες και την υπέρβαση

της αισθήσεώς μας που ενεργεί εξαδικώς. Πέντε αισθήσεις

έχουμε, προστιθέμενος δε σε αυτές ο κατ’ αίσθηση προφορικός

λόγος καθιστά εξαδική την ενέργεια της αισθήσεώς μας.

“Υπάρχουν μερικοί εδώ που δεν θα γευθούν θάνατο μέχρι να δουν

τη βασιλεία του Θεού να έχει έλθει εν δυνάμει”. Παντού είναι ο

βασιλεύς του παντός, αλλά φανερώνεται με τη δύναμη του αγίου

Πνεύματος, όχι σε κάθε τυχόντα, αλλά στους ευρισκομένους μαζί

με το Κύριο, στους στηριγμένους στη πίστη σαν του Πέτρου, του

Ιακώβου και του Ιωάννη. Όταν έφθασε λοιπόν η ογδόη μέρα

ανέβηκε στο όρος να προσευχηθεί, όπως έκανε πάντα ο Κύριος

και απομακρύνετο ακόμη και από τους μαθητές του. Τώρα όμως

που πλησίαζε το σωτηριώδες πάθος, παρέλαβε τους τρεις που

υπερείχαν από τους άλλους και μεταμορφώθηκε εμπρός τους, ενώ

αυτοί έβλεπαν.

Τι σημαίνει μεταμορφώθηκε;

Άνοιξε, λέγει ο Χρυσόστομος, λίγο από τη Θεότητά του, ενω

προσευχόταν και έλαμψε σαν ήλιος. Σαν ήλιος είπε ο ευαγγελιστής

γιά να μη νομίσουμε αισθητό αυτό το φως. Γιατί αυτό το φως είναι

της Θεότητος και είναι άκτιστο. Ο Χριστός μεταμορφώθηκε, όχι

προσλαμβάνοντας ό,τι δεν ήταν, αλλά φανερώνοντας στους

μαθητές του ό,τι ήταν, αφού τους άνοιξε τα μάτια και από τυφλούς

τους κατέστησε βλέποντας. Επομένως αυτό το φως δεν είναι

αισθητό, αλλά με τη δύναμη του αγίου Πνεύματος

μετασκευάσθηκαν τα μάτια τους, μεταμορφώθηκαν εκείνοι.

3

Έλαμψε το πρόσωπο του Χριστού σαν ήλιος και τα ιμάτιά του

έγιναν λευκά σαν φως, ο δε Μάρκος λέγει ότι ήταν “στιλπνά και

λευκά σαν χιόνι”. Έδειξε με αυτά ποιές είναι οι στολές της δόξης

που θα φορέσουν κατά τον μέλλοντα αιώνα όσοι προσεγγίσουν το

Θεό. Και “ιδού, φωτεινή νεφέλη τους επεσκίασε”. Εδώ το ίδιο

πράγμα είναι και φως και σκότος που από υπεροχική λαμπρότητα

επισκιάζει. Από υπερβολική λαμπρότητα ο Χριστός τώρα έμενε

αόρατος από τους οφθαλμούς των αποστόλων, σαν να εισήλθε σε

φωτεινή νεφέλη. Αλλά και φωνή ακούσθηκε από τη νεφέλη. “Αυτός

είναι ο Υιός μου ο αγαπητός στον οποίο ευδόκησα, αυτόν να

ακούετε”. Είναι η ίδια φωνή που ακούσθηκε στον Ιορδάνη κατά την

βάπτισή Του. Οι μαθητές τότε έπεσαν κατά πρόσωπο, όχι εξ αιτίας

της φωνής, όπως λένε οι πατέρες, αλλά για τη μετατροπή και το

υπερφυές του φωτός. Αυτού του φωτός μετέχουν και οι άγγελοι

και οι άγιοι. Αλλά ο Πατήρ και ο Υιός έχουν αυτή τη δόξα και τη

βασιλεία φυσικώς, οι δε άγιοι άγγελοι και άνθρωποι την αποκτούν

κατά χάρη, δεχόμενοι από εκεί την έλλαμψη. Μαζί Του επίσης

φάνηκαν και ο Μωϋσής με τον Ηλία. Ο Μωϋσής μάλιστα φάνηκε

κοινωνός της θεϊκής δόξας όχι μόνο τώρα στο Θαβώριο, αλλά και

τότε που τόσο πολύ δοξάσθηκε στο πρόσωπο, ώστε να μη

μπορούν να ατενίσουν προς αυτόν οι υιοί του Ισραήλ. Ο Μωϋσής

όμως υπέστη τη μεταμόρφωση τότε, δεν την ενήργησε, εδώ ο

Κύριός μας Ιησούς Χριστός, είχε μόνος του τη λαμπρότητα εκείνη.

Αυτό το θείο φως δίνεται με μέτρο, μεριζόμενο αμερίστως ανάλογα

με την αξία των δεχομένων. Βλέπουμε ότι έλαμψαν τα ιμάτια του

Χριστού, αλλά όχι και του Μωϋσή και Ηλία. Αλλά και οι ίδιοι οι

μαθητές μέρος του φωτός εκείνου είδαν, μέρος δε δεν μπόρεσαν

να ατενίσουν. Ο Κύριος καθήμενος από τα δεξιά της μεγαλωσύνης

θεοπρεπώς, αφήνει προς εμάς τούτη τη φωνή σαν από πολύ

μακρυά. Όποιος θέλει να παραστεί σε αυτή τη δόξα, ας μιμήται

κατά το δυνατό και ας βαδίζει τη οδό και τη πολιτεία που υπέδειξα

εγώ πάνω στη γη. Αφού αποβάλουμε τους δερμάτινους χιτώνες,

που λόγω της παραβάσεως έχομε ενδυθεί, τα γεώδη και σαρκικά

φρονήματα, ας σταθούμε σε αγία γη, αποδεικνύοντας ο καθένας

αγία τη γη του δια της αρετής και της προς το Θεό ανατάσεως, έτσι

ώστε να λάβωμε παρρησία να φωτισθούμε και φωτιζόμενοι να

συμβιώσουμε αιώνια προς δόξα της τρισήλιας και μοναρχικωτάτης

4

λαμπρότητος, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων.

Γένοιτο.

Πηγή: ΠΑΤΕΡ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΓΡΗΓ.ΠΑΛΑΜΑΣ” Τομ.10

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά: Ομιλία στην Κοίμηση της

Θεοτόκου

Αν ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου

συνοδεύεται από εγκώμια (Παρμ. 10,7), πόσο μάλλον τη μνήμη

της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλος ο αγιασμός

στους αγίους, δηλ. τη μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος,

πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες;

Αυτό πράττουμε εορτάζοντας την επέτειο της αγίας κοιμήσεως

ή μεταστάσεώς της (μεταβιώσεως), που αν και με αυτή είναι

λίγο κατώτερη από τους αγγέλους, όμως ξεπέρασε σε

ασύγκριτο βαθμό και τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και

όλες τις υπερκόσμιες δυνάμεις με την εγγύτητά της προς τον

Θεό και με τα από παλαιά γραμμένα και πραγματοποιηθέντα σ'

αυτή θαυμάσια.

Ο θάνατός της είναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σε ουράνια και

αθάνατη ζωή, και η μνήμη τούτου είναι χαρμόσυνη εορτή και

παγκόσμια πανήγυρις, που όχι μόνο ανανεώνει τη μνήμη των

θαυμασίων της Θεομήτορος, αλλά και προσθέτει την κοινή και

παράδοξη συνάθροιση των ιερών Αποστόλων από κάθε μέρος

της γης για την πανίερη κηδεία της, με θεολήπτους και

θεοφάντορας ύμνους, με τις αγγελικές επιστασίες και

χοροστασίες και λειτουργίες γι' αυτήν.

Οι Απόστολοι προπέμπουν, ακολουθούν, συμπράττουν και

συνεργούν με όλη τη δύναμη μαζί με εκείνους που εγκωμιάζουν

το ζωαρχικό και θεοδόχο εκείνο σώμα, το σωστικό φάρμακο του

γένους μας, το σεμνολόγημα όλης της κτίσεως.

Ενώ ο ίδιος ο Κύριος Σαβαώθ και Υιός αυτής της αειπάρθενης,

είναι αοράτως παρών και αποδίδει στη μητέρα την εξόδιο τιμή.

Σε αυτού τα χέρια εναπέθεσε και το θεοφόρο πνεύμα της, δια

5

του οποίου έπειτα από λίγο μεταθέτει και το συνδεδεμένο προς

εκείνο σώμα σε χώρο αείζωο και ουράνιο.

Διότι μόνο αυτή, βρισκόμενη ανάμεσα στον Θεό και σ' ολόκληρο

το ανθρώπινο γένος, τον μεν Θεό κατέστησε υιόν ανθρώπου,

τους δε ανθρώπους έκανε υιούς Θεού, ουρανώσασα τη γη και

θεώσασα το γένος.

Και μόνο αυτή απ’ όλες τις γυναίκες αναδείχθηκε μητέρα του

Θεού εκ φύσεως πάνω από κάθε φύση· υπήρξε βασίλισσα κάθε

εγκοσμίου και υπερκοσμίου κτίσματος με τον άφραστο τόκο

της.

Τώρα έχοντας και τον ουρανό κατάλληλο κατοικητήριο, ως

ταιριαστό της βασίλειο, στον οποίο μετατέθηκε σήμερα

από τη γη, στάθηκε και στα δεξιά του παμβασιλέως «εν

ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη», με

διάχρυσο ιματισμό ντυμένη και στολισμένη, όπως λέγει ο

προφήτης (Ψαλμ. 44,10). Διάχρυσος ιματισμός σημαίνει ότι το

θεαυγές σώμα της ήταν στολισμένο με τις παντοειδείς αρετές.

Διότι μόνο αυτή κατέχει τώρα μαζί με το θεοδόξαστο σώμα και

με τον Υιό, τον ουράνιο χώρο. Δεν μπορούσε πραγματικά γη

και τάφος και θάνατος να κρατεί έως το τέλος το ζωαρχικό και

θεοδόχο σώμα της και αγαπητό ενδιαίτημα του ουρανού και του

ουρανού των ουρανών.

Αποδεικτικό για τους μαθητές στοιχείο περί της αναστάσεώς της

από τους νεκρούς γίνονται τα σινδόνια και τα εντάφια, που μόνα

απέμειναν στον τάφο και βρέθηκαν από εκείνους που ήλθαν να

τη ζητήσουν, όπως συνέβη προηγούμενα με τον Υιό και

δεσπότη. Δεν χρειάσθηκε να μείνει και αυτή επίσης για λίγο

πάνω στη γη, όπως ο Υιός της και Θεός, γι' αυτό αναλήφθηκε

αμέσως προς τον υπερουράνιο χώρο από τον τάφο.

Με την ανάληψή της η Θεομήτωρ συνήψε τα κάτω με τα

άνω και περιέλαβε το παν με τα γύρω της θαυμάσια, ώστε

και το ότι είναι ελαττωμένη πολύ λίγο από τους αγγέλους,

γευόμενη τον θάνατο, αυξάνει την υπεροχή της σε όλα. Και

έτσι είναι η μόνη από όλους τους αιώνες και από όλους

τους αρίστους που διαιτάται με το σώμα στον ουρανό μαζί

με τον Υιό και Θεό.

6

Η Θεομήτωρ είναι ο τόπος όλων των χαρίτων και πλήρωμα

κάθε καλοκαγαθίας και εικόνα κάθε αγαθού και κάθε

χρηστότητος, αφού είναι η μόνη που αξιώθηκε όλα μαζί

ανεξαίρετα τα χαρίσματα του Πνεύματος και μάλιστα η μόνη

που έλαβε παράδοξα στα σπλάχνα της Εκείνον στον οποίο

βρίσκονται οι θησαυροί όλων των χαρισμάτων. Τώρα δε με τον

θάνατό της προχώρησε από εδώ προς την αθανασία και δίκαια

μετέστη και είναι συγκάτοικος με τον Υιό στα υπερουράνια

σκηνώματα και από εκεί επιστατεί με τις ακοίμητες προς αυτόν

πρεσβείες εξιλεώνοντας αυτόν προς όλους μας.

Είναι τόσο πολύ πλησιέστερη από τους πλησιάζοντας τον Θεό,

όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από αυτές τις

αγγελικές ιεραρχίες. Γι' αυτές τις αγγελικές ανώτατες ταξιαρχίες

ο Ησαΐας γράφει «τα Σεραφίμ στέκονταν γύρω του» (Ήσ. 6,2)

και ο Δαβίδ λέγει «παρέστη η βασίλισσα στα δεξιά σου» (Ψαλμ.

44,10).

Βλέπετε τη διαφορά της στάσεως; Από αυτή μπορείτε να

καταλάβετε και τη διαφορά της, κατά την αξία της τάξεως. Διότι

τα Σεραφίμ ήταν γύρω από τον Θεό, πλησίον δε στον Ίδιο μόνο

η παμβασίλισσα και μάλιστα στα δεξιά του. Αυτή είναι φωτός

φαιδροτέρα, παραδείσων θείων ευανθεστέρα, κόσμου παντός

ορατού και αοράτου κοσμιωτέρα. Γι' αυτό, όπου κάθισε ο

Χριστός στον ουρανό, δηλ. στα δεξιά της μεγαλοσύνης, εκεί

στέκεται και αυτή τώρα που ανέβηκε από τη γη στον ουρανό.

Ποιος δεν γνωρίζει ότι η Παρθενομήτωρ είναι εκείνη η βάτος

που ήταν αναμμένη αλλά δεν καταφλεγόταν (Εξ. 3,2); Και αυτή

η λαβίδα, που πήρε το Σεραφίμ, τον άνθρακα από το

θυσιαστήριο (Ψαλμ. 6,6), που συνέλαβε δηλαδή απυρπολήτως

το θείο πυρ και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να έλθει προς

τον Θεό. Επομένως, μόνη αυτή είναι μεθόριο της κτιστής και της

άκτιστης φύσεως. Και κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να

προσεγγίσει τον Θεό, ειμή δι' αυτής που είναι αληθινά η

θεαυγής λυχνία που καταυγάζει· «ο Θεός γαρ εν μέσω αυτής,

και ου σαλευθήσεται», δηλ. στο μέσον είναι ο Θεός και δεν

κλονίζεται, λέγει ο προφήτης (Ψαλμ. 45,6).

7

Ποιος θα αγαπούσε τον Υιό και Θεό περισσότερο από τη

Μητέρα, η οποία όχι μόνο μονογενή τον γέννησε με άρρητο

τρόπο, αλλά και μόνη της αυτή χωρίς ανδρική ένωση, ώστε να

είναι το φίλτρο διπλάσιο (μη μοιραζόμενο με άλλο πρόσωπο).

Όπως λοιπόν μόνο δι' αυτής ο Υιός επεδήμησε προς εμάς,

φανερώθηκε και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους, ενώ

πριν ήταν αθέατος, έτσι και στον μελλοντικό ατελεύτητο αιώνα

κάθε πρόοδος και αποκάλυψη θείων μυστηρίων χωρίς Αυτή θα

είναι αδύνατος.

Δια μέσου της Θεομήτορος θα υμνούν τον Θεό γιατί αυτή είναι

η αιτία, η προστάτιδα και πρόξενος των αιωνίων. Αυτή είναι

θέμα των προφητών, αρχή των Αποστόλων, εδραίωμα των

μαρτύρων, κρηπίδα των διδασκάλων, η ρίζα των απορρήτων

αγαθών, η κορυφή και τελείωση κάθε αγίου.

Ω Παρθένε θεία και τώρα ουρανία, πώς να περιγράψω όλες

σου τις αρετές; Πώς να σε δοξάσω, τον θησαυρό της δόξας;

Εσένα και η μνήμη μόνο αγιάζει αυτόν που τη

χρησιμοποιεί.

Μετάδωσε λοιπόν πλούσια τα χαρίσματά σου σε όλο τον

λαό σου, Δέσποινα, δώσε τη λύση των δεινών μας·

μετάτρεψε όλα προς το καλύτερο με τη δύναμή σου,

δίδοντας στο σώμα και στην ψυχή μας άφθονη τη χάρη

σου για να δοξάζουμε τον προαιώνιο Λόγο που

σαρκώθηκε από σένα για μας, μαζί με τον άναρχο Πατέρα

και το ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους

ατελεύτητους αιώνες. Αμήν.

Πηγή: Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Λόγος ΛΖ', εις την πάνσεπτον κοίμησιν της

πανυπεράγνου δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, PG 151, 460-

472. Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, τομ. 10 (Θεσ/νίκη: «Γρηγόριος ο Παλαμάς»).

Αποσπάσματα.

8

Ο Ιερός Χρυσόστομος για την αποτομή της αγίας

κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου

«Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν

Ἰησοῦ (:εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης της

Γαλιλαίας και της Περαίας, τη φήμη του Ιησού)»[Ματθ.14,1]· διότι ο

βασιλιάς Ηρώδης, ο πατέρας του, που είχε φονεύσει τα νήπια της

Βηθλεέμ και των περιχώρων της, είχε πεθάνει.

Ο ευαγγελιστής δεν σημειώνει απλώς και χωρίς αιτία τον καιρό,

αλλά για να πληροφορηθείς την αλαζονεία και την αδιαφορία του

τυράννου· διότι δεν πληροφορήθηκε από νωρίς τα σχετικά με Αυτόν,

αλλά μετά από πολύ χρόνο. Τέτοιοι δηλαδή είναι αυτοί που

κυβερνούν και περιβάλλονται από πολύ μεγάλη υλική δύναμη. Τα

πληροφορούνται αυτά πολύ αργά, επειδή δεν ασχολούνται και πολύ

με αυτά. Εσύ όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε πόσο σπουδαίο πράγμα

είναι η αρετή· διότι μολονότι είχε πλέον πεθάνει ο ενάρετος Ιωάννης,

τον φοβάται, και από τον φόβο φιλοσοφεί και για την ανάσταση· διότι

λέγει ο ευαγγελιστής παρακάτω: «καὶ εἶπε τοῖς παισὶν αὐτοῦ· οὗτός

ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ

τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ(:και είπε στους αυλικούς του:

“Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ̇ αυτός αναστήθηκε από τους

νεκρούς με νέα αποστολή από τον Θεό. Και γι’ αυτό οι υπερφυσικές

δυνάμεις ενεργούν μέσα απ’ αυτόν”)»[Ματθ.14,2].

Είδες την έκταση που έλαβε ο φόβος; Διότι ούτε και τότε τόλμησε

να πει κάτι στον έξω κόσμο, αλλά και τότε το λέγει μόνο στους

αυλικούς του. Και αυτή όμως η σκέψη του είναι στρατιωτική και

παράλογη. Καθόσον και πολλοί άλλοι αναστήθηκαν από τους νεκρούς

και κανείς δεν έκανε κανένα παρόμοιο θαυματουργικό σημείο. Εγώ

νομίζω ότι τα λόγια αυτά περιέχουν και φιλοτιμία και φόβο· διότι

παρόμοιο πράγμα παθαίνουν οι παράλογοι άνθρωποι, οι οποίοι

δέχονται πολλές φορές μέσα τους αντίθετα πάθη.

Ο Λουκάς όμως λέγει ότι το πλήθος έλεγε για τον Ιησού: «Ἤκουσε

δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὰ γινόμενα ὑπ ̓ αὐτοῦ πάντα, καὶ διηπόρει

9

διὰ τὸ λέγεσθαι ὑπό τινων ὅτι Ἰωάννης ἐγήγερται ἐκ τῶν νεκρῶν, ὑπό

τινων δὲ ὅτι Ἠλίας ἐφάνη, ἄλλων δὲ ὅτι προφήτης τις τῶν ἀρχαίων

ἀνέστη(:όταν άκουσε όμως ο τετράρχης Ηρώδης όλα τα θαυμαστά

που γίνονταν από τον Ιησού, βρισκόταν σε μεγάλη απορία· διότι

μερικοί έλεγαν ότι ο Ιωάννης αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς και ότι

αυτός έκανε τα θαύματα. Μερικοί άλλοι πάλι ταύτιζαν τον Ιησού με

κάποιον απ’ τους άλλους προφήτες και έλεγαν ότι εμφανίστηκε πάλι

ο Ηλίας, ο οποίος δεν είχε πεθάνει αλλά είχε αναληφθεί. Κι άλλοι πάλι

έλεγαν ότι αναστήθηκε κάποιος από τους αρχαίους προφήτες)»

[Λουκά 9,7-8]. Ο Ηρώδης όμως σαν να έλεγε κάτι πιο σοφό από τους

άλλους είπε αυτό. Καταρχήν λοιπόν αυτός κατά πολύ φυσικό λόγο,

όταν οι άλλοι έλεγαν ότι ο Ιησούς είναι ο Ιωάννης(διότι πολλοί το

ισχυρίζονταν και αυτό), το αρνιόταν και έλεγε με υπερηφάνεια και

αλαζονεία ότι «εγώ τον φόνευσα τον Ιωάννη» [βλ. Μάρκ.6,16:

«ἀκούσας δὲ ὁ Ἡρῴδης εἶπεν ὅτι ὃν ἐγὼ ἀπεκεφάλισα Ἰωάννην,

οὗτός ἐστιν· αὐτὸς ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν(:όταν λοιπόν άκουσε ο Ηρώδης

αυτά που έλεγαν όλοι αυτοί για τον Ιησού, είπε ότι αυτός είναι ο

Ιωάννης που εγώ τον αποκεφάλισα. Αυτός αναστήθηκε από τους

νεκρούς)» και Λουκά 9,9: «Ἰωάννην ἐγὼ ἀπεκεφάλισα· τίς δέ ἐστιν

οὗτος περὶ οὗ ἐγὼ ἀκούω τοιαῦτα;(:εγώ τον Ιωάννη τον αποκεφάλισα

και απαλλάχθηκα οριστικά απ’ αυτόν. Ποιος όμως να είναι αυτός για

τον οποίο εγώ ακούω ότι ενεργεί τέτοια παράδοξα έργα; Και ζητούσε

να δει τον Ιησού)»]. Όταν όμως η φήμη αυτή έπαψε, τότε πλέον και

αυτός στο εξής λέγει τα ίδια με τον πολύ κόσμο. Ακολούθως ο

ευαγγελιστής μάς διηγείται και την ιστορία.

Και γιατί λοιπόν δεν την ανέφερε προηγουμένως; Επειδή όλη η

συγγραφική δράση των ευαγγελιστών απέβλεπε στο να εκθέσει την

ιστορία του Χριστού· και δεν έκαναν τίποτε άλλο που ήταν άσχετο με

αυτό, εκτός βέβαια εάν και αυτό επρόκειτο να συμβάλλει στον σκοπό

τους αυτό. Συνεπώς ούτε τώρα θα μνημόνευαν την ιστορία του

Ιωάννη, εάν δεν επρόκειτο για τον Χριστό, αλλά και επειδή έλεγε ο

Ηρώδης ότι αναστήθηκε ο Ιωάννης. Ο Μάρκος πάλι λέγει ότι ο Ηρώδης

10

τιμούσε πάρα πολύ τον άνδρα, παρά το γεγονός ότι ελεγχόταν από

αυτόν [Μάρκ. 6,20: «ὁ γὰρ Ἡρῴδης ἐφοβεῖτο τὸν Ἰωάννην, εἰδὼς

αὐτὸν ἄνδρα δίκαιον καὶ ἅγιον, καὶ συνετήρει αὐτόν, καὶ ἀκούσας

αὐτοῦ πολλὰ ἐποίει καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουε(:και δεν μπορούσε η

Ηρωδιάδα να σκοτώσει τον Ιωάννη, διότι ο Ηρώδης τον φοβόταν

επειδή τον σεβόταν ο λαός, αλλά και επιπλέον επειδή ήξερε ότι είναι

άνθρωπος δίκαιος και άγιος. Και γι’ αυτό τον κρατούσε στη ζωή. Και

όταν κάποτε τον άκουσε στη φυλακή, έκανε πολλά από εκείνα που τον

συμβούλευσε ο Ιωάννης. Και κάθε φορά που τον συναντούσε, τον

άκουγε με ευχαρίστηση)»].Τόσο μεγάλο πράγμα είναι η αρετή.

Στη συνέχεια, προχωρώντας στη διήγηση ο Ματθαίος λέγει τα εξής:

«ὁ γὰρ Ἡρῴδης κρατήσας τὸν Ἰωάννην ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν

φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.

ἔλεγε γὰρ αὐτῷ ὁ Ἰωάννης· οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν αὐτήν. καὶ θέλων

αὐτὸν ἀποκτεῖναι ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον

(:και το είπε αυτό ο Ηρώδης για τον Ιωάννη, ότι αναστήθηκε από τους

νεκρούς, διότι ο Ηρώδης τον είχε θανατώσει. Αφού δηλαδή συνέλαβε

τον Ιωάννη, τον έδεσε και τον έβαλε στη φυλακή εξαιτίας της

Ηρωδιάδας, η οποία ήταν σύζυγος του Φιλίππου, του αδελφού του,

και συζούσε τώρα με τον Ηρώδη· διότι του έλεγε ο Ιωάννης: “Δεν σου

επιτρέπεται από τον νόμο του Θεού να την έχεις σύζυγο”. Και ενώ

αρχικά, παρακινούμενος από την Ηρωδιάδα, ήθελε να τον σκοτώσει,

φοβήθηκε τα πλήθη του λαού, διότι τον θεωρούσαν και τον σέβονταν

ως προφήτη)»[Ματθ.14,3-5].

Και γιατί δεν λέγει τίποτε στην Ηρωδιάδα, αλλά απευθύνεται στον

άνδρα; Επειδή αυτός ήταν πιο κατάλληλος. Και πρόσεξε πόσο

προσεκτικά εκθέτει την κατηγορία, ώστε να διηγείται ιστορία μάλλον,

παρά να περιγράφει κατηγορία. Λέγει: «Γενεσίων δὲ ἀγομένων τοῦ

Ἡρῴδου ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρῳδιάδος ἐν τῷ μέσῳ καὶ

ἤρεσε τῷ Ἡρῴδη(:την ημέρα όμως που ο Ηρώδης γιόρταζε τα

γενέθλιά του, η κόρη της Ηρωδιάδας χόρεψε στο μέσο αυτών που ήταν

καλεσμένοι στο τραπέζι· και ο χορός της άρεσε στον

11

Ηρώδη)»[Ματθ.14,6]. Ω διαβολικό συμπόσιο· ω θέατρο σατανικό· ω

παράνομος χορός και ακόμη πιο παράνομη η αμοιβή του χορού· διότι

επιχειρείτο ο πιο βδελυρός φόνος απ ́όλους τους φόνους, και αυτός

που ήταν άξιος να στεφανωθεί και να ανακηρυχθεί η αρετή του

κατασφαζόταν παρουσία όλων, ενώ το τρόπαιο των δαιμόνων ήταν

τοποθετημένο επάνω στην τράπεζα.

Άξιος επίσης ήταν και ο τρόπος της νίκης αυτών που συνέβησαν·

διότι λέγει: «ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρῳδιάδος ἐν τῷ μέσῳ καὶ

ἤρεσε τῷ Ἡρῴδη· ὅθεν μεθ ̓ ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν

αἰτήσηται. ἡ δέ, προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς αὐτῆς, δός μοι,

φησίν, ὧδε επὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ (:η κόρη

της Ηρωδιάδας χόρεψε στο μέσο αυτών που ήταν καλεσμένοι στο

τραπέζι· και ο χορός της άρεσε στον Ηρώδη. Γι’ αυτό της υποσχέθηκε

με όρκο να της δώσει οτιδήποτε θα ζητούσε. Αυτή όμως,

καθοδηγημένη από τη μητέρα της, είπε: “Δώσε μου εδώ πάνω στο

πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή”)»[Ματθ.14,6-8].

Το έγκλημα είναι διπλό· και επειδή χόρεψε και επειδή άρεσε και

μάλιστα άρεσε τόσο πολύ ώστε να λάβει ως μισθό έναν φόνο. Είδες

πόσο ωμός ήταν; Πόσο αναίσθητος; Πόσο ανόητος; Καθόσον τον μεν

εαυτό του τον καθιστά υπεύθυνο να κρατήσει τον όρκο του, ενώ σε

εκείνη παρέχει το δικαίωμα να ζητήσει ό,τι θέλει. Επειδή όμως είδε ότι

διαπράχθηκε το κακό, λυπήθηκε, λέγει· μολονότι βέβαια από την

πρώτη στιγμή τον φυλάκισε. Για ποιο λόγο όμως λυπάται; Τέτοια είναι

η αρετή· θαυμάζεται και επαινείται και από τους κακούς ακόμη. Αλλά

ω την μανιακή Ηρωδιάδα! Ενώ έπρεπε και αυτή να τον θαυμάζει τον

Ιωάννη, ενώ έπρεπε να τον προσκυνεί, επειδή την υπερασπιζόταν που

την ατίμαζε ο Ηρώδης, αυτή όμως αντιθέτως βοηθεί στο δράμα και

τοποθετεί παγίδα και ζητεί χάρη σατανική.

«Καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεύς, διὰ δὲ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς

συνανακειμένους ἐκέλευσε δοθῆναι(:και ο βασιλιάς λυπήθηκε ̇ για

τους όρκους όμως και για εκείνους που κάθονταν μαζί εκεί στο

τραπέζι, στους οποίους ήταν εκτεθειμένος, δεν ήθελε να δείξει ότι

12

αθετούσε τον λόγο του και τον όρκο του. Γι’ αυτό έδωσε διαταγή να

της δοθεί το κεφάλι του Ιωάννη)»[Ματθ.14,9]. Και πώς δεν φοβήθηκες

το φοβερότερο, Ηρώδη; Διότι εάν φοβήθηκες επειδή θα είχες

μάρτυρες της επιορκίας σου, έπρεπε πολύ περισσότερο να φοβηθείς

που θα είχες τόσους μάρτυρες για μια τόσο παράνομη σφαγή.

Αλλά επειδή έχω την εντύπωση, ότι πολλοί δεν γνωρίζουν την

υπόθεση του εγκλήματος, εξαιτίας της οποίας διαπράχθηκε ο φόνος,

για τον λόγο αυτόν πρέπει να την αναφέρουμε και αυτήν για να

κατανοήσετε τη σύνεση του νομοθέτη. Ποιος λοιπόν ήταν ο παλαιός

νόμος, τον οποίο ο μεν Ηρώδης τον καταπάτησε, ο δε Ιωάννης τον

υπερασπίστηκε; Ο νόμος αυτός έλεγε ότι έπρεπε η γυναίκα αυτού που

πέθαινε χωρίς παιδιά να δοθεί στον αδελφό του[Δευτ.25,5-6: «Ἐὰν

δὲ κατοικῶσιν ἀδελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἀποθάνῃ εἷς ἐξ αὐτῶν, σπέρμα

δὲ μὴ ᾖ αὐτῷ, οὐκ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκότος ἔξω ἀνδρὶ μὴ

ἐγγίζοντι· ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς εἰσελεύσεται πρὸς αὐτὴν καὶ

λήψεται αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα καὶ συνοικήσει αὐτῇ. καὶ ἔσται τὸ

παιδίον, ὃ ἐὰν τέκῃ, κατασταθήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ

τετελευτηκότος, καὶ οὐκ ἐξαλειφθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξ

Ἰσραήλ(:εάν δύο αδελφοί κατοικούν μαζί και συμβεί να πεθάνει ο

ένας από αυτούς, χωρίς να αφήσει παιδί, η χήρα του αποθανόντος δεν

θα παντρευτεί άλλον άνδρα έξω από την συγγένεια του ανδρός της,

αλλά ο αδελφός του άντρα της θα εισέλθει προς αυτήν, θα την λάβει

σύζυγο και θα συγκατοικήσει μαζί της. Το δε πρώτο παιδί, το οποίο

αυτή θα γεννήσει, θα λάβει την θέση και το όνομα του αποθανόντος

και έτσι δεν θα εξαλειφθεί εκ μέσου των Ισραηλιτών το όνομα του

αποθανόντος)»].

Επειδή δηλαδή ο θάνατος ήταν κακό απαρηγόρητο και

επιδεικνυόταν πολύ μεγάλη φροντίδα για τη ζωή, θέσπισε ο

νομοθέτης νόμο ο εν ζωή αδελφός να την παίρνει ως γυναίκα του τη

σύζυγο του αποθανόντος και να δίνει όνομα στο παιδί που θα

γεννιόταν το όνομα του αποθανόντος, ώστε να μη διαλυθεί η οικία

εκείνου· διότι εάν ο αποθανών δεν άφηνε παιδιά, πράγμα που είναι η

13

μέγιστη παρηγορία για τον θάνατο, θα καθίστατο το πένθος

αθεράπευτο. Για τον λόγο αυτόν λοιπόν ο νομοθέτης επινόησε αυτήν

την παρηγορία για εκείνους που η φύση τούς στέρησε τα παιδιά, και

έδωσε εντολή το νεογέννητο να θεωρείται τέκνο του αποθανόντος.

Εφόσον όμως υπήρχε παιδί δεν επιτρεπόταν αυτός ο γάμος. «Και για

ποιο λόγο;» θα ρωτούσε κάποιος· διότι εάν με άλλον επιτρεπόταν να

συνάψει γάμο, πολύ περισσότερο με τον αδελφό του. Κάθε άλλο· διότι

ο νομοθέτης επιθυμεί να συνεχιστεί η συγγένεια και να υπάρχουν

πολλές αφορμές στις μεταξύ τους σχέσεις.

Γιατί λοιπόν και όταν κανείς πέθαινε χωρίς παιδί, δεν έπαιρνε άλλος

τη χήρα ως γυναίκα του; Επειδή έτσι δεν θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί

το παιδί ότι ήταν του αποθανόντος. Ενώ τώρα που το έσπερνε ο

αδελφός, γινόταν πειστικό το σόφισμα. Εξάλλου δεν ήταν

υποχρεωμένος κανείς άλλος να αναστήσει την οικογένεια του

αποθανόντος· ενώ αυτός αποκτούσε το δικαίωμα αυτό λόγω της

συγγένειάς του με αυτόν. Επειδή λοιπόν ο Ηρώδης έλαβε ως γυναίκα

του τη γυναίκα του αποθανόντος αδελφού του, μολονότι αυτή είχε

παιδί, για τον λόγο αυτόν ο Ιωάννης τον κατηγορεί, η κατηγορία του

όμως γίνεται κατά πολύ ήπιο τρόπο, δείχνοντας μαζί με την

αυστηρότητά του και την επιείκειά του.

Εσύ, όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε ότι ήταν η όλη σκηνοθεσία

σατανική· διότι κατά πρώτον τη σύστασή της την οφείλει στη μέθη και

την απόλαυση, από όπου δεν ήταν δυνατόν να προέλθει κανένα καλό.

Δεύτερο, οι θεατές ήσαν διεφθαρμένοι και αυτός που τους

προσκάλεσε προς συνεστίαση ήταν ο πιο παράνομος από όλους.

Τρίτον η παράλογη ευχαρίστηση. Τέταρτο, η κοπέλα για την οποία

ήταν παράνομος ο γάμος και η οποία έπρεπε να κρύβεται επειδή

διασυρόταν η τιμή της μητέρας της εισέρχεται με πολλή αδιαντροπιά

στο χώρο της διασκεδάσεως και ξεπερνά, μολονότι ήταν παρθένα,

όλες τις πόρνες. Και ο καιρός επίσης συντελεί τα μέγιστα προς

κατηγορία αυτής της παρανομίας· διότι κατά τον χρόνο κατά τον οποίο

ο Ηρώδης έπρεπε να ευχαριστεί τον Θεό, επειδή κατά την ημέρα

14

εκείνη τον έφερε στο φως, τότε επιχειρεί εκείνα τα παράνομα. Τότε

που έπρεπε να τον βγάλει από τη φυλακή, τότε προσθέτει στα δεσμά

και τη σφαγή.

Ακούστε όσες από τις παρθένους, πολύ περισσότερο μάλιστα και

από τις παντρεμένες γυναίκες όσες καταδέχεστε να διαπράττετε

παρόμοιες ασχημίες στους γάμους άλλων, που με τους χορούς και τα

σκιρτήματα καταντροπιάζετε την ανθρώπινη φύση. Ακούστε και οι

άντρες, όσοι επιδιώκετε τα πολυτελή συμπόσια που είναι γεμάτα από

μέθη, και φοβηθείτε το βάραθρο του διαβόλου. Καθόσον κατά τέτοιο

τρόπο τότε κατανίκησε η Σαλώμη τον άθλιο εκείνον Ηρώδη, ώστε να

ορκιστεί ότι θα έδινε και τα μισά της βασιλείας του· διότι αυτό το

επιβεβαιώνει ο ευαγγελιστής Μάρκος, λέγοντας: «καὶ ὤμοσεν αὐτῇ

ὅτι ὅ ἐάν με αἰτήσῃς δώσω σοι, ἕως ἡμίσους τῆς βασιλείας μου(:και

της ορκίστηκε ότι “θα σου δώσω ό,τι κι αν μου ζητήσεις, μέχρι και το

μισό βασίλειό μου”)» [Μάρκ.6,23]. Τόσο πολύ αγαπούσε την εξουσία

του, ώστε να την παραχωρήσει, έχοντας αιχμαλωτιστεί από το πάθος

του, για έναν και μόνο χορό της.

Και γιατί θαυμάζεις, αν τότε συνέβαιναν αυτά, κατά τη στιγμή που

και τώρα ακόμη, μετά από τόσο ανώτερη διδασκαλία, πολλοί από

αυτούς τους αποχαυνωμένους νέους και τις ψυχές τους προσφέρουν

χάριν του χορού, μην έχοντας ούτε καν ανάγκη από όρκο; Διότι

έχοντας καταστεί αιχμάλωτοι της ηδονής, οδηγούνται όπου ήθελε να

τους σύρει ο λύκος. Και ακριβώς αυτό έπαθε εκείνος ο παράφρονας ο

Ηρώδης, ο οποίος επέδειξε παραφροσύνη για δύο περιπτώσεις από

τις πλέον χειρότερες· και με το ότι έδωσε εξουσία σε εκείνη που είχε

κυριευτεί από τόση τρέλα και μέθη εξαιτίας του πάθους της να

θανατωθεί ο Ιωάννης και δεν έκανε καμία υποχώρηση, και με το να

κατοχυρώσει την υπόσχεση που έδωσε εξαναγκασμένος από τον όρκο

του. Αν όμως εκείνος πράγματι υπήρξε τόσο παράνομος, πιο

παράνομη από όλους υπήρξε η άθλια εκείνη γυναίκα, η Ηρωδιάδα,

και από την κόρη και από τον τύραννο· καθόσον αυτή ήταν η

αρχιτεκτόνας όλων των κακών και αυτή εξύφανε ολόκληρο το δράμα,

15

η οποία μάλιστα έπρεπε να χρωστά χάρη στον προφήτη· διότι

πράγματι η θυγατέρα της από αυτήν πείστηκε και διέπραξε αυτές τις

ασχημίες και χόρεψε και ζήτησε τον φόνο, αλλά και ο Ηρώδης από

αυτήν σαγηνεύτηκε.

Βλέπεις ότι ο Χριστός είχε δίκιο όταν έλεγε: «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ

μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα

ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος(:εκείνος που αγαπά τον πατέρα του ή

την μητέρα του περισσότερο από Εμένα, και με αρνείται για να μη

χωριστεί από τους γονείς του, δεν αξίζει για μένα. και εκείνος που

αγαπά τον γιο του ή την κόρη του περισσότερο από Εμένα, δεν είναι

άξιος να λέγεται μαθητής μου)» [Ματθ.10,37]; Διότι αν αυτή τηρούσε

αυτόν τον νόμο δεν θα παρέβαινε τόσους άλλους νόμους, δεν θα

διέπραττε αυτόν τον μιαρό φόνο· διότι πράγματι, τι θα μπορούσε να

υπάρξει χειρότερο από αυτήν τη θηριωδία; Φόνο που τον ζητεί στη

θέση της χάριτος, φόνο παράνομο, φόνο σε ώρα δείπνου, φόνο που

διαπράττεται δημόσια και κατά τρόπο αναίσχυντο· διότι δεν πήγε στον

Ηρώδη για να συζητήσει για αυτά μαζί του ιδιαιτέρως, αλλά ενώπιον

όλων, και αφού απέβαλε το προσωπείο και έμεινε με γυμνή την

κεφαλή, λαμβάνοντας ως συνήγορο τον διάβολο, λέγει κατ’ αυτόν τον

τρόπο αυτά που λέγει.

Καθόσον ο διάβολος είναι εκείνος που και αυτήν έκανε να επιτύχει

στον χορό καιτον Ηρώδη να τον αιχμαλωτίσειτότε· διότι όπου υπάρχει

χορός, εκεί είναι και ο διάβολος. Ούτε βέβαια ο Θεός μάς έδωσε τα

πόδια για τον σκοπό αυτόν, αλλά για να βαδίζουμε όπως και όπου

πρέπει· όχι για να διαπράττουμε ασχημίες, όχι για να πηδούμε σαν τις

καμήλες(καθόσον και εκείνες όταν χορεύουν προκαλούν αηδία, χωρίς

βέβαια να είναι γυναίκες), αλλά για να χορεύουμε μαζί με τους

αγγέλους. Εάν λοιπόν το σώμα είναι αισχρό όταν διαπράττει

παρόμοιες ασχημίες, πολύ περισσότερο είναι η ψυχή. Τέτοιους

χορούς κάνουν οι δαίμονες, παρόμοιες ασχημοσύνες διαπράττουν οι

υπηρέτες των δαιμόνων.

16

Πρόσεξε επίσης και την αίτησή της: «Δός μοι ὧδε ἐπὶ πίνακι τὴν

κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ(:δώσε μου εδώ πάνω στο πιάτο το

κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή)»[Ματθ.14,8]. Είδες την αδιάντροπη

που δεν κοκκινίζει από ντροπή, που δόθηκε εξ ολοκλήρου στον

διάβολο; Και το αξίωμα του Ιωάννη ενθυμείται, αλλά και ούτε έτσι

ντρέπεται, αλλά σαν να μιλάει για κάποιο φαγητό, κατά τον ίδιο τρόπο

ζητεί να της φέρουν επάνω σε πιάτο την ιερά εκείνη και μακαρία

κεφαλή. Και δεν εξηγεί την αιτία της επιθυμίας, ούτε βέβαια είχε και

τίποτε να πει· αλλά απλώς και μόνο επιθυμεί να τιμηθεί με τις

συμφορές των άλλων.

Και δεν είπε: «Φέρε τον αυτόν εδώ και κατάσφαξέ τον»· διότι δεν

είχε τη δύναμη να αντικρύσει την παρρησία του, ούτε και όταν ακόμη

επρόκειτο να πεθάνει. Καθόσον φοβόταν ότι θα άκουγε τη φωνή του

και τη στιγμή ακόμη εκείνη που θα κατασφαζόταν· διότι δεν ήταν

δυνατόν να σιωπήσει ο Ιωάννης ούτε και όταν ακόμη επρόκειτο να

αποκεφαλιστεί. Για τον λόγο αυτόν λέγει: «Δώσε μου την κεφαλή του

εδώ πάνω στο πιάτο»· «διότι επιθυμώ να δω εκείνη τη γλώσσα να

σιωπά». Και δεν ενδιαφερόταν βέβαια απλώς και μόνο να απαλλαγεί

από τους ελέγχους, αλλά ακόμη και να τον ποδοπατήσει και να

περιπαίξει νεκρό. Ο Θεός όμως επεδείκνυε μακροθυμία και δεν έριξε

κεραυνό από τον ουρανό και ούτε κατάκαψε το αναίσχυντο πρόσωπό

της, αλλά και ούτε πρόσταξε τη γη να ανοίξει και να καταπιεί εκείνο το

αμαρτωλό συμπόσιο· και έτσι και τον δίκαιο στεφανώνει με τον

μεγαλύτερο στέφανο και παράλληλα άφησε μεγάλη παρηγορία για

όλους εκείνους που μελλοντικά θα πάσχουν κάτι άδικα.

Ας τα ακούσουμε λοιπόν όλοι όσοι ζούμε ενάρετα και υφιστάμεθα

κακά από πονηρούς ανθρώπους. Καθόσον και τότε ο Θεός έδειχνε

μακροθυμία γι’ αυτόν που ζούσε στην έρημο, που φορούσε ζώνη

δερμάτινη, που φορούσε το τρίχινο ένδυμα, που ήταν προφήτης, που

ήταν μεγαλύτερος από όλους τους προφήτες, που μεγαλύτερός του

δεν υπήρξε κανείς μεταξύ αυτών που γεννήθηκαν από γυναίκες, και

να κατασφαγεί και μάλιστα από ακόλαστη κόρη και διεφθαρμένη

17

πόρνη, και όλα αυτά κατά τη στιγμή που υπεραμυνόταν τους θείους

νόμους.

Αναλογιζόμενοι λοιπόν όλα αυτά, ας υποφέρουμε με γενναιότητα

όλα όσα υποφέρουμε. Καθόσον και τότε η μιαιφόνος αυτή και

παράνομη Ηρωδιάδα, όσο περισσότερο επιθύμησε να αμυνθεί έναντι

αυτού που την είχε λυπήσει, τόσο περισσότερο υπερίσχυσε και

ικανοποίησε όλο τον θυμό της, και παρά ταύτα όμως ο Θεός έδειχνε

μακροθυμία. Μολονότι βέβαια ο Ιωάννης προς αυτήν δεν είπε τίποτε,

ούτε την κατηγόρησε, αλλά κατηγορούσε μόνον τον άντρα της. Η

συνείδησή της όμως της έγινε πικρή κατήγορος. Για τον λόγο αυτόν και

οδηγήθηκε με μεγάλο παραλογισμό σε μεγαλύτερα κακά,

υποφέροντας και καταδαγκωμένη από τη μανία της και καταντρόπιαζε

όλους μαζί, τον εαυτό της, τη θυγατέρα της, τον αποθανόντα άνδρα

της, τον μοιχό που ήταν εν ζωή, και κατέβαλε προσπάθεια να

ξεπεράσει τους προηγούμενους.

Ακούστε όσοι επιδεικνύετε αδυναμία προς τις γυναίκες μεγαλύτερη

από όσο πρέπει. Ακούστε όσοι βιάζεστε να ορκιστείτε για μη φανερά

πράγματα και κάνετε άλλους κυρίους της απωλείας σας και σκάπτετε

βάραθρο για τον εαυτό σας· διότι και ο Ηρώδης κατ’ αυτόν τον

τρόπο χάθηκε. Καθόσον δηλαδή περίμενε ότι αυτή θα ζητούσε κάτι

που είχε σχέση με το δείπνο και επειδή ήταν κόρη και βρισκόταν σε

εορτή και συμπόσιο και πανήγυρη θα ζητούσε κάποια χάρη

χαρούμενη και ευχάριστη, και όχι ότι θα ζητούσε την κεφαλή του

Ιωάννη· και όμως εξαπατήθηκε. Παρά ταύτα όμως τίποτε από αυτά

δεν θα τον δικαιολογήσει· διότι εάν εκείνη είχε αποκτήσει ψυχή

θηριομάχων ανδρών, όμως αυτός δεν έπρεπε να παραλογιστεί, ούτε

να γίνει έτσι εκτελεστής παρομοίων τυραννικών διαταγών.

Και πρώτα-πρώτα, ποιος θα ήταν δυνατόν να μη φρίξει βλέποντας

την ιερή εκείνη κεφαλή, που έσταζε από αίμα, να είναι τοποθετημένη

στο δείπνο; Δεν συνέβη όμως κάτι παρόμοιο με τον παράνομο Ηρώδη,

ούτε με την πιο αμαρτωλή από αυτόν, γυναίκα· διότι τέτοιες είναι οι

γυναίκες που ασκούν την πορνεία· είναι οι πιο αναίσχυντες και

18

σκληρές από όλους· διότι εάν εμείς φρίττουμε ακούγοντας αυτά, τι

έπρεπε, κατά φυσική αναλογία, να νιώσει εκείνος τότε που τα έβλεπε

αυτά; Τι έπρεπε να νιώσουν οι συνδαιτυμόνες εκείνοι βλέποντας στο

μέσο του συμποσίου μια νεοσφαγείσα κεφαλή που έσταζε αίμα; Δεν

έπαθε όμως τίποτε από αυτό το θέαμα η αιμοβόρος εκείνη γυναίκα

που ήταν αγριότερη και από τις Ερινύες[:μυθολογικές θεότητες που

καταδίωκαν τους φονιάδες], αλλά αντίθετα και υπερηφανευόταν·

μολονότι βέβαια θα έπρεπε και αν από τίποτε άλλο, τουλάχιστον από

το θέαμα και μόνο να παραλύσει. Τίποτε όμως παρόμοιο δεν έπαθε η

μιαιφόνος, που διψούσε για τα προφητικά αίματα.

Διότι τέτοια είναι η πορνεία· δεν καθιστά τους ανθρώπους μόνο

ασελγείς, αλλά και φονιάδες. Βέβαια αυτές που επιθυμούν να

διαπράξουν και τη μοιχεία είναι προετοιμασμένες να σφάξουν ακόμη

και τους αδικημένους συζύγους τους· και είναι έτοιμες όχι μόνον ένα,

ούτε δύο, αλλά απείρους φόνους να διαπράξουν. Και υπάρχουν

πολλοί μάρτυρες αυτών των δραμάτων· πράγμα που και εκείνη τότε

το έκανε, με την ελπίδα να λησμονηθεί στη συνέχεια το τόλμημά της

και να το αποκρύψει. Αλλά όμως συνέβη τελείως το αντίθετο, καθόσον

ο Ιωάννης φώναξε μετά από αυτά πολύ πιο ισχυρότερα.

Όμως η κακία βλέπει μόνο προς το παρόν, όπως ακριβώς αυτοί που

έχουν πυρετό, όταν ζητούν σε χρόνο ακατάλληλο κάτι το ψυχρό·

καθότι αν δεν έσφαζε τον κατήγορο, δεν θα αποκαλυπτόταν κατ ́

αυτόν τον τρόπο το τόλμημά της. Και πράγματι οι μαθητές του δεν

είπαν τίποτε σχετικό, όταν τον έβαλε στη φυλακή, όταν όμως τον

φόνευσε τότε αναγκάστηκαν να φανερώσουν και την αιτία· διότι

ήθελαν να αποκρύψουν την μοιχαλίδα και δεν ήθελαν να

διαπομπεύουν τις συμφορές των πλησίον τους· όταν όμως

εξαναγκάστηκαν από τα ίδια τα γεγονότα, τότε αποκαλύπτουν

ολόκληρο το τόλμημα· διότι για να μην εκλάβει κανείς ως πονηρή την

αιτία της σφαγής[:προφανώς ο άγιος εδώ εννοεί την υποψία

προετοιμασίας εξέγερσης ενάντια στον Ηρώδη από τον Ιωάννη και

τους μαθητές του], όπως ακριβώς συνέβη επί Θευδά και Ιούδα

19

[Πράξ.5,36-37: «Πρὸ γὰρ τούτων τῶν ἡμερῶν ἀνέστη Θευδᾶς, λέγων

εἶναί τινα ἑαυτόν, ᾧ προσεκλίθη ἀριθμὸς ἀνδρῶν ὡσεὶ τετρακοσίων·

ὃς ἀνῃρέθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διελύθησαν καὶ

ἐγένοντο εἰς οὐδέν. μετὰ τοῦτον ἀνέστη Ἰούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς

ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ·

κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ

διεσκορπίσθησαν(:διότι πριν από λίγο καιρό εμφανίστηκε ο Θευδάς,

ο οποίος ισχυριζόταν ότι είναι κάποιος σπουδαίος. Κοντά του

προσκολλήθηκαν ως οπαδοί του ένας αριθμός περίπου τετρακοσίων

ανδρών. Ο ίδιος όμως δολοφονήθηκε, και όλοι όσοι τον

ακολουθούσαν διαλύθηκαν και το κίνημά του εκμηδενίστηκε. Ύστερα

απ’ αυτόν εμφανίστηκε ο Ιούδας ο Γαλιλαίος, τις μέρες που έγινε από

τους Ρωμαίους η απογραφή για να επιβληθεί ο κεφαλικός φόρος. Και

παρέσυρε σε επανάσταση πολύ λαό, ο οποίος τον ακολούθησε. Αλλά

και εκείνος θανατώθηκε και χάθηκε, και όλοι όσοι τον ακολουθούσαν

διασκορπίσθηκαν με τη βία των όπλων)»], αναγκάζονται να πουν και

την αιτία του φόνου. Ώστε και αν θελήσεις να καλύψεις μία αμαρτία

με αυτόν τον τρόπο, τόσο περισσότερο τη διαπομπεύεις· διότι η

αμαρτία δεν κρύβεται με τη διάπραξη άλλης αμαρτίας, αλλά με την

μετάνοια και την εξομολόγηση.

Πρόσεξε επίσης τον ευαγγελιστή, ότι όλα τα διηγείται κατά τρόπο

μη ενοχλητικό και κάνει όσο του είναι δυνατόν και απολογία· διότι

υπέρ του Ηρώδη λέγει: «εξαιτίας των όρκων καιτων προσκεκλημένων»

και ότι λυπήθηκε· για την κόρη δε ότι «καθοδηγήθηκε από τη μητέρα

της» και ότι «έφερε την κεφαλή στη μητέρα της», σαν να έλεγε δηλαδή

ότι ξεπλήρωνε το πρόσταγμα εκείνης· διότι όλοι οι δίκαιοι δεν

λυπούνται για αυτούς που υφίστανται κακά, αλλά για αυτούς που

διαπράττουν κακά· διότι ούτε και ο Ιωάννης είχε αδικηθεί, αλλά αυτοί

που διέπραξαν αυτά κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Ας μιμούμαστε λοιπόν και εμείς αυτούς και ας μην επεμβαίνουμε

στις αμαρτίες των πλησίον μας, αλλά όσο μας είναι δυνατό, να τις

καλύπτουμε. Ας αποκτήσουμε ευσεβή ψυχή· καθόσον και ο

20

ευαγγελιστής μιλώντας για πόρνη και φόνισσα γυναίκα, μίλησε όσο

του ήταν δυνατόν ηπιότερα· διότι δεν είπε «καθοδηγημένη από τη

μιαίφονο και μυσαρή γυναίκα», αλλά «προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς

αὐτῆς(:καθοδηγημένη από τη μητέρα της)», ονομάζοντάς τις με τις

πλέον εύφημες στην ακοή λέξεις. Ενώ εσύ και υβρίζεις και κακολογείς

τον συνάνθρωπό σου, και δεν θα σου είναι δυνατόν να ανεχτείς ποτέ

και να ενθυμηθείς κάποιον αδελφό σου που σε λύπησε, κατά τον

τρόπο αυτό που ο ευαγγελιστής ομίλησε για την πόρνη, αλλά θα το

έκανες αυτό με πολλή θηριωδία και χλευασμούς, και θα τον

αποκαλούσες πονηρό, κακούργο, ύπουλο, ανόητο και με πολλά άλλα

χειρότερα από αυτά· καθόσον πράγματι γινόμαστε θηρία και μιλούμε

σαν να είναι κάποιος άνθρωπος διαφορετικού φύλου, τον

κατηγορούμε, τον κακολογούμε και τον υβρίζουμε. Δεν είναι όμως

παρόμοια η συμπεριφορά των αγίων, αλλά αυτοί μάλλον θρηνούν για

όσους αμαρτάνουν παρά τους καταρώνται.

Αυτό λοιπόν ας πράττουμε και εμείς και ας θρηνούμε για την

Ηρωδιάδα και για όλους εκείνους που τη μιμούνται· καθόσον πολλά

παρόμοια συμπόσια γίνονται και σήμερα, και αν δεν είναι ο Ιωάννης

αυτός που κατασφάζεται, είναι όμως τα μέλη του Χριστού, και μάλιστα

κατά πολύ χειρότερο τρόπο· καθόσον αυτοί που χορεύουν σήμερα δεν

ζητούν κεφαλή επάνω σε πιάτο, αλλά τις ψυχές των συνδαιτυμόνων

τους· διότι όταν τους μεταβάλλουν σε δούλους και τους οδηγούν σε

παράνομους έρωτες και υπερασπίζονται πόρνες, δεν αποκόπτουν την

κεφαλή, αλλά κατασφάζουν την ψυχή, κάνοντάς τους μοιχούς και

θηλυπρεπείς και πόρνους· διότι βέβαια μη μου πεις ότι πίνοντας και

μεθώντας και βλέποντας γυναίκα να χορεύει και να αισχρολογεί, ότι

δεν καταλαμβάνεσαι από κάποια αισχρή επιθυμία γι’αυτήν, ούτε ότι

δεν παρασύρεσαι προς την ασωτία, νικώμενος από ηδονή. Και

παθαίνεις εκείνο το φρικτό· μεταβάλλεις τα μέλη του Χριστού σε

πόρνης μέλη[Α ́Κορ.6,15]· διότι και αν ακόμη δεν είναι παρούσα η

κόρη της Ηρωδιάδος, παρευρίσκεται όμως ο διάβολος, ο οποίος τότε

21

χόρεψε διαμέσου εκείνης, και χορεύει τώρα μέσω αυτών και αναχωρεί

αφού αιχμαλωτίσει τις ψυχές των συνδαιτυμόνων.

Αλλά και αν εσείς μπορείτε να αποφύγετε τη μέθη, αλλά όμως

γίνεστε κοινωνοί άλλης πολύ πιο φοβερής αμαρτίας· καθόσον τα

συμπόσια αυτά είναι γεμάτα από πολλές αρπαγές· διότι, σε

παρακαλώ, μη βλέπεις μόνο τα κρέατα που βρίσκονται μπροστά σου,

ούτε και τα γλυκίσματα, αλλά αναλογίσου από πού έχουν

συγκεντρωθεί, και τότε θα διαπιστώσεις ότι προέρχονται από αισχρές

πράξεις, από πλεονεξία, βία και αρπαγή. Μα θα πει κάποιος: «Αυτά

τα συμπόσια δεν προέρχονται από παρόμοιες ενέργειες. Μη γένοιτο·

διότι ούτε και εγώ το επιθυμώ». Πλην όμως και αν ακόμη είναι καθαρά

από αυτά, ούτε και έτσι είναι απαλλαγμένα τα πολυτελή δείπνα από

εγκλήματα. Άκουσε λοιπόν τις κατηγορίες του προφήτη για τα

συμπόσια αυτά που είναι απαλλαγμένα από όλα αυτά: «οἱ πίνοντες

τὸν διυλισμένον οἶνον καὶ τὰ πρῶτα μῦρα χριόμενοι καὶ οὐκ ἔπασχον

οὐδὲν ἐπὶ τῇ συντριβῇ Ἰωσήφ(:εσείς, πίνετε εκλεκτό διυλισμένο οίνο,

χρίεστε με τα πανάκριβα μύρα και δεν πονάτε καθόλου για την

επικειμένη καταστροφή του ισραηλιτικού λαού εξαιτίας της

διαφθοράς του)»[Αμώς, 6,6]. Βλέπεις ότι κατηγορεί και την τρυφηλή

ζωή; Διότι βέβαια στην περίπτωση αυτήν δεν κατακρίνει την

πλεονεξία, αλλά την ασωτία μόνο.

Και εσύ μεν τρως χωρίς μέτρο, ο Χριστός όμως δεν έτρωγε ούτε το

προς το ζην· εσύ μεν τρως γλυκίσματα διάφορα, ενώ εκείνος ούτε ξερό

άρτο· εσύ πίνεις οίνο από τη Θάσο, σε εκείνον όμως που διψά δεν

έδωσες ούτε ένα ποτήρι κρύο νερό· εσύ μεν κοιμάσαι σε απαλό και

ποικιλόχρωμο στρώμα, ενώ εκείνος πεθαίνει από το ψύχος. Για τον

λόγο αυτόν και αν ακόμη είναι καθαρά τα δείπνα από πλεονεξία, παρά

ταύτα είναι και πολύ αμαρτωλά, καθόσον εσύ μεν τα κάνεις όλα χωρίς

να τα έχεις ανάγκη, σε Εκείνον όμως δεν δίνεις ούτε τα αναγκαία, και

όλα αυτά κατά τη στιγμή που απολαμβάνεις όλες τις δωρεές Του. Αλλά

όμως, αν ήσουν επίτροπος ανήλικου παιδιού και αφού έπαιρνες όλα

τα υπάρχοντά του, το άφηνες να δυστυχεί, θα ήταν δυνατόν να έχεις

22

άπειρους κατήγορους και θα λάμβανες τιμωρία σύμφωνα με τους

νόμους, ενώ τώρα που έλαβες τις δωρεές του Χριστού και τις ξοδεύεις

έτσι χωρίς κανένα σκοπό, δεν νομίζεις ότι θα δώσεις λόγο; Και αυτά

δεν τα λέω γι ́αυτούς που προσκαλούν πόρνες στα τραπέζια(διότι σε

αυτούς ο λόγος δεν έχει καμία θέση, όπως ακριβώς και στους

σκύλους)· ούτε τα λέω για τους άρπαγες που κατατρώνε τους άλλους

με απληστία(διότι ούτε και με αυτούς έχω τίποτε το κοινό, όπως

ακριβώς δεν έχω με τους χοίρους και τους λύκους), αλλά τα λέω για

εκείνους που απολαμβάνουν μεν την παρουσία τους, αλλά όμως δεν

δίνουν στους άλλους, δηλαδή τα λέω απλώς και μόνο γι ́αυτούς που

κατασπαταλούν την πατρική τους περιουσία· διότι ούτε και αυτοί

απαλλάσσονται από την κατηγορία.

Διότι, πες μου, πώς θα διαφύγεις την κατηγορία και τις αφορμές για

κατηγορία όταν ο μεν ομοτράπεζός σου τρώει με υπεραφθονία καθώς

και ο σκύλος που βρίσκεται δίπλα σου, ενώ ο Χριστός δεν σου φαίνεται

άξιος ακόμη και γι’ αυτά; Όταν ο μεν γελωτοποιός λαμβάνει τόσο

μεγάλη αμοιβή για τα γέλιά του, ενώ ο Χριστός που σου χαρίζει τη

βασιλεία των ουρανών δεν λαμβάνει μέσω των φτωχών ούτε το

πολλοστημόριο από αυτά; Και ο μεν γελωτοποιός επειδή μάς είπε

κάτι το αστείο έφυγε χορτάτος, ο Χριστός όμως, που μας δίδαξε αυτά,

που αν δεν τα μαθαίναμε δεν θα διαφέραμε ως προς τίποτε από τους

σκύλους, δεν αξίζει να λάβει ούτε εκείνα που λαμβάνει αυτός; Φρίττεις

που τα ακούς αυτά; Φρίξε λοιπόν και για τις πράξεις σου. Εκδίωξε

αυτούς που κάθονται στο τραπέζι σου ως παράσιτα και προσπάθησε

να έχεις ομοτράπεζό σου τον Χριστό. Εάν Τον καταστήσεις κοινωνό

στα γεύματά σου και στο τραπέζι σου, θα είναι επιεικής όταν θα σε

δικάζει· γνωρίζει να σέβεται τη φιλοξενία· διότι εάν αυτό το γνωρίζουν

οι ληστές, πολύ περισσότερο το γνωρίζει ο Κύριος.

Αναλογίσου λοιπόν την πόρνη εκείνη, πώς τη δικαίωσε όταν

προσκλήθηκε σε τραπέζι, και πώς κατηγορεί τον Σίμωνα λέγοντας:

«φίλημά μοι οὐκ ἔδωκας· αὕτη δὲ ἀφ ̓ ἧς εἰσῆλθεν οὐ διέλιπε

καταφιλοῦσά μου τοὺς πόδας(:εσύ δεν μου έδωσες φίλημα ούτε στο

23

πρόσωπο, όπως συνηθίζουν για τον κάθε φιλοξενούμενο ̇ αυτή όμως

απ’ την ώρα που μπήκα δεν σταμάτησε με πολλή ταπείνωση να μου

καταφιλεί τα πόδια)»[Λουκά 7,45]· διότι εάν ο Κύριος σε τρέφει χωρίς

να τα κάνεις αυτά, πολύ μεγαλύτερη θα είναι η αμοιβή σου όταν τα

κάνεις. Μη βλέπεις τον φτωχό που σε πλησιάζει λερωμένος και

απεριποίητος, αλλά σκέψου ότι ο Χριστός διαμέσου εκείνου

εισέρχεται στην οικία σου και πάψε να είσαι απάνθρωπος και να λες

σκληρά λόγια, με τα οποία συνήθως περιλούζεις αυτούς που ζητούν

τη βοήθειά σου, αποκαλώντας τους απατεώνες, οκνηρούς και με άλλα

λόγια φοβερότερα από αυτά.

Και να σκέφτεσαι όταν λες αυτά: «Ποια είναι τα έργα αυτών που

ζουν κοντά μου σαν παράσιτα; Σε τι ωφελούν την οικία μου; Κάνουν

κατά κάποιον τρόπο ευχάριστο το φαγητό μου;». Μα πώς είναι

δυνατόν να είναι ευχάριστο, κατά τη στιγμή που αλληλοχτυπιούνται

και αισχρολογούν; Και τι θα μπορούσε να υπάρξει πιο δυσάρεστο από

αυτό, όταν χτυπάς αυτόν που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού

και νιώθεις ευχαρίστηση από τις ύβρεις σου προς αυτόν,

μεταβάλλοντας την οικία σου σε θέατρο, γεμίζοντας το συμπόσιο με

θεατρίνους και μιμούμενος αυτούς που παρουσιάζονται επάνω στη

σκηνή ξυρισμένοι, εσύ ο ευγενής και ελεύθερος; Καθόσον και στη

σκηνή υπάρχουν γέλια και χτυπήματα. Πες μου, λοιπόν, αυτά τα

ονομάζεις ηδονή, αυτά που είναι άξια πολλών δακρύων, αυτά που

είναι άξια πολλών θρήνων και οδυρμών; Και ενώ πρέπει να τους

εμπνεύσεις μία σπουδαία ζωή, ενώ πρέπει να τους προτρέψεις για

μια καθόλα πρέπουσα ζωή, εσύ αντιθέτως τους οδηγείς σε επιορκίες

και σε λόγια απρεπή, και αυτό το πράγμα το ονομάζεις ευχαρίστηση,

και αυτό που είναι πρόξενος της γεένης, αυτό εσύ το θεωρείς υπόθεση

ηδονής; Καθόσον όταν τελειώσουν οι αστεϊσμοί τους, διαλύονται με

όρκους και επιορκίες. Αυτά λοιπόν είναι άξια γέλωτος και δεν είναι

άξια οδυρμών και δακρύων; Και ποιος λογικός άνθρωπος θα

μπορούσε να τα πει όλα αυτά;

24

Και αυτά τα λέω όχι για να εμποδίσω να τρέφονται και αυτοί, αλλά

να μη τρέφονται για παρόμοια αιτία. Ας έχει δηλαδή η διατροφή ως

αιτία της τη φιλανθρωπία και όχι τη σκληρότητα· την αγάπη και όχι την

ύβρη. Θρέψε τον επειδή είναι φτωχός, θρέψε τον επειδή μέσω αυτού

τρέφεται ο Χριστός, και όχι επειδή παρουσιάζει σατανικά λόγια και

καταντροπιάζει τη ζωή του. Μη βλέπεις εξωτερικά που είναι γελαστός,

αλλά εξέτασε τη συνείδησή του και τότε θα τον δεις να καταριέται

αμέτρητες φορές τον εαυτό του και να αναστενάζει και να οδύρεται.

Εάν όμως δεν το φανερώνει και αυτό γίνεται εξαιτίας σου.

Ας είναι λοιπόν αυτοί που τρώνε με εσένα άνθρωποι φτωχοί και

ελεύθεροι, όχι όμως επίορκοι και γελωτοποιοί. Εάν πάλι θέλεις να

ζητήσεις αμοιβή από αυτούς για την τροφή που τους παρέχεις, δώσε

εντολή, εάν δουν να συμβαίνει τίποτε το άτοπο, να επιπλήξουν, να

συμβουλέψουν, να βοηθήσουν στη φροντίδα της οικίας, στην

προστασία των υπηρετών. Έχεις παιδιά; Ας γίνουν μαζί με σένα

πατέρες τους, ας μοιραστούν μαζί με εσένα την προστασία τους, και

ας σου φέρουν κέρδη που είναι αγαπητά στον Θεό.

Κάνε επίσης τους φίλους σου να ασχοληθούν με πνευματικό

εμπόριο. Και αν δεις κάποιον που έχει ανάγκη προστασίας, δώσε

εντολή να τον βοηθήσουν, διάταξε να τον εξυπηρετήσουν. Μέσω

αυτών να ψάχνεις και να βρίσκεις τους ξένους, με αυτούς να ντύνεις

τους γυμνούς, με αυτούς να στέλνεις αγαθά στις φυλακές και να δίνεις

λύση στις ξένες ανάγκες. Αυτήν την αμοιβή ας σου δίνουν έναντι της

τροφής τους, που και εσένα ωφελεί και δεν έχει καμία κατηγορία. Με

όλες αυτές τις πράξεις σφίγγεται περισσότερο και η φιλία.

Διότι και τώρα και αν ακόμη νομίζουν ότι αγαπώνται, αλλά όμως

ντρέπονται, επειδή βρίσκονται πλησίον σου χωρίς σκοπό· αν όμως

εκτελούν όλα αυτά και οι ίδιοι θα μένουν κοντά σου με μεγαλύτερη

άνεση και εσύ θα τους διαθρέψεις με μεγαλύτερη ευχαρίστηση,

επειδή δεν θα δαπανάς άσκοπα, και εκείνοι θα διαμένουν κοντά σου

με το θάρρος και την πρέπουσα ελευθερία, και η οικία σου θα

καταστεί, αντί θεάτρου, εκκλησία, και ο διάβολος θα δραπετεύσει και

25

ο Χριστός θα εισέλθει και μαζί με αυτόν και ο χορός των αγγέλων· διότι

όπου βρίσκεται ο Χριστός, εκεί βρίσκονται και οι άγγελοι· και όπου

βρίσκονται ο Χριστός και οι άγγελοι, εκεί υπάρχει ο ουρανός, εκεί φως

που είναι λαμπρότερο και από το φως του ηλίου. Εάν λοιπόν θέλεις

να έχεις και άλλη βοήθεια εκ μέρους τους, δώσε εντολή όταν

ξεκουράζεσαι, να πάρουν βιβλία και να διαβάζουν τον θείο νόμο. Με

μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα κάνουν αυτά, παρά εκείνα· διότι αυτά

καθιστούν και εσένα και εκείνους σεμνότερους, ενώ εκείνα σας

καταντροπιάζουν όλους μαζί· εσένα μεν ως υβριστή και μέθυσο, ενώ

εκείνους ως άθλιους και γαστρίμαργους· διότι εάν τους τρέφεις για να

τους υβρίζεις, είναι φοβερότερο από το εάν τους σκότωνες· εάν όμως

για ωφέλεια και κέρδος, τότε η προσφορά σου είναι περισσότερο

χρήσιμη, παρά εάν τους επέστρεφες ενώ οδηγούνταν προς τον

θάνατο. Και τώρα μεν τους καταντροπιάζεις περισσότερο και από τους

υπηρέτες, καθόσον οι υπηρέτες σου έχουν περισσότερο θάρρος και

πιο ελεύθερη συνείδηση από αυτούς, ενώ τότε θα τους κάνεις ίσους

με τους αγγέλους.

Απάλλαξε λοιπόν και αυτούς και τον εαυτό σου και αφού τους

απαλλάξεις από το όνομα των παρασίτων, ονόμαζέ τους

ομοτράπεζους, και αφού απορρίψεις την ονομασία των κολάκων να

τους αποκαλείς φίλους σου. Γι ́αυτόν τον σκοπό και ο Θεός έκανε τις

φιλίες, όχι για το κακό όσων αγαπώνται και όσων αγαπούν, αλλά με

σκοπό το καλό και το χρήσιμο. Παρόμοιες όμως φιλίες είναι

φοβερότερες από κάθε άλλη έχθρα· διότι από μεν τους εχθρούς, αν

θέλουμε, μπορούμε να έχουμε και κέρδος, από αυτούς όμως

οπωσδήποτε είμαστε αναγκασμένοι να ζημιωνόμαστε.

Επομένως μην κρατάς πλησίον σου φίλους που σου είναι

διδάσκαλοι βλάβης· μην κρατάς φίλους που είναι περισσότερο

εραστές του τραπεζιού και του φαγοποτιού, παρά της φιλίας· διότι

όλοι οι παρόμοιοι φίλοι, αν θέσεις τέρμα στις απολαύσεις, θα

διαλύσουν και τη φιλία· αντιθέτως, όμως, εκείνοι που σε

συναναστρέφονται εξαιτίας της αρετής σου, μένουν πλησίον σου

26

συνεχώς, υπομένοντας κάθε δυστυχία σου. Όμως το γένος των

παρασίτων πολλές φορές και σε καταπολεμούν και σου προσάπτουν

φήμη πονηρή. Εξαιτίας αυτού γνωρίζω πολλούς από τους ελεύθερους

που απέκτησαν κακή φήμη, και άλλοι μεν συκοφαντήθηκαν για

μαγείες, άλλοι πάλι για μοιχείες και διαφθορά παιδιών· διότι όταν δεν

ασχολούνται με τίποτε και ζουν χωρίς κανένα σκοπό στη ζωή τους,

δημιουργούν σε πάρα πολλούς υποψίες, δεχόμενοι τις περιποιήσεις

τους, σαν να είναι παιδιά.

Απαλλάσσοντας λοιπόν τους εαυτούς μας από κακή φήμη και

προπάντων από τη μέλλουσα γέενα και πράττοντας αυτά που είναι

αρεστά στον Θεό, ας θέσουμε τέρμα στη διαβολική αυτή συνήθεια,

ώστε όλα να τα κάνουμε προς δόξαν του Θεού, και να τρώμε και να

πίνουμε, για να απολαύσουμε καιτην δόξα από Αυτόν, την οποία δόξα

εύχομαι όλοι να επιτύχουμε με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του

Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον Οποίο ανήκει η δόξα και η δύναμη

τώρα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Πήγη: www. enromiosini.gr